اختصاصی/ نگاهی به توهین مجریان تلویزیون به سرخابی ها

شاید  اگر همان روزی که یکی از کمدین‌های اجرا در رسانه‌ی ملی به تمسخر بزرگان فوتبال پرداخت و مجری یکی از برنامه‌های صبحگاهی پرچم و لوگوی باشگاه استقلال را به سخره گرفت، برخوردی جدی از سوی مدیران رسانه ملی شکل می‌گرفت امروز شاهد این حجم از توهین و کری‌خوانی‌های خارج از اخلاق نبودیم.

اولین درسی که به افراد برای حضور در رسانه آموخته می‌شود، داشتن نگاهی بی‌طرفانه و وارد نکردن احساسات و علایق شخصی به موضوعات است.

قصه رقابت پرسپولیس و استقلال، مربوط به امروز و دیروز نیست و بیش از نیم قرن است که این دو تیم بزرگ کشورمان در کورس رقابت با یکدیگر هستند و در تمامی این سالها برد و باخت و اوج و افت برای هر دوتیم تکرار شده است.

بزرگان دو تیم همواره برای موفقیت تیم خود جنگیده‌اند و همزمان احترام رقیب خود را نگاه داشته‌اند.

با ظهور شبکه‌های اجتماعی خصوصا در چند سال اخیر تعدادی از پیشکسوتان و برخی افراد که بدنبال مطرح شدن دوباره هستند راه ناشایستی را برای این امر برگزیده‌اند و با توهین و کر‌خوانی‌های خارج از دایره اخلاق فضای ملتهبی را بوجود آورده‌اند.

این شیوه به برخی مجریان رسانه ملی که نحوه ورودشان به جام‌جم مبهم است سرایت کرده و در خیال خودشان بدنبال کسب محبوبیت هستند.

در حالی که جامعه ایرانی هر چند هم دچار مشکلات عدیده باشد بی‌اخلاقی را آن هم از سوی جامعه ورزش نمی‌پذیرند. سراشیبی سقوط پیش‌روی آقایانی است که توهین کردن را به  روش خود تبدیل کرده‌اند.

اینکه در رسانه ملی به باشگاهی پر هوادار که از سرمایه‌های‌ملی است یا به وزیری توهین و افترا نسبت داده شود  نه تنها از نشانه‌های آزادی بیان نیست بلکه از نشانه‌‌ی زوال فرهنگی در یک سازمان است.

چه پرسپولیس چه استقلال معنا دهنده فوتبال باشگاهی کشور هستند و نبود هر کدام دیگری را هم بی‌معنا خواهد کرد.

امیدواریم مدیران رسانه ملی با برخورد مناسب برای این ویروس بی‌اخلاقی که در مجریان شایع شده است برای همیشه پایان دهند