سریال های خانگی که نمی شود در جمع خانواده تماشا کرد!

در این روزها بزرگ ترین سرگرمی مردم تماشای فیلم و سریالهای داخلی است اما اینکه خوراک فرهنگی که به مردم داده می شود تا چه میزان مفید است جای بحث دارد.

آنچه در روند نمایش خانگی در این دوسال شاهدش بوده ایم افزایش تعداد سریال های نمایش خانگی بوده که توانسته مخاطب زیادی را به خود جذب کند اما وقتی به سراغ محتوای این سریال های می رویم متوجه می شویم دست کمی از سریال های ترکیه ای ماهواره ندارند.

به گزارش فرتاک نیوز،سریال هایی که جدا از محتوای ضعیف، همزمان با اوج تورم و کاهش قدرت خرید مردم با به نمایش کشیدن زندگی های بشدت لاکچری سببب ناامیدی و یاس در مردم به ویژه جوانان می شوند.

نکته جالب در خصوص این سریال ها دور بودن فضای این سریال ها از سبک زندگی ایرانی است، به گونه ای که شاید درصد خیلی کمی از مردم ایران در خانه با کراوات باشند یا در هرخانواده هرفرد یک ماشین آخرین مدل داشته باشد، اما مهم تر از آن دغدغه های مطرح شده در این سریال هاست که به قطعیت می توان گفت دغدغه ی حتی 20درصد جامعه هم نیست.

در این باره با برخی از جوانان به گفت و گو پرداختیم تا از تاثیر این سریال ها بر زندگی جوانان مطلع شویم.

محمد 23ساله در گفت و گو با خبرنگار ایسنا عنوان کرد: زمان تماشای این دست از فیلم و سریال ها بزرگ ترین حسی که تجربه می کنم حسرت است چرا که در این سریال ها افرادی که هم سن من هستند در اوج رفاه مالی هستند و هیچ دغدغه ای ندارند.

وی با اشاره به تاثیر محتوای این سریال ها بر زندگی جوانان بیان کرد: این سریال ها توقع جوانان از یکدیگر را بالا می برند و مانند سریالهای ترکیه ای شخصیت های این سریالها الگوی جوانان شده است.

برای تحلیل دقیق تر این موضوع به سراغ کارشناس سینما و تئاتر رفتیم. آرمین فرامرز در گفت و گو با خبرنگار ایسنا عنوان کرد: زمانیکه به برخی از این سریال های خانگی نقدی وارد می شود، عوامل این سریال ها با توجیه اینکه هنر برای سرگرمی است، سعی در قانع کردن منتقدین و مردم می کنند اما این سریال های سوپرمارکتی به اصطلاح اتفاقا ضد سرگرمی است و نشان گر این است که در سلیقه سینمایی ما اساسا سرگرمی به معنای درستی تعریف نشده است.

وی همچنین در ادامه بیان کرد: محتوای این سریال ها اساسا درد و دغدغه مردم جامعه نیست و توجیه کارگردان های این قبیل سریال ها این است که ما مددکار اجتماعی نیستیم، ما فیلمسازیم! به بیانی دقیق تر باید تصریح کرد که در این سریال ها حتی فنون ابتدایی سینمایی نیز رعایت نشده است.

کارگردان تئاتر در خصوص دور بودن محتوای سریال های نمایش خانگی از زندگی روزمره مردم، گفت: در این سریال ها صرفا زندگی یک طبقه سرمایه داری را به نمایش می گذارند که اساسا به این میزان کثرت در کشور حتی وجود خارجی ندارند و در اقلیت هستند.

فرامرز در بیان پیامدهای این سریال ها برای مردم عنوان کرد: یکی از پیامدهای منفی حاصل از نمایش این دست ازسریال ها این است که چون مردم اینگونه زندگی لاکچری و اشرافی را دوست دارند اما در شرایط بسیار معمولی به سر می برند لاجرم دست به هرکاری می زنند تا به آن زندگی مطلوب و کت و شلواری که اصطلاحا در فیلم ها وجود دارد برسند.

وی در ادامه افزود: آنچه در این سریال ها به ابتذال کشیده می شود اخلاق است و می توان گفت این سریال ها ضداجتماعی هستند و نمی خواهند راهکارهایی برای مشکلات مردم نشان دهند و صرفا به تبلیغ زندگی های اشرافی می پردازند.

منتقد سینما بیان داشت: نکته بسیار مهم در این سریال ها این است که بسیاری از این سریال ها به طور کاملا جدی ضد زن هستند به گونه ای که در این سریال ها زن ها نقش کالایی دارند در صورتی که در جامعه زنان به میزان مردها مشارکت اجتماعی دارند.

فرامرز در خصوص محتوای ضدفرهنگ برخی از سریال های نمایش خانگی اظهار کرد: این سریال ها برای اینکه یک زندگی مدرن را به نمایش بگذارند تا جایی که ممکن بوده هویت زن را به ابتذال کشیده اند و حتی زنان قهرمان موجود در این سریال ها نیز به مثابه یک ابزار نقش آفرینی می کند.

وی در ادامه تصریح کرد: کارگردان های این سریال ها به صراحت بیان دارند که برای اینکه مردم سریال های ترکیه ای را دنبال نکنند، دست به ساخت این قبیل فیلم ها می زنند اما زمانیکه محتوای این سریال ها دقیقا مشابه سریال های ترکیه است، چه فرقی در تغییر سلیقه سینمایی مردم ایجاد شده است که سریال های ماهواره را تماشا نکنند؟

کارشناس سینما و تئاتر در خصوص تاثیر رواج فیلم و سریال های مبتذل در جامعه بیان کرد: زمانیکه در سریال های ترکیه ای ابتذال نشان میده می شود، این حجم از ابتذال برای مردم کشورمان غیر قابل درک و تصور در جامعه است اما اگر همان محتوا توسط سریال های داخلی پخش شود، دیگر برای مردم غیر قابل باور و قبیح نیست.

فرامرز با اشاره به میزان خطر این سریال ها برای فرهنگ جامعه اظهار کرد:اگر از  این حجم تبلیغ از بی بند و باری و ابتذال موجود در سریال های نمایش خانگی جلوگیری نشود، رفته رفته وارد فرهنگ مردم می شود.

وی در خصوص سانسور محتوایی برخی از فیلم ها عنوان کرد: اتفاقا باید این حجم از پوچی و رواج بی فرهنگی در فیلم و سریال های این روزها سانسور شود چرا که محتوای الان این سریال ها به گونه ای است که نمی شود آنها را در جمع خانواده تماشا کرد.

کارشناس تئاتر در بیان پشت پرده بودجه ساخت این فیلم ها تصریح کرد: برای سازندگان این دست از سریال ها مردم و فرهنگ اهمیتی ندارد و صرفا پول انگیزه لازم برای ساخت این محتواهای پوچ است، به عبارتی دیگر پول در هنر بسیار امر مطلوبی است اما نه هرپولی!