باید‌ها و نبایدهای خوشبوکننده کل بدن؛ کارشناسان چه می گویند؟
برخی مواد موجود در محصولات خوشبوکننده که روی بدن می‌مالید یا اسپری می‌کنید، باعث تحریک پوستی می‌شوند
داروخانه‌ها که همواره مملو از انواع خوشبوکننده‌‌ها و اسپری‌های زیربغل پر بودند، حالا کرم‌ها، اسپری‌ها و خوشبو‌کننده‌هایی را تبلیغ می‌کنند که مدعی‌اند بر بوی «کل بدن» تاثیر می‌گذارند. این محصولات معمولا با برچسب‌هایی عرضه می‌شوند که به نقاط خصوصی بدن اشاراتی آشکار یا نه‌چندان ظریفی دارند. سی‌ان‌ان در گزارشی به نقل از کارشناسان، به این خوشبوکنندههای جدید کل بدن پرداخته است.
دکتر ماریسا پلسیا، نایب رئیس انجمن شیمیدانان آرایشی که یک انجمن حرفه‌ای در صنعت لوازم آرایشی و بهداشتی است، در این زمینه میگوید: «کاملا معلوم است که این مد روز شده است. ما خوب می‌دانیم که در بدن نقاط دیگری جز زیربغل هم وجود دارند که احتمال دارد بوی بد بدهند؛ مناطقی مانند کشاله ران که به رشد میکروبی حساس‌ترند. نشان‌های تجاری کوچک محصولات پس از موفقیت در رفع بوی بد زیر بغل، حالا به این نتیجه رسیده‌اند که چرا خوشبوکننده برای کل بدن تولید نکنیم.»
خوشبوکننده کل بدن چه کار می‌کند؟
بسیاری از محصولاتی که برای استفاده در سراسر بدن تبلیغ می‌شوند، از نظر عملکرد شبیه دئودورانت‌ها یا اسپری‌های سنتی‌اند. این محصولات اغلب عناصر پودری دارند که عرق را جذب می‌کنند، مانند پودر مارانتا (Maranta arundinacea)، نشاسته تاپیوکا و کربنات منیزیم، همراه با عطرهایی که برای پوشاندن و اثر گذاشتن بوی بدن طراحی شده‌اند. البته بیشتر آن‌ها نمک‌های آلومینیوم را که در ضدتعریق‌های سنتی استفاده می‌شوند، ندارند، اما برخی از آن‌ها این ترکیبات را دارند.
به گفته دکتر کریس آدیگون، متخصص پوست در چپل هیل کارولینای شمالی، جالب اینجا است که این محصولات نوآورانه ترکیبات ضدمیکروبی را در خود دارند؛ این ترکیبات باکتری‌هایی را که بوی بد ایجاد می‌کنند، هدف قرار می‌دهند. «اگر با عرق کردن مشکلی ندارید، این محصولات واقعا عالی‌اند. آن‌ها واقعا موثرند.»
یکی از این ترکیبات اسید ماندلیک است؛ یک آلفا هیدروکسی اسید (AHA) ملایم که به کشتن باکتری‌ها روی پوست معروف است (اگرچه سازوکار دقیق عملکرد آن هنوز برای محققان به طور کامل مشخص نیست).
نمونه دیگر هیدروکسید منیزیم است؛ یک ماده رایج در دئودورانت‌های طبیعی که با افزایش پ‌هاش (pH) پوست، محیط آن را کمتر اسیدی می‌کند و در نتیجه آن را برای باکتری‌های ایجادکننده بوی بد مانند استافیلوکوکوس هومینیس و کوری‌باکتریوم توبرکولوستیریکوم کمتر مناسب می‌کند.
آیا به خوشبوکننده کل بدن نیاز داریم؟
آیا از نظر زیست‌شناسی، باید خوشبوکننده کل بدن را به روال روزانه اضافه کنید؟ کارشناسان پاسخ منفی می‌دهند.
ادیگن توضیح می‌دهد که غدد عرق در سراسر بدن وجود دارند اما تنها بخش کوچکی از این غدد که آپوکرین (apocrine) نام دارند و عمدتا زیر بغل‌ها و اطراف ناحیه کشاله ران متمرکز شده‌اند، بوی بد ایجاد می‌کنند. بنابراین همه جای بدن بوی بد عرق نمی‌دهد و دلیلی ندارد که به همه‌جای بدن خوشبوکننده بزنید.
آیا دلیلی وجود دارد که نباید از خوشبوکننده کل بدن استفاده کنید؟
برخی مواد موجود در محصولاتی که روی بدن می‌مالید یا اسپری می‌کنید، باعث تحریک پوستی می‌شوند. دکتر ژانین داونی، متخصص پوست از نیوجرسی، میگوید: «متاسفانه برای کسانی که پوستی حساس دارند، همه خوشبوکنندههای بدن تحریک‌کننده‌اند. زیرا در این محصولات مواد تحریک‌کننده رایجی مانند پنتیلن گلیکول، فنل‌پروپانول، پتاسیم هیدروکسید و عطر وجود دارد.»
زنان هم با توجه به حساس بودن محیط واژن باید در مورد به کار بردن محصولات در نزدیکی این ناحیه بسیار محتاط باشند، زیرا پوست این ناحیه بسیار حساس است و میان میکروفلورا‌های (ریزجانداران مفید) موجود در آن تعادل ظریفی وجود دارد. موادی که باکتری‌ها را از بین می‌برند، می‌توانند این تعادل را نیز به هم بزنند و به مشکلاتی مانند عفونت‌های قارچی و باکتریایی منجر شوند.
بنابراین اگر پوست حساسی ندارید و از رایحه کرم‌ها و اسپری‌های خوشبوکننده خوشتان می‌آید، استفاده از آن‌ها برای شما مشکلی ندارد اما اگر به طور مرتب دوش بگیرید، اصلا به خوشبوکننده نیازی ندارید و شست‌وشو با آب و صابون هنوز هم راه بسیار بهتری برای تمیزی و خوشبو شدن است.
