آبشار های ایران و جهان/دیتین و بن گیوک
دنیای پیرامونمان پر است از طبیعت بکر و دست نخورده، تنها کافی ست که کمی با دقت تر باشیم و زیباتر بنگریم. شاید شما هم عاشق طبیعت و زیبایی های خدا دادی باشید اما اطلاعات کمی در رابطه با اماکن طبیعی فوق العاده ی ایران و جهان داشته باشید. ما می خواهیم در کارناوال قدم به طبیعت شگرف ایران و جهان بگذاریم و به همراه هم بیشتر با مناطق ناب اطرافمان آشنا شویم.
از میان زیبایی های جهان این بار می خواهیم از بهشتی دیدنی و حیرت انگیز روی زمین برایتان بگوییم. امروز به جایی میرویم که دارای طبیعتی بکر، فوق العاده زیبا و رویایی است، جایی که با دیدنش غرق در تفکر خواهید شد. مقصدمان آبشاری میان مرز ویتنام و چین است، اینجا تلاقی دو فرهنگ نه چندان مشابه، مکانی را پدید آورده که نظر تمام توریست های جهان را به خود جلب کرده است.
آری این بار کارناوال می خواهد به سوی آبشاری رود که با نام دیتین و بن گیوک شناخته می شوند. می توان به این دو آبشار لقب خواهران دو رگه ای را بدهیم که مرزهای انسانی آن ها را از هم جدا اندخته. ما می خواهیم اسرار گیسوان خواهران دورگه را برایتان آشکار کنیم.
با دیگر آبشارهای ایران و جهان در کارناوال آشنا شوید: آبشارها و دریاچه های ایران و جهان
چرا سفر به آبشارهای دیتین و بن گیوک؟
– بزرگ ترین آبشارهای آسیا هستند.
– از زیباترین آبشارهای آسیای شرقی هستند و با این عنوان شناخته می شوند.
– دو آبشار در کنار هم منظره ی فوق العاده ای را پدید آورده اند.
– محل خوبی برای گذراندن اوقاتی خوش در کنار دوستان و خانواده است.
– یکی از این آبشار ها متعلق به چین و دیگری متعلق به ویتنام می باشد.
آشنایی با آبشارهای دیتین و بن گیوک | Ban Gioc detian falls
با آبشارهایی رو به رو هستیم که در جهان زبان زدند، دو آبشار زیبا که در کنار هم قرار گرفته اند و تنها در مدت زمانی کوتاه در سال با هم پیوند می خورند و یکی می شوند. ماجرا از این قرار است که دو آبشار به نام های دیتین و بن گیوک ( Ban Gioc detian falls ) که در واقع یک آبشار هستند، در مرز بین دو کشور چین و ویتنام قرار گرفته اند، درست مابین دو شهرستان دکسین ( Daxin ) و گوانگسی ( Goungxi ). همین موضوع سبب شده که یکی از آن ها متعلق به کشور چین شود و دیگری متعلق به ویتنامی ها.
این دو آبشار زیبا و سر به فلک کشیده همانند دو خواهر هستند که از هم جدا افتاده اند، خواهرانی دو رگه که سرچشمه و قلبشان یکی است.، تنها مرزهای انسانی دلیل جدایی آن دو هستند و مرز بینشان با گیاهان، درختان و سنگ ها نیز به مرور زمان از هم جدا شده اند.
البته هنگام تابستان زمانی که باران در این منطقه شروع به بارش می کند این دو خواهر دوباره فاصله ها را از میان برداشته و یکی می شوند و هیبتی عظیم را پدید می آورند؛ آری اینجاست که با صحنه ای شگفت انگیز رو به رو می شوید. خداوند دو خواهر را با یک قلب آنجا قرار داده است.
این دو آبشار در رودخانه ی سون واقع شده اند، رودخانه ای که هرچه از زیبایی هایش بگوییم باز حرف زیاد دارد. گفتنی است که ویتنامی ها این دو آبشار را دو بخش از یک آبشار می دانند و آن ها را جدا نمی کنند اما در حقیقت نام آبشاری که در سمت ویتنام است را بن گیوک نهاده اند و آبشاری که در طرف کشور چین است را دیتین می نامند.
آبشار دیتین و بن گیوک را در ویدئو تماشا کنید.
نگاهی به قسمت های مختلف آبشار
همان گونه که متوجه شدید آبشار دیتین و بن گیوک از جهت مرز بندی های بین المللی دو آبشار جدا از هم محسوب می شوند بنابراین خوب است که به صورت مجزا نگاهی داشته باشیم به این دو پدیده ی خارق العاده.
