اختصاصی/ممنون از چشم رنگی ها!/ از دستیار اوفارل تا اسکوچیچ
کلید خوردن یک موفقیت با ضمانت سرمربی تیم ملی ایران
تیم ملی ایران پس از شکست یک بر صفر مقابل تیم ملی عراق موفق شد به جام جهانی قطر صعود کند. صعود آسان؛ ولی فراموش نکنید با مدیریتی که به پای آن علم روز در میان بود و چقدر خوب مدیریت کرد.
پس از جدایی کارلوس کی روش پرتغالی از تیم ملی کشورمان که دو سال پیاپی جام را تجربه کرد، کمتر کسی فکرش را می کرد؛ ایران به این آسانی بدون او راهی جام جهانی قطر شود.
کی روش از جمله مربیان تاثیرگذار تاریخ تیم ملی بود که توانست تیم ملی ایران را به تیمی منسجم، یک دست و سخت بباز تبدیل کند. او پایه گذار فوتبال پرسینگ و البته دفاع و ضد حمله در ایران بود که همین تیم او در دو، دوره قبلی جام جهانی تیم های بزرگ دنیا ( آرژانتین، پرتغال و اسپانیا) را به دردسر انداخت که در هر دو، دوره اگر کمی شانس یار تیم ملی بود و البته اگر اشتباهات داوری نبود، مرحله دوم جام جهانی را تجربه کرده بودیم.
با این حال کی‌روش رفت و تیم ملی به دست ویلموتسی افتاد که برای دوره کوتاه او می شود یک کتاب نوشت! اتفاقا شانس با ایران یار بود تا "مستر ویلموتس" کرونا و سایر چیزهارا بهانه کند و برود تا اتفاقات خوبی بیفتد. با اینکه جانشین اول کی‌روش کلی بدهی به گردن فوتبال ایران گذاشت، اما جدایی اش این بدهی را جبران کرد. چطور جبران کرد؟! به این علت که اگر او می ماند و تیم ملی در همان مرحله اول حذف می شد، که اتفاقا به احتمال زیاد این اتفاق رخ می‌داد؛ الان ضرری که مرد بلژیکی زده بود خیلی بیشتر از این می شد که قرار است بهش پرداخت کنند. همانطور که می دانید، صعود به جام جهانی آنقدر صعود مالی برای هر کشوری دارد که خیلی از تیم های دنیا حاضرند، میلیون ها دلار خرج کنند تا به جام جهانی برسند.
ما برای ششمین بار به جام جهانی صعود کردیم و برای سومین بار پیاپی این تجربه نصیب مان شد تا به یک ثبات و آرمش در قاره آسیا برسیم. مثل ژاپن و کره جنوبی که در چند دوره اخیر یک پای ثابت صعود از قاره آسیا بوده اند و این دوره هم به احتمال قوی چنین اتفاقی رخ دهد و چشم بادامی های شرق آسیا را در قطر ببینیم.
جدا از مشکلات و اتفاقات تلخ و شیرینی که پس از جدایی کی‌روش از تیم ملی افتاد؛ این صعود نشان داد تیم ملی ایران، تیم روزهای سخت است و هم می تواند حماسه ملبورن را بسازد، هم می تواند نایب قهرمان جام جهانی ( آرژانتین ) را به چالش بکشد، هم می تواند پرتقال را با رونالدو متوقف کند، هم می تواند اسپانیا را با همه ستاره هایش به دردسر بیندازد، هم می تواند بهترین تیم ملی مراکش را شکست دهد، هم می تواند در جنگ سیاسی آمریکا را از پیش رو بردارد و گل قرن را به ثمر برساند، هم می تواند حماسه ملبورن را در خاک استرالیا بسازد، هم می تواند بدون شکست راهی جام جهانی شود و هم می تواند راحت ترین صعود را سه هفته قبل از پایان مسابقات جشن بگیرد.
اما چطور و چگونه این اتفاقات رخ می دهد، باید به یک موضوع مهم دقت کرد! موضوعی که شاید به خیلی از دوستان بر بخورد، چرا همه چیز را به مربیان خارجی وصل می کنند و موفقیت ها را به پای آنها می نویسند؟! حال بر بخورد و نخورد مهم نیست، چون پای موفقیت در میان است و سالهاست که چشم رنگی ها ورزش گروهی ایران را به جهانیان نشان داده اند. موفقیتی که همیشه یه پای آن را مربیان خارجی ها تشکیل می دهند. از ویرا گرفته تا برانکو، کی‌روش اسکوچیچ و حتی دوره اولی که با حشمت مهاجرانی راهی جام جهانی شدیم او ابتدا دستار فرانک اوفارل بود که زیر نظر مربی خارجی تجربه کسب کرد و سپس هدایت تیم ملی را بر عهده گرفت و توانست ایران را برای اولین بار به جام جهانی برساند.
کاری که در والیبال، هندبال، فوتسال ساحلی و دیگر رشته های تیمی رخ داد و مربیان خارجی یاد دادند ایرانی ها به جز ورزش انفرادی در ورزش گروهی نیز حرف هایی برای گفتن دارند. ( البته باید این نکته را یادآوری کنیم که بحث ما قطر در خصوص صعود به جام جهانی است و نمی خواهیم ارزش مربیان داخلی را زیر سئوال ببریم)
حال باید ممنون مربیان چشم رنگی باشیم که در بدترین شرایط اقتصادی و تحریم‌های عجیب و غریب، ورزش ایران را زنده نگه داشته اند و تنها دلخوشی جوانان را سربلند کرده اند. باید ممنون آقای مهاجرانی، ممنون آقای ویرا، ممنون آقای برانکو، ممنون آقای کی‌روش، ممنون آقای اسکوچیچ و ممنون شیر مردان فوتبالیست باشیم که نشان دادند با مدیریت خوب مربیان اهل فن خارجی می توانیم هر چیز غیره ممکن را به ممکن تبدیل کنیم و حماسه بسازیم. به امید موفقیت در جام جهانی قطر.
به قلم علی مسعودی
برای ورود به کانال تلگرام فرتاک نیوز کلیک کنید.
