استاندار کرمانشاه برای اسکان موقت زلزله زدگان تدبیری دیگر بیاندیشد

،با گذشت ششمین روز از عملیات امداد و نجات؛  سومین نفر از نیروهای جان برکف ارتش و نیروی هوایی؛  به دلیل تلاش بی وقفه و شبانه روزی در یاری رساندن به هموطنان زلزله زده استان کرمانشاه٬  قلبش  از حرکت ایستاد و شهید راه وطن شد.

تا کی باید سرمایه های انسانی-اجتماعی٬ قربانی ندانم کاری و ناکارآمدی مدیران ستادی در مدیریت بحران می شوند.

هم اکنون که قریب به یک هفته از زلزله غرب کشور می گذرد اما کماکان ناهماهنگی و بی برنامگی و هرج و مرج در نوع کمک و امداد رسانی بیداد می کند.

 عملکرد مدیریت بحران در کشور  آنقدر ضعیف است که  در کمال بی تدبیری در پیشگیری از بحران ها با آموزش و برنامه ریزی درست؛ برای امداد رسانی بعد از حوادثی مثل سیل و زلزله و...٬ درفقر نیروهای متخصص امدادی  قرار دارد  و به دلیل کمبود این افراد؛ امکان  به کار گیری نیروهای زبده و ماهر در چند شیفت کاری برای امداد و نجات وجود ندارد و به دلیل حجم زیاد کار  در جابجایی مجروحان و کشته شده ها٬ دیدن حوادث دلخراش٬ خستگی های پی در پی بدون ذره ای استراحت و عدم جایگزینی نیروهای تازه نفس؛ به خاطر فقدان٬   نتیجه ای  جز افت کارایی و در نهایت از دست رفتن سرمایه های اجتماعی در پی نخواهد داشت.

سازمان هلال احمر این همه کمکهای مردمی و کمکهای سازمان ملل را کجا هزینه کرده است که در فقر نیروهای امدادی همچنان به سر می برد.

یکی از دانش آموختگان مدیریت بحران می گوید در دولت هفتم و هشتم٬ شماری از افراد که  دانش آموخته مدیریت بحران بودند؛  برای شرکت در یک دوره آماده سازی برای مقابله با بحران ها؛ عازم یکی از کشور‌های اروپایی شدند. دوره ای ویژه؛ که از تمام کشورهای پیشرفته دنیا٬ حضور داشتند.

در پایان دوره و در  آزمون برگزار شده؛ شرکت کنندگان ایرانی در امداد و نجات٬ مقام اول را در مقابل کشورهای آلمان و ژاپن کسب کردند.آموزش دیده ها به وطن بازگشته و در تیم ستاد مدیریت بحران آماده خدمت شدند. اما در کمال ناباوری! با ناکارآمدی های دولت نهم و دهم؛ همه مدیران دوره دیده از کار برکنار و خانه نشین شدند.

حال چه کسانی جایگزین شدند؟!

چه افرادی در سازمان مدیریت بحران دعوت به کار شدند؟!

و اینچنین است که هنگام بروز حوادث ملی؛  با فقر مدیریت بحران روبرو می شویم و ناکارآمدی و عدم کارحرفه ای٬  در  امداد بیداد می کند.

مثال بارز آن٬  از دست رفتن نیروهای جان برکف  حین کمک و خدمت رسانی است.

عدم اعتماد مردم به هلال احمر و ستاد بحران.

عدم مدیریت صحیح  توزیع کالاهای جمع آوری شده برای زلزله زدگان.

تردد سنگین وسایل نقلیه سبک و سنگین در همان ساعات اولیه در جاده های استراتژیک که امداد رسانی را مختل کرد.

نارضایتی زلزله زدگان ازهجوم آحاد مردم٬ روز اول زلزه؛ به مناطق آسیب دیده که به اذعان یکی از افرادزلزله زده:«اگر همین مردم روز اول که آمده بودند؛ هرکدام یک آجر برمی داشتند الان آوار برداری تمام شده بود  اما! همه تماشاچی بودند و فقط عکس و فیلم از بدبختی مامی گرفتند.»

و از همه تعجب آورتر!

سخنان   استاندار بازوند که در خبری اعلام کرد:«برای اسکان موقت زلزله زدگان٬ اتاق های حدود ۱۲ متری در کنار خانه های آسیب دیده بنا می کنیم با یک انباری کنار آن که می تواند! یک چادر باشد و به زودی قرار داد آن با شرکت سازنده بسته خواهد شد.»

به راستی این تفکر در کدام اتاق اندیشه نشأت گرفته است؟

آیا نتیجه خرد جمعی است یا فردی؟

که هر چه باشد تفکر علمی نیست.

بنا بر آمار منتشر شده ۳۰ هزار خانه آسیب دیده و بر اثر زلزله غیر قابل سکونت شده اند.

حال با این اوصاف اگر ۳۰ هزار اتاق که استاندار؛ نویدش را داده ساخته شود. به مصالح گوناگون برای ساخت از آجر و سیمان و گج وآهن گرفته تا درب و پنجره و...نیاز خواهیم داشت همچنین صرف وقت بسیار برای هماهنگی و ساخت که در هر بوروکراسی و ناهماهنگی هایی که کمابیش وجود دارد  و با موج سرما و بارندگی که در پیش است؛  با یک حساب ساده و سر انگشتی  این کار بسیار هزینه بر خواهد بود  و از طرفی٬ می توان حدس زد که این اتاق ها هیچ مقاوم سازی هم ندارد و بدتر از آن٬  آلونک هایی می شود در دل شهر زلزله زده که چهره شهر و روستا را بیش از پیش زشت و ناهمگون می کند.

بنابراین شایسته است که مدیر ارشد استان به جای به کار گیری مصالح سنگین در احداث اتاق ۱۲ متری٬ برای اسکان زلزله زدگان٬ نقشه را عوض کرده و به فکر مصالح سبک و کم هزینه تر باشد که فکر معقولانه همان استفاده از کانکس و کانتینر  و امثال آن می باشد.

پس تا دیر نشده لطفا استاندار؛  مراقب ساخت و پاخت برای ساخت و ساز٬ در انجام قرارداد برای اسکاتن موقت زلزله زدگان در اتاق های ۱۲ متری باشد.

یا شاید ضروری است که دادستان به عنوان مدعی العموم در پیشگیری از فاجعه بعدی ورود کند.

نویسنده: سوسن امیری