راه حل کالدرون برای سه مدافع بین المللی

پرسپولیس با موفقیت طی فصول اخیر با دو مدافع میانی خود (سیدجلال حسینی و شجاع خلیل زاده) در این فصل محمدحسین کنعانی زادگان ملی‌پوش را هم به لیست خود اضافه کرد تا معادلات دفاعی این تیم سخت و تا به اینجای فصل غیرقابل پیش بینی شود.

نیمکت نشینی هر کدام از این بازیکنان که از نظر فنی در شرایط ایده آلی قرار دارند باعث شده تا هر هفته بحث نشست‌های خبری سرمربی آرژانتینی به توضیح درباره سرنوشت آنها اختصاص داشته باشد. کالدرون طی فصل جاری با زوج‌های شجاع – سیدجلال؛ شجاع – کنعانی زادگان و حتی کنعانی زادگان – سیدجلال حسینی روی آورده و هر بار یکی از ستاره‌های دفاع میانی خود را مجبور به نیمکت نشینی کرده است.

کالدرون در نشست خبری امروز خود نیز در پاسخ به این موضوع که در نهایت برای قلب دفاعی‌اش به کدام بازیکن اتکا خواهد کرد در تلاش بود که از این موضوع فرار کرده و فشردگی بازی‌ها را عاملی بداند که تصمیم به استراحت دادن به یکی از بازیکنان داشته باشد: روش من این است که با توجه به برگزاری 4 روز یک بار بازی‌ها تغییراتی را در تیم ایجاد می‌کنم. به خاطر اینکه بازی‌ها فشرده است و احتمال آسیب دیدگی بازیکنان جود دارد و برخی از بازیکنان خسته می‌شوند. همیشه وقتی مسابقات فشرده بوده تغییراتی را در سیستم و ترکیب تیمم داشته‌ام.

کالدرون در حالی اعلام کرده که برای فشردگی بازی‌ها تصمیم به استراحت دادن بازیکنان خود داشته که این مساله طی دیدارهای اخیر تنها معطوف به قلب خط دفاعی تیمش بوده و در باقی پست‌ها او نفراتی ثابت را برابر حریفان قرار داده و مسلما این پاسخ روشنی برای این موضوع نمی‌تواند باشد.

سرمربی آرژانتینی اما حضور سه مدافع طراز اول بین المللی را باعث این تصمیم خود دانسته است: همانطور که در ابتدای فصل هم گفتم سه دفاع وسط بین‌المللی و عالی داریم. و وقتی دو نفرشان بازی می‌کنند یه نفرشان بیرون می‌ماند. ما هر 4 روز یک بار بازی داریم و به همه بازیکنانمان هم نیاز داریم.

راهکار عبور از چالش چیست؟

مطمئنا این موضوع تا پایان فصل بهمراه پرسپولیس و کالدرون خواهد بود و او با نیمکت نشین کردن هر کدام از ستاره‌های قلب دفاعی تیمش که نفراتی قابل اعتنا نیز محسوب می‌شوند برابر این پرسش قرار خواهد گرفت. با این حال شاید در نهایت باید منتظر تغییرات تاکتیکی و نوع چینش نفرات و سیستم سرخپوشان برای عبور از این موضوع بود. جایی که استقلال با استراماچونی نیز در نهایت با توجه به در اختیار داشتن نفرات دفاعی همچون روزبه چشمی، عارف غلامی، محمدرضا دانشگر و سیاوش یزدانی، تصمیم به تغییر سیستم گرفت و از سه مدافع مرکزی برای آن سود برد. سیستمی که ضمن تحکیم خط دفاعی، باعث خواهد شد تا از ترافیک و چالش موجود نیز کاسته شود.

سود بردن از هر سه مدافع میانی توسط کالدرون  (سیدجلال حسینی، شجاع خلیل زاده و محمد حسین کنعانی زادگان) باعث خواهد شد تا آنها ضمن در اختیار داشتن نفراتی هجومی‌تر در جلوی این خط، از حاشیه نیمکت نشینی یکی از این ستاره‌ها نیز خلاص شوند و البته در آینده با توجه به بازگشت کمال کامیابی نیا به خط میانی نیز ترافیک در این نقطه نیز کاهش خواهد یافت. کامیابی نیا و نوراللهی دو زوجی هستند که مسلما در آینده نزدیک از سوی کالدرون مورد استفاده قرار خواهند گرفت و نشان داده‌اند معمولا با میل تهاجمی بالا، تیم را در فاز ضدحمله مقابل رقبا با دردسر مواجه می‌کنند. با این حال سود بردن از سه مدافع مرکزی شاید این ضعف را نیز پوشش دهد.

ریسک بزرگ برای تغییر سیستم

پرسپولیس طی فصول اخیر بیشتر با چهار مدافع خطی برابر رقبا قرار گرفته و به موفقیت‌هایی در فوتبال ایران و حتی در سطح آسیا نیز دست یافته است. شاید در شرایطی فعلی تغییر سیستم موجب شود کالدرون از چالش سه مدافع میانی بین المللی خود خارج شود اما بزرگترین ریسک را برای این تغییر سیستم و عدم هماهنگی بین بازیکنان شاهد گریبان تیمش را بگیرد. اتفاقی که می‌تواند ریسک بزرگی برای کالدرون در شرایطی که تیم در کوران مسابقات قرار دارد و با شروع دوباره جام حذفی و لیگ قهرمانان آسیا می‌تواند خطر بزرگی برای آنها در پی داشته باشد.

