ریشه و داستان ضرب المثل از کوره در رفتن

این افراد وقتی عصبانی می‌شوند و به اصطلاح از کوره در می‌روند؛ صورتشان قرمز و رگ‌های پیشانی شان ورم می‌کند و فریاد می‌کشند. حال که با معنی و کاربرد این ضرب المثل آشنا شدید؛ به ریشه و داستان آن می‌پردازیم.

داستان ضرب المثل از کوره در رفتن

کوره آهنگری از زمان‌های قدیم وجود داشت و درون آن را با ذغال سنگ و چوب پر می‌کردند. درون آن آتش روشن می‌کردند و برای گداختن آهن به کار گرفته می‌شد.

امروزه نیز این کوره‌ها با برق و گاز روشن می‌شوند و هنوز هم کارایی دارند.

در این کوره‌ها آهن را به قدری حرارت می‌دهند و گرم می‌کنند که مذاب شده و سپس از این آهن مذاب برای ساخت ابزارهای مختلفی استفاده می‌کنند و به آن شکل می‌دهند.

از قدیم کار با کوره آهن تخصصی بود. مثلاً برای بالا بردن درجه و حرارت کوره؛ نباید به یک باره حرارت آن را زیاد کرد و باید این کار آهسته انجام داده شود و به تدریج دمای کوره را بالا ببرند تا آهن به تدریج گرم شده و مذاب شود.

خاصیت آهن به گونه ای است که اگر در معرض گرمای خیلی شدیدی قرار بگیرد؛ به یکباره گداخته شده و صدای وحشتناکی را به وجود می‌آورد؛ انگار منفجر شده است و به عبارتی از “کوره در می‌رود” و به بیرون پرتاب می‌شود.

داستان ضرب المثل از کوره در رفتن

به همین دلیل افرادی که خیلی زود عصبانی شده و آتش خشم آن‌ها بسیار شدید است و مانند آهنی که به یک باره داغ شده؛ منفجر می‌شوند؛ را به این ضرب المثل ربط می دهند.

این افراد بعد از اینکه آتش خشمشان خاموش شد و فروکش کرد؛ پشیمان خواهند شد.

به همین دلیل از آنجایی که رفتار غیرطبیعی این افراد در حین عصبانیت، با انفجار و از کوره در رفتن آهن داغ شده، شباهت دارد؛ از ضرب المثل از کوره در رفتن برای افراد خشمگین استفاده می‌شود که قدرت کنترل اعصاب خود را ندارند.

بهتر است در زمان عصبانیت، خودتان را کنترل کنید تا همانند آهن از کوره در نروید. همانطور که پیامبر (ص) می فرماید: اَلا اِنَّ خَیرَ الرِّجالِ مَن کانَ بَطىءَ الغَضَبِ سَریعَ الرِّضا؛
یعنی بدانید که بهترین انسان ها کسانى هستند که دیر به خشم آیند و زود راضى شوند(نهج الفصاحه ص ۲۴۳ ، ح ۴۶۹).

امام على علیه السلام نیز در مورد خشم و عصبانیت می‌‌فرماید: بِئْسَ الْقَرِینُ الْغَضَبُ یُبْدِی الْمَعَایِبَ وَ یُدْنِی الشَّرَّ وَ یُبَاعِدُ الْخَیْر؛
یعنی خشم هم نشین بسیار بدى است: عیب ها را آشکار، بدى ها را نزدیک و خوبى ها را دور مى کند(تصنیف غررالحکم و دررالکلم ص ۳۰۲ ، ح ۶۸۹۳).

همانطور که دیدید این ضرب المثل ها معانی پنهانی در خود نهفته دارند که در برخی موارد به صورت عبارانی منظوم و گاهی به صورت جملاتی به کار برده می‌شوند. این ضرب المثل ها بیشتر در زیرگروه پند و اندرز قرار دارند و امروزه در گفت و گوهای روزمره بسیار به کار گرفته می‌شوند.