رمز پیروزی پرسپولیس برای صعود به یک چهارم نهایی

باختی که نه به دست حریف و با قدرت این تیم بلکه با ضعف بازیکنان پرسپولیس در مسوولیت‌پذیری‌های‌شان حادث شد و لشکر شکست خورده الجزیره را احیا کرد. باخت بازی رفت در حالی حادث شد که داور ژاپنی با سختگیری عجیبش یک بار به پرسپولیس اجازه بازگشت داد اما تعدد اشتباهات و ضعف پرسپولیس در امور تدافعی نتیجه‌ای را رقم زد که در بدبینانه‌ترین حالت هم نمی‌شد تصورش را کرد. با این حال نتیجه‌ای که حادث شد چندان ناامید کننده نبود و تیم برانکو برای ماندن در این مسابقات همچنان شانس دارد.

پرسپولیس 2017 در این مرحله لخویایی را پشت سر گذاشت که حالا تبدیل به الدحیل شده و قدرت اول غرب آسیا و مدعی قهرمانی لیگ قهرمانان به حساب می‌آید اما حالا و در سال 2018 تیم برانکو برای عبور از الجزیره تیم هفتم امارات به مشکل برخورده و فعلا ابتکار عمل در دست اماراتی‌هاست. هر چند احتمالا امروز چیزی بین 50 تا 60 هزار هوادار به کمک پرسپولیس می‌آیند و همین تعداد هوادار - با توجه به اینکه بازی در روز میان هفته برگزار می‌شود رقم قابل توجهی است - می‌توانند لشکر پشتوانه تیم باشند اما واقعیت را نمی‌توان تغییر داد. واقعیت می‌گوید پرسپولیس بدون پیروزی از این مرحله جان سالم به در نخواهد برد و برای صعود باید چیزی فراتر از بازی رفت و بدون اشتباه باشد. در واقع پرسپولیس در دیدار رفت با اشتباهات سریالی‌اش در فاز دفاع کاری کرد تا الجزیره ظرفیت‌های فراموش شده‌اش را باز‌ یابد و از شکست پیروزی بسازد. اتفاقی که امروز پرسپولیس باید با خودش انجام دهد و همان تیمی باشد که لخویا را در قطر شکست داد یا در ابوظبی با یک بازیکن کمتر از سد الاهلی عبور کرد.

پرسپولیس امروز تیم کاملی نیست و احتمالا با صلاحدید برانکو باز هم یکی از بازیکنان کلیدی‌اش(کامیابی‌نیا) را در اختیار نخواهد داشت اما برای شکست دادن الجزیره شاید نیازی به نیروی صددرصدی هم نداشته باشد. امروز هواداران پرسپولیس می‌توانند برخی از کاستی‌های این تیم را در خط حمله جبران کنند و اگر تیم برانکو سرحال باشد گل کردن توپ نهایی با فوت آن چند ده هزار هوادار آسان‌تر به نظر خواهد رسید. البته تیم برانکو باید از نظر فنی هم شرایط بسیار بهتری نسبت به بازی هفته قبل داشته باشد‌. امروز بازیکنان پرسپولیس باید هوشیارتر، جسورتر و البته فداکارانه‌تر از دیدار رفت باشند و از دقیقه یک مسابقه به هدفی که پیش روی‌شان قرار گرفته فکر کنند‌.

از سوی دیگر خوب می‌دانیم الجزیره تیمی با ظرفیت‌های پنهان بود که در بازی رفت بخشی از آن لو رفت و حالا برانکو و کادر فنی‌اش با شناخت بیشتری به مصاف حریف خواهند رفت و این می‌تواند به سهل شدن روند بازی برای سرخ‌ها و قرار گرفتن در ریل موفقیت کمک کند. بدون شک شرایط بازی از همان دقایق ابتدایی به گونه‌ای خواهد بود که پرسپولیس احتمالا از همان لحظات اولیه کنترل بازی را در اختیار می‌گیرد و بی امان به سوی دروازه حریف می‌تازد اما در این مدل بازی‌ها اصل غافلگیری هم وجود دارد و می‌تواند شرایط را وخیم کند. اشتباه فردی، آفساید‌گیری اشتباه، خطا دادن بی‌مورد و جمع نشدن به موقع در زمان ضدحمله‌های حریف می‌تواند پرسپولیس را غافلگیر کند و خوردن حتی یک گل استرس پرسپولیس را برای رسیدن به پیروزی و هموار کردن مسیر صعود دشوار خواهد کرد. در واقع پرسپولیس به خاطر نتیجه‌ای که در ابوظبی رقم خورد از شروع مسابقه استرس خواهد داشت و این مساله می‌تواند حریف اماراتی را در موقعیت روانی برتر قرار دهد که اگر در این میان گلی هم دریافت کند شرایط وخیم خواهد شد‌. برانکو خوب می‌داند مدیریت تیم در این شرایط بسیار دشوار می‌شود که شاید سابقه بیرون آمدن از چنین شرایطی با نتیجه دلخواه در بین تیم‌های ایرانی وجود نداشته باشد.

