۲ مرد تهرانی زن شان را کشتند و به کلانتری رفتند! + عکس

دهم آذر ماه سال 88 مرد 30 ساله ای به نام امیر علی در حالی که دختر سه ساله اش را در آغوش گرفته بود به کلانتری رباط کریم رفت و از کشته شدن همسر 26ساله اش به نام نیلوفر خبر داد. وی گفت: دیشب همسرم را در خانه مان کشتم. سپس جنازه اش را داخل یک کمد جاساز کردم و آن را در کنار ریل آهن انداختم. می خواستم فرار کنم اما عذاب وجدان رهایم نکرد. به همین خاطر تصمیم گرفته ماجرا را به پلیس اطلاع دهم.

به دنبال اظهارات این مرد پلیس به منطقه مورد نظر در حاشیه ریل آهن رفت و با کمد شکسته روبه رو شد که جنازه زن جوان داخل آن قرار داشت. جنازه با دستور قضایی به پزشکی قانونی منتقل شد و امیر علی تحت بازجویی قرار گرفت.

وی گفت: همسرم زن بد اخلاقی بود. او هر بار به بهانه ای دخترمان را کتک می زد. چند بار سر همین موضوع با او درگیر شده بودم اما گوشش بدهکار نبود و هر بار به بهانه ای دخترمان را کتک می زد.

وی ادامه داد: حتی تصمیم داشتم همسرم را طلاق دهم اما چون کسی را نداشتم که بتوانم دخترم را به او بسپارم از این کار منصرف شدم.آخرین بار وقتی فهمیدم بار دیگر نیلوفر دخترمان را کتک زده از کوره در رفتم و با چکش به سر همسرم کوبیدم.

با اعتراف های این مرد وی در حالی پای میز محاکمه ایستاد که به خاطر صغیر بودن فرزند قربانی ،رییس قوه قضاییه درخواست پرداخت دیه را مطرح کرد. در جلسه دادگاه اما پدر و مادر نیلوفر برای دامادشان حکم قصاص خواستند و گفتند راضی به گذشت نیستند. اولیا ی دم چون نتوانستند تفاضل دیه و سهم نوه شان را پرداخت کنند پیگیر پرونده نشدند. به این ترتیب امیرعلی 8سال بلاتکلیف در زندان Prison ماند تا اینکه طبق ماده 429 قانون Law مجازات اسلامی جدید نامه ای به دادگاه نوشت و از قضات دادگاه تقاضا کمک کرد. این مرد که حالا 38ساله است دیروز در شعبه دوم دادگاه کیفری یک استان تهران به ریاست قاضی محسن زالی بوئینی و با حضور یک مستشار پای میز محاکمه ایستاد.

متهم گفت: باور کنید من ،همسر و دختر و زندگی ام را دوست داشتم.اما بدرفتاری های همسرم با دخترم باعث شد در یک لحظه کنترل اعصابم را از دست بدهم و با چکش به سرش بزنم. من حالا بیش از 8 سال است که به خاطر عدم پیگیری های پرونده از سوی پدر و مادر همسرم در زندان بلاتکلیف مانده ام.حالا دخترم 11سال دارد و به سن قانونی رسیده است.او رضایت بدون قید و شرطش را اعلام کرده و من از قضات دادگاه تقاضا دارم تا تکلیفم را روشن کنند. در صورتی که از زندان آزاد شوم می خواهم زندگی خوب و آرامی برای دخترم فراهم و گذشته سخت را برای او جبران کنم.

در پایان جلسه هیات قضایی وارد شور شد تا رای صادر کند.

دومین متهمی که دیروز در شعبه دوم دادگاه کیفری یک استان تهران پای میز محاکمه ایستاد و درخواست تعیین تکلیف را مطرح کرد افشین 34ساله بود. وی نهم فرودین ماه سال 88 همسرش به نام مریم را در خانه شان خفه و دقایقی بعد خودش را به پلیس معرفی کرد. افشین نیز در حالی محاکمه شد که رییس قوه قضاییه از سوی فرزند خردسال قربانی درخواست دیه را مطرح کرده بود. ولی پدر و مادر مقتول به اجرای حکم قصاص اصرار داشتند. قبل از نهایی شدن حکم دادگاه با فوت پدر و مادر قربانی، خواهر و برادرهای مریم به عنوان اولیای دم جدید معرفی شدندولی هیچ یک از آنها پیگیر پرونده نشد و همین عدم پیگیری موجب شد تا افشین 9 سال در زندان بماند.وی که از این وضعیت خسته شده بود درخواست تعیین تکلیف را مطرح کرد و دیروز بار دیگر پای میز محاکمه ایستاد.

افشین گفت: همسرم از همان ابتدای زندگی مشترک همیشه مرا تحقیر می کرد. او با حرف هایش مرا آزار می داد و مدام به من زخم زبان می زد. به دنیا آمدن پسرمان هم وضعیت را بهتر نکرد. آخرین بار همسرم حرف هایی به زبان آورد که کنترل اعصابم را از دست دادم. مریم می گفت همیشه به خاطر شرایط مالی به من زخم زبان می زد و می گفت مرد بی عرضه ای هستم آخرین بار از من خواست تا او را طلاق دهم. اما چون مخالفت کردم گفت از این زندگی خسته شده و بهتر است او را بکشم. من هم با پارچه توری که در خانه داشتیم او را خفه کردم.

وی ادامه داد: من قبول دارم اشتباه کردم و در این مدت در زندان به اندازه کافی تنبیه شدم.حالا از قضات دادگاه تقاضای کمک دارم.می خواهم از زندان آزاد شوم و به فرزندم زندگی تازه ای را شروع کنم.

در پایان این جلسه هیات قضایی وارد شور شد تا رای صادر کند.