آبشار بن گیوک در سمت چپ تصویر که در ویتنام واقع شده است و آبشار دیتین که در سمت راست و در چین قرار دارد.
۱- معرفی آبشار بن گیوک
آبشار بن گیوک در شمال شرقی استان کائو بنگ ( cao bang ) در ویتنام قرار گرفته است. ارتفاعش در بالاترین نقطه ۳۰ متر و عرضش حدودا ۳۰۰ متر است که با این ابهتش جلوه ای زیبا را در این ناحیه پدید آورده، این آبشار در نوع خودش عریض ترین در ویتنام است.
بن گیوک از طریق راهی از دره ی مجاورش قابل دسترس است و برای رسیدن به آن و لذت بردن از زیبایی هایش باید از این راه و از میان دره عبور نمایید. اما شگفتی های این آبشار به اینجا ختم نمی شود؛ در قسمت پائینی آبشار استخری به عرض ۲۰۰ متر و عمق ۳۰ متری به وجود آمده که به رود کواری سان ( Quary son ) منتهی می گردد. جالب است بدانید که نام این رود به معنای پسر معدنچی است.
اگر از این آبشار به دوردست ها خیره شوید چشم اندازی از مزارع برنج و باغ های بامبو اطراف قابل رویت هستند که چشمانتان را محو تماشا می کنند. باید بگوییم که این دو خواهر تنها از طریق تنگه ی تانگلاین ( tongline ) در دسترس می باشند. این تنگه در شهرستان جینگسی و شهر بیس گوانگسی قرار دارد و پس از عبور از آن باید از تنگه ی مجاورش هم عبور کنید تا به دو آبشار زیبا برسید.
در فصول مختلف خواهران دورگه گاه منظره ای می شوند از سیلی خشمگین و مواج پر هیاهو که بر پهنه ی رودخانه سون چنگ می زنند و گاه تبدیل به مکان آرامش بخشی با صدای طنین انداز آب می گردند. زیبایی این آبشار ها تنها در دستان توانمند فصل ها است.
۲- معرفی آبشار دیتین
آبشار دیتین همان آبشاری است که سرنوشتش این گونه بوده که در کشور چین قرار بگیرد. این آبشار زیبا بزرگ ترین آبشار در قاره ی آسیاست و رتبه چهارم بزرگترین آبشار در مرز بین المللی را بعد از آبشار ایگوازو، آبشار ویکتوریا و آبشار نیاگارا دارد.
ارتفاع این آبشار حدودا ۷۰ متر و عرضش ۲۰۰ متر است. در طول سال های سپری شده صخره ها و درختان این آبشار را به دو و در برخی فصول به سه آبشار مجزا تقسیم کرده اند که ارتفاع بلند ترین آنها در حالت عادی و بدون در نظر گرفتن فصل های پر بارش ۳۰ متر است.
تفریحات آبشارهای دیتین و بن گیوک
مطمئنا با سفر به این دو آبشار زیبا تنها تفریح به دیدن مناظر زیبا ختم نمی شود و بازدیدکنندگان می توانند به روش های مختلف شادی نمایند و خاطراتی خوب در ذهنشان بسازند.
۱- قدم زدن و آبشار گردی
آرامشی که در منطقه وجود دارد، زمانی شکسته می شود که به ریزش آب از ارتفاع ۳۰ متری می رسیم و هیبت بن گیوک نمایان می شود. آبشار گردی و قدم زدن در اطراف این آبشار زیبا و خاص از مهم ترین و لذت بخش ترین فعالیت هایی است که توریست های این منطقه می توانند انجام دهند.
یک راه نیمه پنهان که شما را از طریق جنگل به ردیف دوم و سوم آبشار هدایت می کند وجود دارد البته نه برای کسانی که مشکل قلبی دارند یا کفش مناسب نپوشیده اند. این راه شیبدار به چند استخر آبی طبیعی می رسد اما در آنجا با احتیاط قدم بردارید زیرا صخره ها لغزنده اند و بزودی به لبه ای می رسید که قطرات آب در یک کاسه ی آهکی به پایین می ریزند.
این امکان وجود دارد که به سمت جاده بالایی بروید تا منظره ای عالی از بالای آبشار را ببنید ولی بسیار مراقب باشید و اگر باران می بارد حتی به انجام دادن این کار فکر هم نکنید زیرا این جاده هیچ دستگیره یا نرده ای ندارد برای همین اگر لیز بخورید هیچ چیز بجز درختان برای نگه داشتنتان وجود ندارد. شروع این جاده در پایین آبشار بن گیوک در پشت یک نشانگر مرزی ویتنامی، کنار یک پل چوبی قرار گرفته است، می توانید کمی درنگ کنید و از این همه زیبایی لذت ببرید.
