وقتی بیرانوند AFC را شرمنده کرد ؛ مقایسه عملکرد درخشان بیرو با نامزدهای قلابی بهترین بازیکن سال آسیا

ایــن روزها همــه از بیرانوند صحبت می‌کننــد، شمــا چطــور؟ علیرضا بیرانوند دروازه‌بــان ۲۶ سالــه تیــم ملی ایران نه‌تنها رسانه‌های داخلی بلکه روزنامه‌ها و خبرگزاری‌های آسیایی و اروپایی را هم درنوردیده و به سرتیتر آنها تبدیل شده است. هر مرتبه به بهانه‌ای سراغش را می‌گیرند. یک‌بار به خاطر پرتاب‌های دست مافوق تصورش و یک‌بار با پنالتی گرفتن‌های نجات‌بخشش در تورنمنت‌های مهم. علیرضا بیرانوند نمونه بارز کسی است که «تمام دنیا به دنبال زمین زدنش هستند و خدا نمی‌خواهد» در اینجا منظور از دنیا، می‌تواند کنفدراسیون فوتبال آسیا باشد. کارنابلدترین کنفدراسیون تمام دوران‌ها که در مراسم انتخاب بهترین‌های ۲۰۱۸ ناعدالتی را به آخرین حد خود رساند و علیرضا بیرانوند را از جمع سه بازیکن برتر حذف کرد و به جای او عبدالکریم حسن، یوما سوزوکی و کنتو میسائو را قرار داد و نهایتا در خنده‌دارترین انتخاب تاریخ، توپ طلای قاره کهن  را در سال ۲۰۱۸ به مدافع کناری تیم ملی قطر و باشگاه السد داد. همان بازیکنی که در مراسم بهترین‌های کشور خودش نفر سوم شد!

۵۵ روز از آن مراسم عجیب در عمان می‌گذرد. با هم مرور کنیم و ببینیم در این قریب دو ماه، سه بازیکن برتر سال ‌آسیا به‌زعم AFC چه کرده‌اند و علیرضا بیرانوند ما چه کارهایی انجام داده است. جایی که مشخص می‌شود علیرضا یک سروگردن از سه بازیکن مورد نظر بهتر کار کرده است.

کنتو میسائو:

هافبک ۲۲ساله تیم کاشیما‌ آنتلرز ژاپن در سال ۲۰۱۸ به مهم‌ترین افتخار دوران فوتبالی خود دست پیدا کرد و قهرمان لیگ قهرمانان آسیا شد. اما بعد از بازی با پرسپولیس دچار مصدومیت شد و نتوانست در چند بازی آخر کاشیما در جی‌لیگ، جام امپراتوری و جام باشگاه‌های جهان به میدان برود. به‌نوعی بعد از مراسم بهترین‌ها، او اصلا در میادین حاضر نشد و فرصت حضور در تیم ملی ژاپن را هم از دست داد.

یوما سوزوکی:

مهاجم نام‌آشنای کاشیما آنتلرز که برابر پرسپولیس هم نمایش خوبی داشت. بهترین بازیکن لیگ قهرمانان که انتظار می‌رفت بعد از حذف نام بیرانوند از جمع سه نامزد پایانی، به‌عنوان بهترین بازیکن سال آسیا انتخاب شود اما نشد. سوزوکی بعد از برگزاری مراسم برترین‌ها، در جی‌لیگ مقابل ساگان توسو ۹۰دقیقه در زمین بود. او در بازی برابر اوراواردز در نیمه‌نهایی جام امپراتوری هم نتوانست مانع از حذف تیمش شود. سپس با یک بدشانسی مصدوم شد و فرصت حضور در جام‌جهانی باشگاه‌ها را از دست داد. سوزوکی در لیست نهایی تیم ملی ژاپن برای جام ملت‌ها هم حضور نداشت!

عبدالکریم حسن:

در اینکه عبدالکریم حسن به‌عنوان یک مدافع کناری جزء قابل‌ترین فوتبالیست‌های آسیا به حساب می‌آید، شکی نیست. اما انتخابش به‌عنوان بهترین بازیکن سال‌ آسیا به‌قدری دور از انتظار بود که خودش هم شوکه شده بود. او بعد از انتخابش به‌عنوان بازیکن سال آسیا در لیگ ستارگان قطر سه بازی انجام داد. گل نزد و هیچ کلین‌شیتی هم برای السد به دست نیامد اما آنها ۹ امتیاز کامل را دشت کردند. بعد از این سه بازی، اردوی تیم ملی قطر شروع شد. حسن در دو بازی دوستانه مقابل الجزایر و ایران به میدان رفت و عملکرد چندان قابل‌قبولی هم نداشت. ترکش این اتفاق، نیمکت‌نشینی‌اش در شروع جام ملت‌ها و بازی برابر لبنان بود. بعد از گذشت ۶۲ دقیقه به جای عبدالکریم العلی به میدان رفت. حسن در بازی مقابل کره‌شمالی ۸۱ دقیقه در زمین بود و گل ششم تیمش را هم به ثمر رساند. او در دیدار حیاتی مقابل عربستان ۹۰دقیقه در زمین بود اما مشخص است که در ترکیب سانچز جایگاه آنچنان مستحکمی ندارد.

و علیرضا بیرانوند:

شیربچه لرستانی تیم ملی ایران و باشگاه پرسپولیس با اینکه به حق خود نرسید و توپ طلای آسیا را به دست نیاورد، اما روحیه خود را از دست نداد و با اعتمادبه‌نفسی چندبرابر به درخشش ادامه داد. علیرضا بیرانوند با پرسپولیس در چهار بازی لیگ شرکت کرد و تنها دو گل خورد؛ یکی از روی نقطه پنالتی و دیگری با یک شوت مهارنشدنی توسط پورقاز. اوج کار بیرانوند فردای روزی بود که مراسم بهترین‌ها برگزار شد؛ او در تبریز مقابل ماشین‌سازی مرد اول میدان بود. بیرو کمترین گل‌خورده لیگ را برای خود نگه داشت و به اردوی تیم ملی رفت. با شروع جام ملت‌ها مطابق انتظار درون دروازه ایستاد و تا به اینجا بعد از گذشت ۳۶۰دقیقه هیچ گلی نخورده و چهار سیو نجات‌بخش داشته است. او حالا در کنار منصور رشیدی تنها دروازه‌بانی است که در چهار بازی پیاپی در جام ملت‌ها دروازه‌اش را بسته نگه داشته و کلین‌شیت کرده است. حالا بیش از پیش به مدیران کنفدراسیون فوتبال آسیا می‌توان خرده گرفت که چگونه در لیست سه‌نفره نهایی، آن هم لیستی که در آن خبری از لژیونرهای مطرح آسیایی نبود، نام بیرانوند قرار نگرفت.