به بهانه تولد مهران مدیری/ از تئاتر در مناطق جنگی تا داستان دورهمی این شبها

مهران مدیری فرزند خانواده 6 نفری است و سه برادر بزرگ‌تر از خود دارد. مدیری از شانزده سالگی با تئاتر آشنا شد. شوخی، تلگراف، آرسنال، پانسیون، سیمرغ، هملت، کیسه بوکس و… از جمله کارهای او در عرصه صحنه است.این هنرمند در سال 1368 وارد رادیو شد و در داستان شب به مدت شش سال به گویندگی پرداخت. در سال 1372، به همراه داریوش کاردان اولین برنامه طنز خود را برای نوروز ساخت. مدیری کارش را با سریال مشت‌های کوچک در تلویزیون آغاز کرد و تا دورهمی این روزهایش در شبکه نسیم در 31 مجموعه به عنوان تهیه کننده،‌ کارگردان، بازیگر و مجری حضور داشته است.

بسیاری معتقدند در دو دهه اخیر مهران مدیری شاخص ترین طنزپرداز در مدیوم تلویزیون بوده است. هنرمندی که با وجود تمام فراز و نشیب‌ها، تلویزیون را قابی می‌داند که در عین سرگرم کردن باید تلنگری گاه به مردم و گاه به مسئولین داشته باشد. شاید همین تلنگرها بوده که تا امروز این کارگردان با سابقه و کاربلد در تلویزیون مسیری ثابت را طی نکرده و هر از چند گاهی مغضوب اهالی سیاست شده است. سیاسیونی که با کمترین ظرفیت انتقاد پذیری جوابی مستقیم به اشارات غیر مستقیم مدیری داده‌اند. از واکنش رئیس دولت هشتم به اشاره مدیری به گرانی بنزین گرفته تا همین اواخر که پزشکان با همه ساز و برگ خود برای بستن بیمارستان در حاشیه کمر همت بستند.

مدیری تنها یک کارگردان و بازیگر صرف نیست،‌ یکی از استعدادهای عجیب او شناسایی ظرفیت‌های طنز در افراد است. مانند سروش صحت که به گفته خودش با پیشنهاد مدیری وارد عرصه هنر شد و در بین هنرمندانی که خنده بر لب مخاطبان می‌آورند بسیارند از این گونه.

اما مهمترین چیزی که مدیری را مدیری کرده،‌ پایبندیش به اصولی است که بسیاری از هنرمندان از آنها فرار می‌کنند. کسی که نفسش در نفس مردان آسمانی ایام دفاع مقدس در مناطق جنگی گره خورده است، نمی‌تواند آرمان را فدای روشن فکری کند. شاید همین باعث شد که در آخرین برنامه دورهمی، جواد عزتی تنهایی مدیری را فریاد بزند.

عادت کرده‌ایم که وقتی هنرمندی از میانمان می‌رود حواسمان جمع شود، حال آنکه باید حیات کسانی که زمین را به جای بهتری برای زیستن تبدیل می‌کنند غنیمت شمرد. شاید بهتر بود در ابتدای معرفی مهران مدیری در دایره المعارف جهانی آورده می‌شد: «مهران مدیری، طنز پرداز مولف ایرانی است.»