نگاهی به چهار ابهام در تیم ملی

این مسئله فوق‌العاده سلیقه‌ای است و شامل فوتبال ایران هم می‌شود. با این حال دست‌کم بخشی از اعتراضاتی که این اواخر در مورد عدم‌دعوت یا نیمکت‌نشینی بازیکنان سرشناس فوتبال ایران داشته‌ایم، ناوارد و غیرمنطقی بوده است. بهانه تنظیم این مطلب هم تازه‌ترین مصاحبه وریا غفوری است؛ بازیکنی که همچنان معتقد است در تیم ملی دارند حقش را می‌خورند.

وریا و یک غیبت کاملا فنی

کاپیتان استقلال مدت‌هاست عقیده دارد در تیم ملی حق او نادیده گرفته می‌شود. وریا غفوری بر این باور است که از نظر فنی استحقاق حضور در تیم اول ایران را دارد، اما به دلایل جانبی این اتفاق رخ‌نمی‌دهد. وریا در تازه‌ترین مصاحبه‌اش اسم این موضوع را «اختلاف سلیقه» گذاشته، اما به‌نظر نمی‌رسد عده زیادی حاضر باشند به او حق بدهند. غفوری یک بازیکن پرتلاش و یک انسان دوست‌داشتنی است، اما او در 34سالگی چیزی برای اضافه کردن به تیم ملی ندارد. بسیاری از هواداران استقلال هم موافق‌اند که غفوری در یکی دو فصل گذشته افت چشمگیری داشته است. او البته فصل جدید را کمی بهتر شروع کرد، اما این بار دچار سریال مصدومیت‌ها شد. نکته غم‌انگیز اینکه جای خالی وریا هم چندان در استقلال احساس نشده است. درنهایت نباید از یاد ببریم داستان حذف او از تیم ملی، از زمان کارلوس کی‌روش و پیش از جام‌جهانی2018 شروع شد. پس این فقط سلیقه یک نفر نیست.

جای رامین خالی نیست

حالا دیگر کمتر کسی بهانه نبودن رامین رضاییان در تیم ملی را می‌گیرد. او در جام‌جهانی2018 حاضر بود و حتی در ترکیب اصلی تیم ملی هم به میدان رفت، اما بعد از جام ملت‌های آسیا از فهرست این تیم حذف شد. در مورد خط خوردن رامین، بعضی‌ها به مسائل اخلاقی استناد می‌کنند. نمی‌توان این فرضیه را به‌طور قاطع رد کرد، اما رضاییان از نظر فنی هم افول کرده است. در همان جام ملت‌ها و مسابقه تراژیک با ژاپن، رضاییان یکی از بدترین بازیکنان زمین بود. بعد هم که تتمه کیفیت او در فوتبال باشگاهی قطر از بین رفت. او از تیم قدرتمند الدوحیل به السیلیه قعرنشین قرض داده شد و عنقریب است که از همان تیم هم کنار گذاشته شود.

این قایدی باید فیکس باشد؟

قایدی البته به‌طور مستمر به تیم ملی دعوت شده، اما هوادارانش از بازی نکردن او در ترکیب اصلی شاکی بوده‌اند. با توجه به ترافیک خط حمله تیم ملی، حتی بهترین نسخه قائدی هم شانس بالایی برای فیکس شدن ندارد، چه برسد به بازیکن افول کرده فعلی که با نمایش‌های نه‌چندان خوبش در الاهلی امارات صدای رسانه‌های آن کشور را در آورده است. الاهلی دیشب در پرزیدنت کاپ بازی داشت و شاید قائدی آنجا درخشیده باشد، اما آمار بد این بازیکن و به ثمر رساندن تنها 3 گل در 11بازی لیگی، همه را کلافه کرده است. بازیکنی که حتی در الاهلی امارات هم به‌طور تضمینی فیکس نیست، چرا باید در تیم ملی ایران فیکس باشد؟

وقتی بیرانوند شماره یک نیست

یکی از معماهای ترکیب تیم ملی برای 2 بازی پیش رو برابر عراق و امارات، انتخاب سنگربان اصلی از سوی دراگان اسکوچیچ است. بعد از چند تزلزل از علیرضا بیرانوند و نمایش بد او مقابل لبنان، در آخرین بازی تیم ملی برابر سوریه امیر عابدزاده درون دروازه قرار گرفت و کلین‌شیت کرد. حالا اگر اسکوچیچ در بازی با عراق هم رأی به نیمکت‌نشینی بیرو بدهد، جای اعتراض برای گلر اصلی تیم ملی در سالیان اخیر باقی نخواهد ماند. از این سو عابدزاده در لیگ دسته دوم اسپانیا خوش درخشیده و حتی سه‌ویا را خواهان خود می‌بیند، از آن سو هم روند سینوسی بیرانوند در بواویشتا ادامه دارد. بیرو در آخرین بازی تیمش برابر ویسنته در هفته بیست‌ویکم لیگ پرتغال هم نیمکت‌نشین بود.