پوکر امیر فلاحی در بقای تیم های مختلف پایه/ تاثیرگذار ترین مربیان فوتبال ایران جایی در تیم ملی ندارند!
فوتبال پایه تهران در به روزهای پایانی اش رسید و بالاخره تیم های قهرمان و سقوط کننده مشخص شدند.
در ابتدای فصل که امیر فلاحی هر تیمی را با هر مبلغ قراردادی نپذیرفت و بدون تیم ماند، خیلیها از او به عنوان آلترناتیو دیگر مربیان نام بردند. عملکرد فلاحی طی سالهای اخیر به گونهای بود که هرگونه لغزش از سوی دیگر مربیان میتوانست به قیمت برکناری آنها و جایگزینی فلاحی تمام شود. او در گذشته نشان داده بود وقتی از ابتدای فصل هدایت هر تیمی را برعهده گرفت یا قهرمانی تحویل داد یا نایب قهرمانی که نمونه دو فصل پیش در جوانان پیکان بود.
بازیکن سابق تیم های فجرسپاسی و پیکان اما این فصل فاز دیگری از تواناییهای خود را به رخ مربیان کشید. او که از قهرمانی در رده های مختلف اشباع شده بود، با پذیرفتن هدایت چند تیم مختلف در بدترین شرایط، آنها را در لیگ حفظ کرده و نشان داد میتواند تیمهای مرده را زنده کند.
بازیکن سابق تیم ملی امید که تقریبا تا اواسط نیم فصل اول بدون تیم بود در یک فصل بسیار جذاب موفق به حفظ سهمیه چهار تیم مختلف و جهش چند پلهای یکی از تیمهای خود شد که در نوع خود بسیار بینظیر است.
حفظ تیم نوجوانان دسته اول توانا وحفظ تیم جوانان عقاب آریا در دسته اول (مدیر فنی) حفظ تیم جوانان پارسیان در لیگ برتر تهران و بقای تیم امید کوهسار در لیگ برتر تهران.
او همچنین تیم نوجوانان لیگ برتری توانا را که با ۱۲ امتیاز از ۱۱ بازی در رتبه ۱۱ جدول قرار داشت و فاصله چندانی با سقوط نداشت را به رتبه پنجم جدول رساند.
به این ترتیب شاید باید اعتراف کرد انتخاب او در پایان فصل قبل مسابقات، به عنوان بهترین مربی رده امید از سوی کانون مربیان تهران به حق و به جا بوده است.
حال در چنین شرایطی این سوال بوجود میآید که وقتی فوتبال ایران مربیانی با چنین تواناییهایی را دارد که عاشقانه برای فوتبال زحمت می کشند و به نتیجه هم می گیرند، چرا باید تیمهای پایه در رده ملی با مشکلات فنی رو به رو بوده و یا در حسرت سهمیه المپیک بخورد؟! مربیانی که سابقه ملی و باشگاهی دارند ولی متاسفانه جایگاهی در رده های ملی پایه ندارند! حال چه کسانی باید این مربیان را دریابند و از آنها استفاده کنند، سوالی است که باید فدراسیون فوتبال پاسخ دهد.