ستاره‌های بین المللی و انتظار کاهش ریسک

با این شرایط اما شاید تجربه بالای سه مدافعی که کالدرون از آنها به عنوان ستاره‌های بین المللی یاد می‌کند بتواند این ریسک احتمالی برای تغییر سیستم را کاهش دهد. سیدجلال حسینی طی سالیان مختلف با مربیان بزرگ و تیم‌های مطرحی بازی کرده و در انواع مختلف سیستم‌ها به میدان رفته. این شرایط برای شجاع خلیل زاده نیز وجود داشته و کنعانی زادگان نیز اکنون به عنوان یک بازیکن ملی‌پوش شاید بتوانند این ریسک را به کمترین حد خود برسانند. استراماچونی برای نهایی کردن سیستم خود در استقلال روزهای ابتدایی فصل را از دست داد و مورد انتقاد برخی اهالی فوتبال نیز قرار گرفت و انجام این اتفاق برای کالدرون که او نیز علیرغم صدرنشینی تیمش، با توجه به قیاسی که با برانکو ایوانکوویچ می‌شود همواره در آستانه تحمل هجمه و انتقاد قرار دارد، شاید با این پذیرش از سوی او همراه نباشد. مطمئنا بازیکنان پرسپولیس و خصوصا این سه مدافع میانی نیز شاید در این شرایط خواهان انجام این ریسک و پایان دادن به حواشی‌ها باشند و باید دید نظر کالدرون و کادرفنی چه خواهد بود.

تاب نیمکت نشینی بیاورید

در صورتی که کالدرون تصمیمی مبنی بر تغییر سیستم خود نداشته باشد، چاره‌ای برای هر کدام از این بازیکنان جز تحمل نیمکت نشینی مقطعی وجود نخواهد داشت. شاید تنها جای خوش بینی برای آنها این باشد که حتی عملکرد مثبت و بدون اشتباه نیز عاملی برای تداوم در ترکیب نباشد. چه بسا که سیدجلال حسینی طی دو دیدار قبلی به ستاره این تیم تبدیل شده بود و برابر ذوب آهن نیز بالاترین نمره را از آن خود کرد اما برابر گهر نیمکت نشین شد و کنعانی زادگان نیز بعد از گلزنی مقابل حریف، در بازی بعدی روی نیمکت حاضر شد. موضوعی که نشان می‌دهد کلین شیت و عملکرد مثبت راهگشای تداوم در ترکیب نیست و آنها باید به شیوه کنونی احترام گذاشته و با صبوری در انتظار حضور خود در ترکیب باشند.

سیستم سه دفاعی نهایی می‌شود؟

در سیستم سه دفاعه با حضور سیدجلال حسینی، شجاع خلیل زاده و محمد حسین کنعانی زادگان باید در دو سمت دفاعی و بخش تهاجمی انصاری (نادری) و شیری (نعمتی) را دید که البته قادر خواهند بود با فراغ بال بیشتری در بخش تهاجمی تیم خود حضور یابند. نمونه عملکردی که وریا غفوری و میلیچ در استقلال آن را به نمایش گذاشته و پایه گذار گل‌ها و گلزنی برای تیم خود نیز شده‌اند.

با حضور فیکس کمال کامیابی نیا و احمد نوراللهی، دیگر بازیکنان خط میانی احتمالا با بشار رسن و مهدی ترابی خواهد بود و علیپور نیز در نوک خط حمله سرخپوشان به دنبال سود بردن از فرصت‌هایی است که اینبار از سوی دو مدافع کناری و دو وینگر برای او فراهم خواهد شد و توسط یکی از دو هافبک میانی (نوراللهی یا کامیابی نیا) نیز حمایت می‌شود. شاید در این صورت نیمکت نشین کردن یکی از دو مهاجم کنونی سرخپوشان (علیپور یا امیری) اینبار به چالش کالدرون تبدیل شود اما موضوع اینجاست که در این صورت نفرات تهاجمی نیمکت نشین قادر خواهند بود در اواسط بازی امیدوار به تعویض و حضور در ترکیب باشند؛ اتفاقی که برای نفرات دفاع میانی با کمترین حالت ممکن امکان پذیر خواهد بود.

کالدرون طی حضور خود در نیمکت مربیگری تیم‌های عربی معمولا با ترکیب 3-3-4 برابر رقبا قرار می‌گرفت و این سیستم بیسیک که در جریان بازی به اشکال مختلف و با جابجایی‌هایی متفاوت شرایط تیمی و تاکتیکی تیم را شکل می‌داد، در این فصل نیز در روزهای ابتدایی مورد توجه این مربی آرژانتینی قرار گرفته بود که در نهایت بعد از اواسط نیم فصل با توجه به اینکه با تداخل وظیفه از سوی وینگرها همراه شد، از فلسفه او خارج شد. باید دید کالدرون اکنون در ادامه فصل بار دیگر به دنبال تغییرات تاکتیکی و سیستم برای سود بردن بیشتر از بازیکنان مدعی حضور در ترکیب خواهد بود یا خیر.