بارداری بدون دخول
اصولا فرآیند حاملگی پیچیده است و بسیاری از زوجین گاهی تا چندین سال موفق به داشتن فرزند نمیشوند.

اصولا فرآیند حاملگی پیچیده است و بسیاری از زوجین گاهی تا چندین سال موفق به داشتن فرزند نمیشوند. اما در این میان مواردی از بارداری بدون دخول نیز مشاهده شده است که باید این مساله مورد توجه دختران باکره و زوجینی که در سلامت کامل هستند و قصد داشتن فرزند دیگری را ندارند؛ قرار گیرد.
بنابراین بهتر از قبل از شروع روابط جنسی خود با شریک زندگیتان با متخصصان مربوطه مشورت کنید تا بتوانید اطلاعات لازم را در این زمینه کسب کنید.
در چه صورت بارداری رخ میدهد؟
معمولا پس از انزال مردان، حدود ۳۵۰ تا ۴۰۰ میلیون اسپرم از طریق مایع منی آزاد میشود. برای وقوع حاملگی باید بخش زیادی از این مایع به عمق دستگاه تناسلی زن وارد شود. در واقع اسپرمها به دلیل داشتن تاژک که یک اندام حرکتی سلولی است، میتوانند از مسیر دهانه رحم وارد رحم و سپس لوله فالوپ شوند و با تخمک آزاد شده در زمان تخمکگذاری (معمولا ۶ تا ۷ روز بعد از پایان پریودی) لقاح پیدا کنند. بنابراین برای بالا بردن احتمال وقوع بارداری، حتما باید چندینبار مقاربت در روزهای قبل، حین و بعد از تخمکگذاری صورت بگیرد. از طرفی طبق بررسیها اسپرمها میتوانند ۴۸ تا ۷۲ ساعت در بدن زن زنده بمانند که این مساله خود احتمال بارداری را بالا میبرد.
درصورتی که پروسه های فیزیولوژی دست به دست هم بدهند تا تخمک و اسپرم به هم برسند و بعد ان ها وارد فاز تقسیم سلولی شوند تا بارداری رخ دهد.
برای باردار شدن چندین شرط لازمست :
۱: نعوظ و انزال طبیعی (اگر مرد مشکل در نعوظ و انزال داشته باشد حتی اگر اسپرمها سالم باشند احتمال باروری پایین می آید)
۲: مایع منی سالم ( منی از نظر حجم غلظت سیالی ph رنگ باید نرمال باشد)
۳: اسپرمها ( شکل و مورفولوژی، حرکت، سرعت، زنده بودن، عدم چسبندگی اسپرمها به همدیگر، عدم آنتی بادی ضد اسپرم در سطح آنها بررسی میشود)
گریدبندی حرکت و سرعت اسپرمها: A سریع و پیشرونده B کند و پیشرونده C متحرک و غیرپیشرونده D غیرمتحرک
۴: محیط مناسب واژن ( ازنظر ph قلیایی و عدم عفونت و نیز عدم آنتی بادهای ضد اسپرم باید نرمال باشد)
۵: رحم و محیط مناسب رحمی
۶: لوله های فالوپ سالم و بدون انسداد
۷:تخمک اماده باروری
باتوجه به ۷ مورد فوق اگر در هر کدام مشکلی ایجاد شود امکان باروری و لقاح ضعیف میشود همانطور که ذکر شد محیط واژن برای حفظ اسپرمهاباید مناسب باشد و ph قلیایی مناسب را داشته باشد و برای حذف محیط نامناسب بهترست انزال در عمق واژن و نزدیک دهانه رحم باشد هرچه این فاصله بیشتر و دورتر باشد امکان آسیب به اسپرمها و کاهش کیفیت اسپرمها بیشتر میشود و احتمال باروری کمتر، از طرفی عمر اسپرم در محیط آزاد و خارج از واژن بسیار کوتاهست حدود چند دقیقه با این تفاسیر امکان بارداری بدون دخول بسیار تا بسیار پایین ست اما از آنجا که در گریدبندی تحرک و سرعت اسپرمها عنوان شد، معدود اسپرمهای سریع و پیشرونده (گرید A) و نیز واژن قلیایی مناسب، ولو و وستیبول (فرج) تحریک شده از نظر ترشحات موکوسی لغزنده، امکان رسیدن اسپرم به محیط رحم بعید نیست هرچند بسیار نامحتمل باشد لذا هر تماس جنسی بیرونی دستگاه تناسلی مرد با زن بدون دخول، را بدلیل اهمیت و عواقب بارداری ناخواسته باید منع نمود.