رزرو برای میهمان ویژه

✍️ دکتر علیرضا شهرستانی

مرگ،رسم ناگزیر زیست انسانی است و ذکر فاتحه و سفرۀ خیرات اموات مرسوم دیگری است که پس از آن می‌آید و می باید  امّا مرگ ، پایان کبوتر نیست و از مصادیق همین امر، حسنات و صالحاتی است که سفرۀ خیرات، که بر اعمال فرد مرحوم منظور خواهد شد. همۀ ما مصادیقی از این تکریم و یادمان فرد متوفی را در ذهن داریم و مصادیق مورد اشارۀ راقم ، آیین ترحیم زنده یاد مهندس علیرضا آزرمی - داماد چهره ی ماندگار زبان و ادبیات فارسی دکتر میر جلال الدین کزازی - است . در این آیین بخشی از سالن برای میهمانان ویژه رزرو شده بود. شاید «رزرو برای میهمان ویژه» در مراسمی که یکی از مهم‌ترین کارکردهایش یادآوری فنای دنیا و عناوین دنیوی است، ناخوشایند به نظر آید ! در برابر عبارت ؛ رزرو ، ذائقه ی بصری و مستعملمان چشم و دلمان به دیدن مسؤولان، مشاهیر و هیئت همراه عادت کرده است ! آن‌ها وارد می‌شوند، جایشان را پیدا می‌کنند و بعد ولوله‌ای می‌افتد ؛ بعضی از دور و بعضی از نزدیک قیام ، سلام و عرض ارادت می‌کنند ، فریاد تسلیت‌ها و عرض سلام‌ها در سالن می‌پیچد و همه چیز آرام می‌گیرد تا ورود صاحب صندلی بعدی !

همین فکرها و تصاویر در ذهنم جولان می داد که سالن به احترام میهمانان ویژه قیام کرد. بیست کودک ِ ده  دوازده ساله با شمایلی که نشان می‌داد از اهالی  محرومان سرفراز کار هستند ، وارد شدند. در این لحظات صحنه‌هایی شکل گرفت که با ورود مسؤولان و مشاهیر قابل وصف نیست ، میهمانان در حالی که اشک می‌ریختند، همگی به احترام این کودکان معصوم بلند شدند و با صلوات و احترام ورود آنان را گرامی داشتند . قلم و زبان قاصر از توصیف آن لحظه‌های آسمانی و مهربانی است. برای لحظاتی نامۀ مبارک حضرت امیرالمؤمنین علی(ع) به عثمان‌بن‌حنیف‌انصاری و حساسیت فوق‌العاده امام(ع) بر ضرورت حضور فقرا بر سفره های اطعام از خاطرم گذشت.

و اما... 

همۀ ما می‌دانیم، آموزش نوین دراستان کرمانشاه مدیون تلاش‌ها و مجاهدات خاندان فرهنگ پرور کزازی است، این حرکت ستودنی نیز، درسی دیگر برای همۀ حاضران آن مجلس بود که منبعث از آموزه‌های دینی و ترجمان سیرۀ تابناک معصومین(علیهم السّلام) است. چه خوب  و پسندیده است که این سیره ی سنجیده ی خانوادۀ زنده یاد آزرمی برای همۀ ما الگو باشد که وجود فقرا ، این ولی نعمتان جامعه ؛ برکت سفرۀ ما باشد ، اگر این توفیق بزرگ را یافتیم، باید بدانیم لبخند خداوند متعال را خواهیم دید. 

هر سفره‌ای که گسترده  می شود ، بهانه‌ای برای حضور میهمانان ویژه است. میهمان ویژه برای سفرۀ ختم ، ولیمۀ حج و یا حتی سفره‌های شام و ناهار سادۀ کارمندی‌مان . حتماً نباید به انتظار مراسمی خاص نشست، می‌توانیم گاهی به اندازۀ یک نفر بیشتر تمهید غذا نمود و افتخار هم لقمه شدن با نیازمندی را حمایل داشت . 

در این روزهای سخت ، با هم " هم‌سفره " باشیم و دیگران را نیز به این کار دعوت کنیم. تلاش کنیم در روزهایی که شاید سفره‌های برخی از مردم کوچک‌تر شده است سرای دلهایمان را به حدّ ِ وسع ، وسعت بخشیده ، مروّج این فرهنگ از کرمانشاه ، این چهرۀزیبای ایران اسلامی باشیم .

یادم مترنّم شد به رباعی فاخر استاد بیژن ارژن :

ای کاش علی شویم و عالی باشیم/

هم‌سفرۀ کاسۀ سفالی باشیم.

چون سکّه به دست کودکی برق زنیم/

نان‌آور سفره‌های خالی باشیم.