بالاخره نوبت به مقایسه رسید: موسیمانه یا نکونام!

استقلال شب گذشته در پنجمین دیدار خود در مرحله گروهی لیگ نخبگان آسیا مقابل پاختاکور با تساوی بدون گل متوقف شد. این بازی فرصتی ایده‌آل برای شاگردان پیتسو موسیمانه بود تا با ثبت دومین پیروزی در این رقابت‌ها، جایگاه خود را در جدول ارتقا دهند، اما تیم نتوانست از بحران عمیق پاختاکور که سه شکست متوالی و هشت گل خورده را تجربه کرده بود، بهره‌ای ببرد. این نتیجه نشان می‌دهد که استقلال هنوز فاصله زیادی با بازگشت به شرایط ایده‌آل دارد.

یکی از نکات مثبت این بازی، ثبت دومین کلین‌شیت پیاپی استقلال بود که نشان می‌دهد موسیمانه توانسته تا حدی مشکلات دفاعی تیم را کاهش دهد. اما در خط حمله همچنان نبود یک مهاجم تمام‌کننده کار را برای استقلال سخت کرده است. موسیمانه در کنفرانس‌های قبلی خود بارها اشاره کرد که تیم برای موفقیت در ادامه فصل به جذب بازیکنان باکیفیت در نقل و انتقالات زمستانی نیاز مبرم دارد. این در حالی است که استقلال در بیشتر بازی‌های این فصل، در خلق موقعیت‌های گلزنی ناکام بوده و این ضعف بزرگ، بار دیگر در دیدار برابر پاختاکور آشکار شد.

این فصل استقلال را می‌توان به سه دوره تقسیم کرد؛ آغاز با جواد نکونام، دوره کوتاه سرمربیگری موقت سهراب بختیاری‌زاده، و سپس حضور موسیمانه. نکونام فصل را با پیروزی خوب خارج از خانه مقابل شمس‌آذر شروع کرد اما در ادامه و طی هفت بازی تنها دو برد به دست آورد. بحران تیم پس از شکست برابر استقلال خوزستان در هفته سوم آغاز شد و شایعات پیرامون جدایی نکونام تمرکز تیم را برهم زد. در این میان، مدیریت باشگاه نیز با سکوت طولانی که پس از آن شکست در پیش گرفت، اوضاع را پیچیده‌تر کرد.

انتشار هر روز شایعات درخصوص مذاکرات استقلال با گزینه‌های جانشینی نکونام، اوضاع را برای کادر فنی سخت و دشوار کرد هر چند که پس از پایان فیفادی و نزدیک شدن به هفته چهارم، احمد شهریاری با حضور در تمرین تیم، به نوعی ادامه همکاری با نکونام را تأیید کرد اما همه می‌دانند که او و سمیعی طی آن روزها به دنبال یافتن جانشین برای سرمربی استقلال آن هم پس از سه هفته بودند. اتفاقی که بعد از شکست برابر پرسپولیس و سپس السد رخ داد و نکونام از این تیم جدا شد.

پس از نکونام، بختیاری‌زاده به‌عنوان سرمربی موقت آمد و یک برد برابر هوادار و دو شکست مقابل ذوب‌آهن و النصر را به ثبت رساند تا تیم همچنان در بحران باقی بماند. اکنون موسیمانه با سابقه‌ای درخشان در آفریقا روی نیمکت استقلال است، اما از زمان ورودش، تنها یک برد در پنج بازی به دست آورده است. اگرچه تیم در خط دفاعی بهتر شده، اما نتایج کلی تفاوت چندانی با دوران نکونام نداشته است. نکته مهم این است که موسیمانه برای موفقیت نیاز به ابزار لازم دارد و تیم بدون تقویت در نیم‌فصل نمی‌تواند از این شرایط خارج شود.

یکی از اصلی‌ترین مشکلات استقلال در این فصل، ضعف مدیریتی و عدم ثبات در تصمیم‌گیری بوده است. به‌هم‌ریختگی تیم از هفته سوم و فشار رسانه‌ها برای تغییر کادر فنی، تأثیری منفی بر عملکرد بازیکنان گذاشت. شکست برابر تیم‌هایی مثل استقلال خوزستان، نه‌تنها بحران را آغاز کرد بلکه فرصت‌های طلایی استقلال برای رقابت در صدر جدول را از بین برد.

همچنین مقایسه عملکرد موسیمانه و گاریدو، سرمربی پرسپولیس، نشان می‌دهد که مربیان خارجی در ایران با فشارهای متفاوتی روبرو هستند. گاریدو که در لیگ نخبگان عملکردی ضعیف داشته و در پنج بازی تنها سه تساوی کسب کرده است، زیر انتقادات شدیدی قرار دارد. اما موسیمانه با وجود نتایج مشابه، از حمایت بیشتری برخوردار است و فضای هواداری نیز این خواسته را دارد که تا جای ممکن، به سرمربی آفریقایی تیم فرصت برای بازسازی تیم داده شود، موهبتی که البته نکونام از آن برخوردار نبود و خیل عظیم هواداران پس از همان هفته سوم و اولین شکست تیم، خواستار تغییرات روی نیمکت تیم بودند که نتیجه آن، وضعیت آشفته کنونی استقلال است.

نکته قابل توجه دیگر، آینده استقلال در لیگ نخبگان است. بازی بعدی این تیم برابر الاهلی عربستان، صدرنشین مقتدر گروه است که هر پنج بازی خود را برده است. کسب نتیجه در این دیدار برای استقلال بسیار دشوار خواهد بود، اما اگر موسیمانه بتواند از این آزمون سربلند بیرون بیاید، شاید بتوان به آینده امیدوار شد. با این حال، تقویت تیم در نقل و انتقالات زمستانی شرط اصلی خروج از بحران است.

در مجموع، عملکرد استقلال در این فصل ترکیبی از اشتباهات مدیریتی، تصمیم‌گیری‌های نادرست و ضعف در خط حمله بوده است. تیم بدون مهاجم باکیفیت و ابزار کافی نمی‌تواند نتایج مطلوبی کسب کند و تغییرات مداوم در کادر فنی نیز بر این مشکل افزوده است. اگرچه موسیمانه توانسته خط دفاعی تیم را کمی بهبود بخشد، اما بدون بازیکنان مناسب در سایر خطوط، معجزه‌ای رخ نخواهد داد.

با نگاهی به نتایج این فصل، شاید اگر نکونام با حمایت بیشتری مواجه می‌شد و فرصت کافی برای کار با تیم داشت، اوضاع استقلال بهتر بود. اما اکنون باشگاه باید نگاه به آینده داشته باشد و با تقویت تیم در نیم‌فصل، از پتانسیل مربی برجسته خود، موسیمانه، بهره ببرد. عدم تقویت تیم در نقل و انتقالات، به‌ویژه در خط حمله، به‌معنای ادامه این روند ناامیدکننده خواهد بود و باید گفت که اگر تغییری در شرایط بازی و اسکواد تیم رخ ندهد، موسیمانه نیز کاری برای این تیم بیمار انجام نخواهد داد و تغییرات روی نیمکت استقلال و جدایی نکونام نیز درد تیم را درمان نخواهد کرد کما اینکه در روند نتیجه‌گیری تیم طی هفته‌های اخیر نیز مشخص است آبی‌پوشان پیشرفت چندانی نداشته‌اند.