ماجرای اسارت اسدالله اسدی در اروپا به کجا رسید؟

ایرج نظافتی؛ سال 97 و 98 و نوروز 99 با همه ماجراهای قرنطینه و شیوع ویروس کرونا در چین و ایران و جهان گذشت و روزها از پی روزها و ماه‌ها و سال‌ها گذشتند و چشمان مادری به در خیره ماند. او همچنان گوش به زنگ خبری از آزادی پسرش و منتظر آزادی وعده داده شده فرزند، به نوه هایش می‌نگرد و آنها را دلداری می‌دهد که : «نگران نباشید آقای ظریف خودش گفته که به زودی پدرتان آزاد می‌شود و به ایران می‌آید!»

 مادر بزرگ این روایت غریب را نقل می‌کند و نمی‌خواهد نوه‌های نورچشمی‌اش‌اشک هایش را ببینند اما در تنهایی خود می‌گرید به حال زار فرزندش که سرباز فداکار میهن اسلامی‌اش بود و بارها مسئولان وزارت امور خارجه وعده آزادی او را به خانواده‌اش دادند اما دریغ از پیگیری مستمر و دقیق و همه‌جانبه این موضوع از سوی دستگاه دیپلماسی!

حکایت اسارت «حاج اسدالله اسدی» از یادگاران دوران دفاع مقدس را می‌گویم که چگونه بدون اثبات کوچک‌ترین تخلفی از او در بیدادگاه‌های کشورهای اروپایی همچنان بلاتکلیف در زندان بلژیک است و در این دوران کرونایی که کشورهای اروپایی مرکز شیوع این ویروس خطرناک هستند و با آن دست و پنجه نرم می‌کنند، این دیپلمات سفارت ایران بی‌گناه در گوشه زندان گرفتار بی‌تدبیری مسئولان ایرانی است و هیچ اقدامی برای آزادی او از سوی دستگاه دیپلماسی صورت نمی‌گیرد. هنوز مشخص نیست جرم این دیپلمات ایرانی چه بوده و چه کسی پاسخگوی این دو سال اسارت بدون دلیل ایشان است و چرا مصونیت سیاسی و دیپلماتیک آقای اسدی لغو شد و از همه مهم‌تر چرا دستگاه دیپلماسی ما اقدام متقابلی در برابر این بی‌عدالتی کشورهای اروپایی انجام نداده است. چون اگر آقای اسدی مجرم بود و دولت‌های مدعی دستشان علیه ایشان پُر بود قطعا تا الان هزاران بار از این موضوع علیه جمهوری اسلامی در مجامع جهانی استفاده می‌کردند ولی به دلیل خالی بودن دست اروپاییان از این موضوع، تا کنون نه دادگاهی درباره آقای اسدی تشکیل داده‌اند و نه توضیحی قانع‌کننده درباره چرایی زندانی شدن یک دیپلمات بی‌گناه ایرانی می‌دهند و نه دستگاه دیپلماسی ما پیگیر آزادی این فرزند گرانقدر ایران اسلامی است!

در خبرها آمده بود «نازنین زاغری» که محکوم به جاسوسی به نفع دولت انگلیس است و محکومیت او در دادگاه انقلاب به اثباط رسیده به مرخصی رفته است و حتی مرخصی او با پیگیری مسئولان دستگاه دیپلماسی تمدید هم شده است! حال سؤال اینجاست آیا این مسئولان محترم به همین اندازه که دغدغه یک جاسوس شهروند انگلیس را دارند دغدغه دیپلمات رسمی خودمان را که دوسال است بی‌گناه در کشورهای اروپایی در اسارت است دارند؟!

 حداقل انتظار این بود در این دوران اوج شیوع کرونا در کشورهای اروپایی، یک مرخصی برای آقای اسدی می‌گرفتند.

اول ژوییه ۲۰۱۸ برابر با 10 تیرماه سال 1397 اسدالله اسدی دبیر سوم سفارت جمهوری اسلامی در اتریش، درحالی که ایام تعطیلات خود را در نزدیکی شهر آشافنبورگ واقع در ایالت بایرن کشور آلمان می‌گذراند، با حکم جلبی که توسط دولت بلژیک در اتحادیه اروپا صادر شده بود، به دستور دولت فرانسه در آلمان به اسارت گرفته شد.

در همان ایام دادستانی کل آلمان مدعی شد که وی به یک زوج ایرانی تبار ساکن در آنتورپ در بلژیک سفارش داده تا میتینگ سالانه منافقین را در پاریس فرانسه منفجر کنند!

بعد از اسارت این دیپلمات کشورمان، دولت اتریش با لغو غیرقانونی مصونیت دیپلماتیک ایشان موجب شد تا آلمان وی را به بلژیک تحویل دهد و با گذشت نزدیک به دو سال از اسارت و زندانی شدن این دیپلمات ایرانی در بلژیک، وزارت خارجه هنوز اقدام مؤثری برای آزادی وی نکرده و حتی دادگاهی برای رسیدگی به آنچه پلیس بلژیک و آلمان و فرانسه ادعا کرده‌اند، برگزار نشده است!

در واقع به‌جز چند مورد اظهارات سخنگوی دستگاه دیپلماسی و احضار سفرای بلژیک و فرانسه و کاردار سفارت آلمان درهمان زمان برای ابلاغ مراتب اعتراض جمهوری اسلامی به وزارت خارجه، موضع خاصی در این باره اتخاذ نشد. و جناب ظریف هم فقط به یک توییت اکتفا کرد!

و اکنون نزدیک به دو سال است که حاج اسدالله اسدی این دیپلمات کشورمان در زندانی در بلژیک به سر می‌برد و دستگاه دیپلماسی کشورمان که روزگاری قرار بود عزت را به پاسپورت‌های ایرانی برگرداند، تا کنون نتوانسته از عزت و احترام یک دیپلمات به اسارت گرفته شده خود دفاع کند! و مادر و همسر و فرزندانش چشم انتظاراند تا عزیزشان از ماموریت دیپلماتیک بازگردد!