با دستور پزشکیان کدام تجهیز مهم واحد ۲ نیروگاه بوشهر نصب شد؟

عملیات اجرایی نصب یکی از مهم‌ترین و به روزترین تجهیزات ساختمان راکتور واحد دوم نیروگاه اتمی بوشهر با هدف ارتقای شاخص‌های ایمنی هفته گذشته با حضور رئیس جمهور کشورمان و رئیس سازمان انرژی اتمی و مسئولان نیروگاه انجام شد.

مسعود پزشکیان پنجشنبه هفته گذشته در جریان سفر استانی به بوشهر، هم‌چنین از بخش‌های مختلف واحد یکم نیروگاه اتمی بوشهر، از جمله اتاق کنترل و توربین بازدید کرد و با توضیحات مدیران و کارشناسان نیروگاه، از جزئیات فعالیت‌ها و تولید و انتقال برق تولیدی این نیروگاه به شبکه سراسری برق کشور مطلع شد.

در جریان بازدید رئیس‌جمهور از کارگاه عملیاتی احداث واحدهای ۲ و ۳ نیروگاه اتمی بوشهر، نصب نخستین بخش از تجهیزات مهم ساختمان راکتور واحد ۲ با هدف ارتقای شاخص‌های ایمنی انجام و گودبرداری ساختمان‌های پمپ‌خانه واحدهای ۲ و ۳ نیز آغاز شد.

با دستور رئیس‌جمهور کُر کچر(Core Catcher) قلب راکتور در محل خود قرار گرفته و نصب شد. این تجهیز یکی از عناصر اصلی سیستم‌های ایمنی Passive است و در اصطلاح به آن «تله مذاب» گفته می‌شود که برای محدودسازی حوادث بحرانی و خطرناک در نیروگاه‌های هسته‌ای نسل جدید و با هدف نگهداری و خنک‌سازی مواد حاصل از ذوب سوخت هسته‌ای و پوسته راکتور و در راستای حفاظت از محیط زیست و جان انسان‌ها طراحی شده است.

نصب کُر کچر (Core Catcher) 

هدف اصلی این محفظه، نگهداری مواد مذاب ناشی از حوادث شدید در داخل محفظه ایمنی (Containment) نیروگاه است تا از این طریق راهی موثر برای جلوگیری از پیشروی حادثه به خارج راکتور مهیا شود.  Catcher Core به عنوان یکی از المان‌های ایمنی در نیروگاه‌های نسل جدید (نسل سوم) مورد توجه قرار گرفته است. بعد از حوادث هسته‌ای چرنویل و نیز فوکوشیما، برای جلوگیری از نفوذ مواد مذاب به داخل زمین و نشت آن به بخش‌های زیرین راکتور و دیگر تجهیزات این محفظه مطابق با استانداردهای روز جهانی قرار می‌گیرد. 

وزن این تجهیز با تجهیزات جانبی آن ۶۶۰ تن بوده و وزن محفظه آن برابر با ۱۴۷.۵ تن است. تله مذاب می‌تواند افزایش دما تا ۲۵۰۰ سانتی‌گراد را تحمل کند.

شایان ذکر است، چندی پیش عملیات آزمایشی نصب این تجهیز کر کچر توسط مهندسان و متخصصان ایرانی و روسی انجام شده بود و هفته گذشته با حضور رئیس‌جمهوری کشورمان این تجهیز مهم نصب شد.

هم‌چنین گودبرداری برای ساخت ساختمان‌های پمپ‌خانه واحدهای ۲ و ۳ نیروگاه اتمی بوشهر با ۱۸ پمپ اصلی وظیفه تامین آب خنک‌کننده برای کندانسور توربین و برخی از مبدل‌های حرارتی مدار اول و دیزل ژنراتورهای اضطراری را بر عهده خواهند داشت، آغاز شد. فاز نخست عملیات احداث این ساختمان‌ها شامل گودبرداری به حجم یک میلیون و ۵۰۰ هزار متر مکعب تا عمق ۲۳ متری است. در فازهای بعدی، انجام ۵۲ هزار تن آرماتوربندی و ۲۵۰ هزار مترمکعب بتن‌ریزی انجام می‌گیرد.

این برای اولین بار است که متخصصان کشورمان در حوزه‌های مختلف مهندسی و هسته‌ای از نزدیک در جریان ساخت و راه‌اندازی یک نیروگاه اتمی مشارکت دارند.

نمایی از پیشرفت در ساخت واحد دوم نیروگاه بوشهر

در واحد اول نیروگاه اتمی بوشهر نیروهای ایرانی صرفا در مرحله بهره‌برداری از نیروگاه حضور پررنگ و گسترده‌ای داشتند. کر کچر، از جمله تجهیزاتی است که بعد از حادثه هسته‌ای در چرنویل برای حفاظت مواد هسته‌ای از نشت در زمین و محیط اطرافش به کار گرفته می‌شود. 

ساخت بخش قابل‌توجهی از تجهیزات و سازه‌های واحدهای ۲ و ۳ توسط نیروهای ایرانی و با توان داخلی انجام می‌شود. به گفته مقامات کشورمان شرکت‌های ایرانی بسیار توانمند و ارزشمند هستند و رکوردهای جدید حرفه‌ای از خود در این حوزه‌ها به یادگار گذاشته‌اند. 

احداث ۲ واحد جدید در نیروگاه بوشهر در آبان‌ماه سال ۱۳۹۳ بین شرکت مادر تخصصی «تولید و توسعه انرژی اتمی ایران» و شرکت روسی «اتم استروی اکسپورت» تبادل شد. موضوع قرارداد مذکور شامل طراحی، احداث و راه‌اندازی ۲ واحد راکتور هسته‌ای از نوع (AES-۹۲ Modified ۲۰۰۸) VVER هر یک به قدرت ۱۰۵۷ مگاوات الکتریکی است.

اجرای این قرارداد، پس از پرداخت پیش‌پرداخت در پایان سال ۲۰۱۶ (دی ماه ۱۳۹۵) نافذ شد و متعاقب آن اقدامات لازم برای عملیاتی شدن این پروژه آغاز شد. 

نصب سازه چاهک در واحد دوم نیروگاه بوشهر 

عملیات گودبرداری واحد ۲، نهم آبان ۱۳۹۶ با حضور «علی‌اکبر صالحی» رئیس وقت سازمان انرژی اتمی ایران و «الکسی لیخاچوف» رئیس شرکت روس اتم در بوشهر انجام شد. در مرحله بعد، عملیات بتن‌ریزی این واحد انجام شد که بر اساس زمان‌بندی باید طی ۳۳ ماه انجام می‌شد اما این اقدامات بر اساس زمان‌بندی اعلام شده از سوی مسئولان، انجام نشد و این پروژه با تاخیر جدی پنج ساله مواجه شد. اگر طبق جدول از پیش تعیین شده کار ساخت این 2 مجموعه انجام می‌شد واحد دوم نیروگاه اتمی بوشهر در سال ۱۴۰۴ راه‌اندازی می‌بایست راه‌اندازی شود، اما در حال حاضر به خاطر تاخیر مذکور راه‌اندازی این پروژه به سال ۱۴۰۸ موکول شده است.