سوختن ستارهها در سیستم نکونام؛ استقلال در مسیر ناکامی؟
نمایش ضعیف استقلال در دربی و اختلاف سطح عملکرد برخی از بازیکنان این تیم در مقایسه با تیم ملی، پرسشهای جدی را درباره دلایل این افت عملکرد مطرح کرده است.
نمایش استقلال در دربی جای دفاعی باقی نگذاشته؛ بهقدری که حتی اگر بازی مساوی میشد هم بعید بود هواداران این تیم راضی باشند. برخلاف رسم معمول، بعد از بازی حتی خیلی در مورد آفسایدبودن یا نبودن آن توپ منجر به پنالتی هم بحث نشد، چون استقلال خیلی آشکارتر از این حرفها «بد» بازی کرد. فشاری هم که حالا روی جواد نکونام وارد میشود، دقیقا بهخاطر همین داستان است. عملکرد این مربی مخصوصا وقتی بحثبرانگیزتر میشود که استقلال ابزار بسیار خوبی هم در اختیار داشت؛ ستارگانی همچون سیلوا، ماشاریپوف، اندونگ، رامین رضاییان، ابوالفضل جلالی، میلاد زکیپور و بلانکو که خیلی از تیمها آرزوی در اختیار داشتن آنها را دارند. نکته غمانگیز اتفاقا همین است که گویا این ظرفیت زیر دست کادرفنی فعلی از بین میرود. مثلا نمایش ماشاریپوف در تیم ملی ازبکستان تحت هیچ شرایطی با آنچه این بازیکن در استقلال ارائه میدهد، قابل مقایسه نیست. حتی در گوشههایی از همین بازی هم وقتی او کار انفرادی انجام میداد، تسلطش بر توپ حسابی به چشم میآمد و افسوسها را دوچندان میکرد. همین تعابیر در مورد اندونگ هم قابل استفاده است. آیا واقعا با این بازیکنان نمیشود فوتبال بهتری بازی کرد؟ قطعا پاسخ این سؤال، مثبت است.