محبت برانکو، به یک ظلم ناخواسته در حق ستاره پرسپولیس تبدیل شد

اغلب بازیکنان پرسپولیس در داربی نمایشی آگاهانه و قابل قبول ارایه دادند. در این میان اما، ماریو بودیمیر با یک بازی خنثی و محو دیگر باعث ناامیدی هواداران شد و خیلی‌ها از برانکو انتقاد کردند که چرا زودتر او را تعویض نمی‌کند. واقعیت آن است که بودیمیر آنقدرها هم بازیکن بدی نیست، اما اخلاق خاص برانکو، ناخواسته به او لطمه می‌زند.

در حقیقت جنس بازی مهاجم کروات طوری است که فقط به درد مسابقاتی با درصد تملک بالای توپ می‌خورد. او یک مهاجم ایستا با قابلیت خوب ضربه‌زنی است و وقتی پرسپولیس «بالا» بازی می‌کند، کاملا می‌شود اثرگذاری او را دید.

در نقطه مقابل در مسابقاتی که سرخپوشان تاکتیک تجمع در زمین خودی را انتخاب می‌کنند، کارایی بودیمیر به حداقل می‌رسد و یک فاصله بعید بین او و سایر بازیکنان به وجود می‌آید. در بازی با نفت آبادان و پاختاکور دیدیم که بازی مالکانه پرسپولیس، باعث درخشش بودیمیر شد، اما در مسابقاتی مثل السد و استقلال که قرمزها عقب بازی می‌کردند، چیز خاصی از بودیمیر دیده نشد.

احتمالا برانکو قصد دارد آنقدر به ماریو بازی بدهد تا او با گلزنی در یک بازی مهم، مهر تایید روی انتقالش بزند، اما این محبت پروفسور، به یک ظلم ناخواسته در حق مهاجم کروات تبدیل شده.

شاید اگر حق انتخاب با خود بودیمیر هم بود، در تقابل با السد یا همین داربی، خیلی زودتر خودش را تعویض می‌کرد و یک عنصر دونده‌تر مثل سیامک نعمتی را به زمین می‌فرستاد!