۲- ماهیگیری
در قسمت پایینی آبشار بن گیوک دریاچه ای زیبا تشکیل شده که به دریاچه ی بابی ( Ba Be Lake ) مشهور است. گاها می توانید تعدادی ماهیگیر شجاع را ببینید که در منطقه ای مخاطره آمیز به دنبال صید خود هستند. کمتر گردشگری در این ناحیه به ماهیگیری مشغول می شود و اغلب ماهیگیران بومی این کار را انجام می دهند، اما خوب است بدانید که می توان در این جا ماهی های خوشمزه ای را یافت.
۳- قایق رانی
در اطراف آبشار قایق هایی از جنس بامبو وجود دارد که توریست ها را برای مدت ۱۰ دقیقه به نزدیک آبشار می برد تا منظره ی بهتری از آبشار را ببینید. جالب است بدانید که این قایق ها در ویتنام به رنگ سبز و در چین به رنگ آبی هستند.
هزینه
اگر بخواهید سوار بر قایق شوید به ازای هر نفر حدودا ۲٫۵ دلار پرداخت نمایید.
۴- شنا
در اطراف آبشار علامت شنا ممنوع را می بینید ولی دشوار به نظر میرسد که استخری آبی و طبیعی را ببینید و از شیرجه زدن در آن مقاومت کنید مخصوصا در استخر کوچکی که در سمت چپ آبشار مرکزی وجود دارد. هیچ کس از حمام کردن و شنای شما در آبشار جلوگیری نمی کند و امکان شنا کردن در این مکان وجود دارد، اما بهتر است شناگری حرفه ای باشید تا حادثه ای گریبان گیر شما نشود.
۵- عکاسی
آسمان این آبشار در شب ها دیدنی است. بسیاری از عکاسان به این منطقه می آیند تا در شب از آسمان عکس بگیرند، حتی تورهای عکاسی هم وجود دارد که با نام آبشارها در زیر نور ماه شناخته می شوند و علاقمندان را به کنار این دو آبشار زیبا می آورند تا از آسمان شب لذت ببرند. البته باید متذکر شویم که آسمان نگری تفریحی مختص به یکی از آبشار ها نیست و قاعدتا در اطراف هر دو آبشار دیتین و بن گیوک می توان این فعالیت را انجام داد، به صورت کلی عکاسی از آبشارها یکی از محبوب ترین تفریحات است.
شما هم اگر به عکاسی در شب علاقه دارید پیشنهاد می کنیم از مطالب مرتبط کارناوال دیدن نمایید:
آموزش اصول و تکنیک های عکاسی از آسمان شب
تکنیک عکاسی استار تریل | آموزش تخصصی ثبت رد ستارگان
۶- غارنوردی
در اطراف این دو آبشار زیبا غارهایی وجود داردند که می توانند گردش و تفریح شما را کامل کنند. یکی از این غارها که بسیار زیبا و در میان گردشگران محبوب است، ( Nguom Ngao ) نام دارد. این غار مکان بسیار خوبی برای گشت و گذار و سپری کردن اوقات فراغت می باشد. این غار در چند کیلومتر نرسیده به آبشار بن گیوک در سمت غربی واقع است. همچنین باید بدانید که در این غار می توان قایق سواری کرد و به تفریحات خاص دیگری پرداخت که کارناوال در ادامه به صورت اختصاصی به غارهای این منطقه خواهد پرداخت و در آینده به صورت جزئی تر شما را با این غارها آشنا خواهد کرد.
۷- موتورسواری
در مناطق اطراف این دو آبشار می توان موتورسواری کرد. بدون شک موتورسواری در چنین منطقه ای و در این طبیعت می تواند تجربه ای لذت بخش باشد.
۸- دوچرخه سواری
اگر اهل دوچرخه سواری هستید می توانید اطراف این دو آبشار زیبا را با دوچرخه سیر کنید، البته باید مراقب زمین های گل آلود که مخصوص کشت برنج هستند باشید و کمی هم ورزشکار و ماجراجو.
بازدید توریست ها از دیتین و بن گیوک
تعداد زیادی از مردم چین و ویتنام هرساله از این گنج طبیعی بازدید می کنند. بسیاری از مردم از صدای آب و منظره ی طبیعی بکر لذت می برند. علاوه بر چین و ویتنام از کشورهای دیگر هم برای بازدید از این دو آبشار زیبا مشتاقانه به سویشان می آیند، توریست ها و بازدیدکنندگان علاوه بر تفریحات اشاره شده می توانند فعالیت های دیگری نیز انجام دهند که به صورت کوتاه به آن ها اشاره می کنیم:
دیدن جاده زیبا: یکی از آرامش بخش ترین لحظه ها برای توریست ها مسلما لحظه ای ست که در حال پیاده روی در جاده ی کنار آبشار به سمت شمال هستند و هوایی آکنده از اکسیژن را تنفس می کنند. این آرامش با رسیدن به معبد بودایی کوچکی که در بالای آبشار وجود دارد کامل می شود. تمام اینها برایتان یادآور خالق این عظمت است.
