هر چهار سال یک شورش؛ بیرانوند همان بیرانوند همیشگی است

علیرضا بیرانوند ، تبدیل به کلیدواژه فوتبال ایران شده است. همه‌جا صحبت از اوست و اینکه سرنوشتش چه خواهد شد و برای فصل پیش رو قرار است در لباس چه تیمی به میدان برود. در پرسپولیس می‌ماند؟ راهی استقلال خواهد شد؟ یا باید خود را آماده دیدنش در تیمی دیگر کنیم؟ هر چه که هست یک نکته تغییر نکرده و این است که علیرضا بیرانوند همان علیرضا بیرانوند همیشگی است. او همان‌قدر که در درون دروازه مطمئن است و باثبات، در بیرون از زمین ناطمئن است و ثباتی ندارد و هر لحظه باید منتظر تصمیمی عجیب از سوی او باشیم.

سال 1394

علیرضا بیرانوند برای پیوستن به پرسپولیس بی‌تاب بود و همین مساله باعث شد تا مشکلاتی را برای باشگاهش به‌وجود بیاورد. او به وسیله علیرضا منصوریان از حضور در تمرینان منع شد و در اردوی ترکیه اجازه حضور کنار دیگر بازیکنان را پیدا نکرد و در اتاقش قرنطینه شد تا حرکت غیرمنتظره جدیدی را انجام ندهد. با این وجود طرفین با کدورت فراوان تا پایان فصل به همکاری ادامه دادند و نهایتا پافشاری بیرو و شورشش علیه باشگاه نفت باعث شد تا او راهی پرسپولیس شود.

سال 1398

زمستان سال 98 برای پرسپولیسی‌ها بسیار پرحادثه بود. اواخر دی‌ماه یحیی گل‌محمدی جانشین گابریل کالدرون شد و در ادامه سرخ‌پوشان تهرانی با شوک بزرگ مواجه شدند. علیرضا بیرانوند در روزهایی که انتظار می‌رفت قرارداد خود را با پرسپولیس تمدید کند، با باشگاه آنتورپ بلژیک به توافق رسید و این باشگاه مبلغ رضایت‌نامه او را تامین کرد. علیرضا در هفته‌های پایانی درون دروازه پرسپولیس نبود و از نزدیک قهرمانی تیمش را ندید. رفتن ناگهانی او در آن روزها حسابی هواداران پرسپولیس را شگفت‌زده کرد.

سال 1402

سومین تصمیم عجیب و شورش بیرانوند را در این روزها به چشم دیدیم. او پس از فصلی باشکوه در پرسپولیس که منجر به ثبت بیش‌ترین کلین‌شیت و 2 قهرمانی در لیگ و جام حذفی شد، تصمیم گرفت قراردادش را فسخ کند و در آستانه انتقال به رقیب سنتی سرخ‌پوشان یعنی استقلال قرار بگیرد. بیرو بازهم پرسپولیسی‌ها را متعجب و شوکه کرد و حالا همه منتظرند ببینند ناسازگاری جدید او به کجا منتج خواهد شد. او مدعی شده که مطالباتش پرداخت نشده و رضا درویش مدیرعامل پرسپولیس نظر دیگری دارد و معتقد است باشگاه به وعده‌های خود عمل کرده است.  

علیرضا بیرانوند همان بازیکن جوان حدود یک دهه قبل است. گذر زمان و کسب تجربه هم نتوانسته او را به ثبات برساند. گلر اصلی تیم ملی فوتبال ایران همچنان اولویت‌های ویژه‌ای دارد و برای رسیدن به آن‌ها ممکن است هر قاعده‌ای را به هم بریزد.