مسعود وارث پروین، عابدزاده، دایی و نکونام /اولین جام جهانی بدون کاپیتان سرخابی

 تیم ملی فوتبال ایران برای بازی برابر مراکش آماده می شود و در حالی که هنوز نمی توان ترکیب مدنظر کارلوس کی روش برای این بازی را حدس زد اما یکی از این سه بازیکن بازوبند کاپیتانی تیم ایران را به بازو خواهند بست: مسعود شجاعی، اشکان دژاگه و احسان حاج صفی.

اولویت؛ سابقه

کارلوس کی روش برای انتخاب کاپیتان تیم ملی این بار سابقه حضور در تیم ملی را مدنظر قرار داده است اما پیش از این و در دورمقدماتی جام جهانی 2014 او با وجود اینکه علی کریمی هم در ترکیب تیم ملی بود بازوبند را جوادنکونام داد تا نشان دهد اولویتش برای انتخاب کاپیتان تنها سابقه پوشیدن پیراهن تیم ملی نیست. با این وصف تیم ایران در حالی سه کاپیتان اصلی خودش را شناخت که برای اولین بار درتاریخ حضور ایران در جام جهانی شاهد بستن بازوبند به بازوی بازیکنانی هستیم که عضو استقلال و پرسپولیس نیستند.

پرسپولیسی ها و استقلالی ها

پرسپولیس در 5 دوره حضور تیم ملی ایران بیشترین سهم را در کاپیتانی تیم ملی داشته است به طوری که کاپیتان های سه جام 78، 98 و 2006 پرسپولیسی و کاپیتان تیم ملی در جام جهانی 2014 استقلالی بود. اما این بار مسعود شجاعی ، اشکان دژاگه و احسان حاج صفی سه بازیکنی هستند که تا به حال سابقه پوشیدن پیراهن تیم های سرخابی را نداشته اند. نکته جالب تر اینکه هر سه کاپیتان تیم ملی در حال حاضر لژیونر هستند و این نیز در نوع خودش جالب است. نباید فراموش کنیم که اگر سیدجلال حسینی همراه تیم ملی به روسیه می رفت آن وقت شاید معادله کاپیتانی هم کمی تغییر می کرد.

با این وجود همواره مساله انتخاب کاپیتان برپایه اعتقادات و سبک کار مربی بوده است. در جام جهانی 1978 حشمت مهاجرانی سرمربی تیم ملی ایران به جای اینکه بازوبند را به با سابقه ترین بازیکن بدهد آن را به بازیکنی داد که سن و سال و مدیریت بالاتری در زمین داشت. در حالی که ناصرحجازی دروازه بان بزرگ استقلال و تیم ملی سابقه بیشتری از علی پروین در تیم ملی داشت اما حشمت خان بازوبند را به علی پروین سپرد و او در سه بازی تیم ملی در هلند کاپیتان تیم ملی ایران بود.

در جام جهانی 1998 و هنگامی که ایران بعد از بیست سال شانس حضور در جام جهانی را پیدا کرده بود، تیم حاضر در فرانسه نسبت به تیمی که در دورمقدماتی بازی می کرد تغییراتی داشت به طوری که بازیکنانی مثل نادرمحمدخانی ، مهدی پاشازاده و چند بازیکن دیگر به لیست تیم ملی اضافه شدند. با این وجود کاپیتان اول آن روزهای تیم ملی احمدرضا عابدزاده بود که دچار مصدومیت شد و بازی اول جام جهانی برابر یوگسلاوی را از دست داد. در این بازی نادرمحمدخانی که برای مسابقات جام جهانی به تیم ملی دعوت شده بود بازوبند کاپیتانی را به بازو بست. این در حالی بود که بازیکنان با  تجربه ای مثل جواد زرینچه نیز در ترکیب تیم ملی ایران حضور داشتند. اما از بازی دوم که عابدزاده به جای نکیسا بازی کرد جلال طالبی بازوبند را به او داد و احمدرضا در دوبازی باقیمانده کاپیتان تیم ملی ایران بود.

در سال 2006 نیز هنوز پرسپولیسی ها بودند که بازوبند کاپیتانی تیم ملی را دست به دست می کردند. علی دایی بهترین مهاجم تاریخ فوتبال ایران و حتی آسیا در آن سال ها کاپیتان اصلی تیم ملی ایران بود و در جام جهانی نیز تیم ملی با کاپیتانی او بازی ها را آغاز کرد. اما بعد از شکست برابر مکزیک و حواشی و فشار رسانه ای که روی دایی و کادرفنی بود برانکو او را روی نیمکت نشاند و بازوبند را به یحیی گل محمدی سپرد. گل محمدی البته یک بازی کاپیتان تیم ملی بود و در بازی آخر بازهم بازوبند را به علی دایی داد.

اما در جام جهانی 2014 کارلوس کی روش در انتخاب کاپیتان تیم سنت شکنی کرد. او با وجود اینکه علی کریمی سابقه بیشتری در تیم ملی داشت و قبل از حضور کی روش کاپیتان تیم ملی بود قبل ازمسابقات جام جهانی بازوبند را به جوادنکونام داد و با خط خوردن کریمی از لیست تیم ملی نکونام در جام جهانی نیز بازوبند را به بازو بست. او به عنوان یک استقلالی برای اولین بار کاپیتان تیم ملی در جام جهانی بود و در هر سه بازی بازوبند تیم ایران را به بازو بست.

و بالاخره در جام جهانی 2018 که کی روش این بار سه کاپیتانش را از میان بازیکنانی انتخاب کرده که تا به حال سابقه بازی در استقلال و پرسپولیس را نداشته اند. باید دید تیم ملی با کاپیتان های غیررنگی اش آیا می تواند در روسیه تاریخ ساز شود؟