اینها واقعیت‌هایی است که قبل از آخرین مسابقه فصل هواداران پرسپولیس را نگران و مضطرب خواهد کرد اما بیایید نیمه پر لیوان را هم نگاه کنیم. اینکه هر طور حساب کنیم این پرسپولیس با وجود افت نسبی‌اش می‌تواند الجزیره را از پیش رو بردارد. حریف با وجود روحیه گرفتن از پیروزی بازی رفت و برتری روحی در شروع مسابقه آنقدر بزرگ نیست که تیم برانکو را بترساند. پرسپولیس بازیکنانی دارد که هر کدام می‌توانند تعیین کننده باشند. دروازه‌بان این تیم فقط در دو بازی خارج از خانه آسیایی گل خورده، خط دفاع با رهبری سیدجلال رسوخ ناپذیر به نظر می‌رسد. صادق محرمی به تنهایی می‌تواند جناح چپ الجزیره را به هم بریزد، وحید امیری اگر سرحال باشد نقش ویرانگری خواهد داشت و علی علیپور مثل بازی رفت می‌تواند دروازه‌بان با تجربه و شایسته الجزیره را در چشم به هم زدنی آچمز کند. به همه اینها اضافه کنید قدرت هوادارانی که ورزشگاه زیر پایشان می‌لرزد و می‌توانند تیم اماراتی را آنقدر تحت تاثیر قرار دهند که برعکس بازی رفت با خوردن گل اول مسابقه نای بلند شدن از جایش را نداشته باشد و منتظر دریافت مشت‌های بعدی در گوشه رینگ باشد.

اینها به علاوه ایمان و باوری که پرسپولیسی‌ها به برانکو و کادر فنی‌اش دارند کاری کرده تا قاطبه هواداران پرسپولیس و رسانه‌ها به سربلندی سرخ‌ها در پایان این مسابقه امیدوار و دلخوش باشند. اینکه پرسپولیس دبل قهرمانی لیگ را با دبل صعود آسیایی‌اش تکمیل کند از مجموعه قابل تحسین برانکو خواسته زیادی نیست و احتمالا به دست خواهد آمد اما در هر حال این اتفاق مستلزم هوشمندی بالا، جسارت و فداکاری بیشتری نسبت به دیدارهای قبلی بخصوص بازی رفت با همین الجزیره خواهد بود.

تا یادمان نرفته بگوییم به نظر می‌رسد الجزیره دقیقا با همان ترکیب بازی رفت به میدان بیاید چرا که تمام نیروهای اصلی‌اش را در اختیار خواهد داشت و به تهران آورده اما با توجه به تغییراتی که در خط دفاعی و خط میانی پرسپولیس رخ می‌دهد امکان تغیراتی در شکل حرکتی این تیم در فاز دفاع و حمله وجود دارد که فارغ از هر قضاوتی نسبت به چیدمان برانکو - با توجه به اینکه باید دید شرح وظایف بازیکنان در پست‌های‌شان چگونه خواهد بود و آیا آنها می‌توانند کاری که سرمربی تیم از آنها خواسته را درست و کامل انجام دهند یا خیر -امیدواریم تغییرات اعمال شده منجر به این شود که تیم برانکو هیجان انگیزتر، منطقی‌تر، سرحال‌تر و قدرتمندتر از دیدار رفت بازی کند و در نهایت به نتیجه دلخواهش دست یابد.