خرید: در اطراف آبشار بن گیوک چند مغازه و یک بازار جالب روزانه با کالاهای مختلف وارداتی از چین وجود دارد. در کنار آبشار دیتین هم می توانید سوغاتی های چینی را خریداری نمایید، همچنین به دلیل وجود مزارع برنج در اطراف این آبشارهای زیبا می توانید برنج های با کیفیتی را هم تهیه نمایید.
بررسی زمین شناسی آبشارها
دو آبشار دیتین و بن گیوک در منطقه ای پوشیده از کارست های بالغ قرار گرفته است. کارست پوششی است که از انحلال سنگ هایی مانند آهک و دولومیت و گچ به وجود می آید و اغلب خود را به صورت غار و گودال های زیر زمینی نشان می دهند. سنگ های این صخره ها از جنس آهک است که امروزه در حال فرسودگی می باشند.
آب در فصل بهار از شکاف های زیر زمینی و سطوح پایین تر صخره ها جاری هستند و در گذر سال ها به تشکیل لایه های رسوبی صخره ها کمک می کنند، لایه هایی که طی میلیون ها ساخته می شوند.
تاریخچه آبشارهای دیتین و بن گیوک
نباید فراموش کنیم که استان کائو بنگ یکی از چندین نقطه ی مرزی در جنگ ویتنام بود. در فوریه سال ۱۹۷۹ نیرو های چینی تحت فرمان دنگ سیاوپینگ ( Deng Xiaoping ) وارد ویتنام شدند. دلایل زیادی برای حمله شان وجود داشت که از مهم ترینش می توان به تفکر کمونیسمی اشاره کرد، اما در نهایت یک تنش بین چین و جماهیر شوروی شکل گرفت و هزاران نفر از مردمان چین و ویتنام در جنگی که در منطقه شکل گرفت کشته شدند. امروزه هم اگر کمی از جاده مرزی دو آبشار فراتر روید آرامگاه و یادبود کسانی را خواهید دید که در جنگ ۱۹۷۹ در این مکان جانشان را از دست دادند.
امروزه جاده ی که در امتداد ضلع شمالی دو آبشار قرار دارد به سنگ هایی علامت گذاری شده اند که نشان گر تعیین مرز دو کشور و سهمشان در آبشارها می باشند.
حدودا در قرن ۱۹ میلادی منازعات بین دو کشور چین و فرانسه شروع شد که در سال ۱۹۹۹ این اختلافات با پیمانی که بین دو کشور چین و ویتنام بسته شد، حل و فصل شد در آن زمان ویتنام مستعمره فرانسه بود. این پیمان تا اواخر سال ۲۰۰۹ ادامه داشت. با این حال هنوز بحث های جدال بر انگیزی برای تعیین مرز در منطقه وجود دارد. برای مثال یک جناح بر آن است که تمام آبشار متعلق به ویتنام است. البته تا به امروز در هیچ یک از اسناد قدیمی چینی مالکیت این آبشار ذکر نشده است. از دیگر اختلافات بین این دو کشور اختلاف مرزی بر سر دروازه ای به اسم نام کوان ( Nam Quan ) است، چین این دروازه را پس از جنگ بن گیوک به غنیمت برد به همین دلیل ویتنامی ها در این مورد مدعی خصارت هستند. در گذشته های دور این دروازه تعیین کننده ی مرز دو آبشار بوده است.
عکس زیر نشان دهنده ی یک نشانگر مرزی در ویتنام کنار رودخانه ی کواری سان است و می گوید ۲۰ متر دورتر از رودخانه به چین خواهید رسید..
