تفاوت عجیب سرباز پرسپولیسی با یک پرسپولیسی قدیمی
بخشى از تصویر را احمد نوراللهى به خود اختصاص داده. پسر سر به زیر قرمزها. با تنها ٣ فصل حضور در پرسپولیس.
روزى را به یاد مى آورم که احمد آخرین بازى اش را قبل از رفتن به سربازى براى پرسپولیس انجام مى داد. ده ها هزار تماشاچى که به احترامش ایستاده بودند. بازوبندى را که سید جلال به بازویش بسته بود و البته احمدى که با اشک هایش برد آنروزمان را زهر کرده بود. احمد جان!تو لایق این بازگشت و استقبال هستى.به خانه ات خوش آمدى پسر.
بخش دیگرى از تصویر را حمید درخشان پر کرده است.با لبخندى ملیح؛کمی تلخ و تا حدودى حسرت بار. روزى را به یاد مى آورم که خبر سرمربیگرى حمید درخشان در پرسپولیس را شنیدم.نحوه ى آمدن درخشان را به یاد مى آورم.على دایى را.مرحوم هادى نوروزى و پیام صادقیان را.خودم و بقیه قرمز ها را که نمى توانستیم خبر را هضم کنیم و البته درخشانى را که با لبخندى فاتحانه دست در دست سیاسى وارد درفشى فر مى شد.
