داروی لاغری جدید به حفظ و رشد ماهیچه‌ها کمک می‌کند
داروهای کاهش وزن به دلیل کاهش توده عضلانی بدن نگرانی‌هایی به وجود آورده‌اند
بیش از ۱۰ شرکت داروسازی در تلاش هستند داروهای جدیدی برای کاهش وزن تولید کنند که بتوانند توده عضلانی را حفظ کنند.
به گزارش نیویورک‌پست، این داروها با هدف جایگزینی با داروی پرطرفدار ویگووی (Wegovy) از شرکت نوونوردیسک و زپ‌باند (Zepbound) تولید شرکت الی لیلی (Eli Lilly) در حال آزمایش‌اند. این داروها اگرچه در کارآزمایی‌ها به بیماران کمک کردند ۱۵ تا ۲۰ درصد وزنشان را کاهش دهند، هم‌زمان توده عضلانی آنان را هم کاهش دادند؛ موضوعی که برخی پزشکان آن را نگران‌کننده می‌دانند. برای مثال در کارآزمایی‌های ویگووی، تا ۴۰ درصد کاهش وزن ناشی از کاهش توده بدون چربی (عضلات، استخوان‌ها، آب و اندام‌های داخلی) بود، نه چربی اضافی.
اما داروهای جدیدی شرکت‌های الی لیلی، رنجرون (Regeneron)، اسکالر راک (Scholar Rock) و ورو (Veru) که در مرحله آزمایشی قرار دارند، قصد دارند به پروتئین‌هایی که در حفظ یا رشد عضلات نقش دارند کمک کنند. این در حالی است که داروهای ویگووی و زپ‌باند روی پروتئین جی‌ال‌پی‌ــ۱ اثر می‌گذارند تا اشتها را کنترل و کاهش وزن را تسهیل کنند.
برخی پزشکان معتقدند داروهایی که توده عضلانی را حفظ و تقویت می‌کنند، می‌توانند برای افراد مسن یا کسانی که بیشتر در معرض زمین‌خوردگی و شکستگی استخوان قرار دارند، مفید باشند. همچنین، درصد بالاتر عضله می‌تواند کمک کند که وزن کاهش‌یافته برای مدت طولانی‌تری حفظ شود.
البته هنوز مشخص نیست سازمان غذا و داروی آمریکا (اف‌دی‌ای) چگونه مزایای این داروها را برای تایید ارزیابی خواهد کرد.
پیش‌نویس دستورالعمل‌های اف‌دی‌ای که در ماه ژانویه منتشر شد، نشان می‌دهد که کاهش توده بدون چربی مضر نیست، اما همچنان توصیه می‌کند که نسبت عضله به چربی شرکت‌کنندگان در آزمایش‌های بالینی، حداقل دو بار اندازه‌گیری شود. همچنین، از شرکت‌های داروسازی خواسته شده است که در مراحل اولیه کارآزمایی، روش‌های مدنظرشان را برای بررسی حفظ عضلات با این سازمان هماهنگ کنند.
اوان سیگرمن، تحلیلگر بازارهای سرمایه بی‌ام‌او (BMO)، می‌گوید: «برای کسب تاییدیه چنین دارویی مسیر بسیار سختی در پیش است، زیرا اف‌دی‌ای داروهای ضد چاقی را بر اساس ظرفیت عضله‌سازی یا حفظ عضله تایید نمی‌کند و داروهای جدید باید مزایایی بیشتر مانند عوارض جانبی کمتر یا مثلا تقویت سلامت قلب هم داشته باشند.»
حدود نیمی از این داروهای جدید، پروتئین مایوستاتین را که با رشد عضلات مرتبط است، هدف قرار می‌دهند. برخی دیگر نیز پروتئین اکتیوین را که چندین عملکرد بیولوژیکی دارد، هدف گرفته‌اند. این داروها ابتدا برای درمان اختلالات عصبی‌ــ‌عضلانی مانند آتروفی عضلانی نخاعی و دیستروفی عضلانی دوشن تولید شدند، اما تاکنون هیچ‌یک تاییدیه دریافت نکرده‌اند.
داروهای مهارکننده مایوستاتین به دلیل مصرف انرژی ذخیره‌شده حتی در حالت غیرفعال، احتمالا می‌توانند باعث رشد عضلات و کاهش چربی شوند و چنانچه هم‌زمان با یک داروی جی‌ال‌پی‌ــ۱ مصرف شوند، ممکن است عملکرد بهتری داشته باشند. از طرفی می‌توانند دوز داروی جی‌ال‌پی‌ــ۱ را هم کاهش دهند که نتیجه آن، عوارض گوارشی کمتر خواهد بود.
تاکنون داروی مبتنی بر آنتی‌بادی بایماگروماب (bimagrumab) شرکت الی لیلی و داروی ترووگروماب (Trevogrumab) شرکت رنجرون که هم‌اکنون در مطالعات میان‌مرحله‌ای قرار دارند، بیشتر از بقیه توجه تحلیلگران و سرمایه‌گذاران را جلب کرده‌اند. داروی شرکت رنجرون هم به‌تنهایی و هم در ترکیب با ویگووی در حال آزمایش است.