نشانه های مرزی بین چین و ویتنام
تاثیراقتصادی آبشار دیتین و بن گیوک
به طور کلی آبشار، کیفیت زندگی را برای کسانی که در اطرافش ساکن هستند افزایش می دهد اما در ناحیه ای که این آبشار قرار گرفته همیشه نزاع و درگیری وجود داشته است. اختلافات قرن ۲۰ در منطقه سبب زیان هایی شد که به این نزاع ها دامن می زد مانند جابجا کردن نشانگر های مرزی و جایگزینی آن ها در مکان های اشتباه. همچنین امکان استفاده ی توریستی و پیشرفت صنعت گردشگری را برای هر دو کشور سخت کرده بود، بنابراین هر دو کشور دریافتند که تنها با تعیین مرز صحیح می توانند رفاه را در منطقه به وجود آورند، به همین دلیل از قرن بیستم تلاش کردند اختلافات را کنار بگذارند و روی پیشرفت وجذب گردشگر منطقه تمرکز کنند، امروزه شاهد هستیم که آرام آرام این آبشارها دارند جای خود را در اقتصاد ویتنام و چین پیدا می کنند.
بهترین فصل سفر
بهار: در فصل بهار درختان و گیاهان اطراف این دو آبشار بسیار زیبا هستند و جلوه ی آبشار را دیدنی تر می کنند، آب این آبشار ها در میان درختان پر شکوفه سقوط می کند.
تابستان: بهترین فصل سفر به این دو آبشار از اواخر ماه می تا ماه جولای می باشد، یعنی بین ماه های خرداد تا مرداد می باشد که آب آبشار ها به بیشترین میزان خود می رسد.
پاییز و زمستان: زمانی که بارش باران زیاد است و در فصل های سرد توصیه نمی شود برای بازدید به این آبشار ها بروید.
کجا بمونیم؟
در اطراف آبشار بن گیوک هنوز امکاناتی مانند هتل وجود ندارد. البته یکسری مکان های تفریحی توسط مرکز گردشگری سایگون ( Saigon ) در دست ساخت است.
معمولا تمامی توریستان برای اقامت به شهر کائو بنگ، در ۹۰ کیلومتری غربی آبشار می روند و در هتل های خوب آن شهر ساکن می شوند. با این حال مهمان خانه محلی به نام های دین ون در دو طرف جاده حدود دو کیلومتری آبشار وجود دارد که هر دو اقامتگاه های اولیه اما تمیز (حدودا ۲۰۰۰ دلار برای یک شب) را در اختیار شما می گذارند .
شهر دیگری به نام کوانگ یون ( quang uyen ) در نیمه ی راه بین شهر کائو بنگ و آبشار بن گیوک هم دارای یک مهمان خانه خوب به نام ( Duy Huong ) در خیابان ترانگ ( Trung ) است. ( قیمت یک شب اقامت حدود ۱۲۲ دلار ).
به صورت کلی باید بگوییم که هتل یا اقامتگاه دائمی در کنار آبشارهای دیتین و بن گیوک وجود ندارد و اگر علاقمند به سپری کردن شب در کنار این آبشارها را دارید باید در شهرهای اطراف اقامت نمایید.
چی بخوریم؟
در شهر کائو بنگ مکان های خوبی برای غذا خوردن وجود دارد اما در اطراف آبشار دسترسی به غذا براحتی وجود ندارد. در زمان غذا شما رستوران هایی که برنج مناسب محلی دارند رو در بیشتر شهر های کوچک منطقه پیدا می کنید.
در شهر دیتین یک رستوران وجود دارد که می توانید از آن جا غذا تهیه کنید اما بهتر است که کنسرو و غذاهای سبک با خود همراه داشته باشید تا در کنار آبشار ها بتوانید خوراکی میل کنید.
دسترسی و بلیت
این دو آبشار در در ۲۷۲ کیلومتری شمال منطقه ی هانوی ( Hanoi )، پایتخت ویتنام واقع شده اند. در ویتنام از طریق منطقه ترانگ خانح ( Trung khanh ) و هانوی می توانید به آبشار بن گیوک برسید. از شهر کائو بنگ یک بزرگراه خوب وجود دارد که مستقیما به بن گیوک میرسد و اخیرا روی جاده های اطراف آن نواحی بسیار کار شده تا توریست ها بتوانند به بهترین وجه از این آبشار دیدن کنند.
رفتن با موتور:
همچنین این آبشار یک مقصد خوب برای کسانی است که علاقه مند به سفر با موتور سیکلت هستند، ساده ترین و لذت بخش ترین راه برای رسیدن به آبشار بن گیوک استفاده از موتور سیکلت است. امکانش هست که شما بتوانید از مسافرخانه و یا هتلتان یک موتور کرایه کنید (به قیمت روزی ۱۰ دلار).
رفتن با اتوبوس:
رسیدن به کائو بنگ از شهر هانوی بسیار آسان است. تنها از ایستگاه می دینه ( My Dinh ) هانوی سوار اتوبوس شوید (حدودا ۸ ساعت).
در چین از طریق دو روستای همسایه ی دیتین و شاولنگ ( suolongh ) می توانید به آبشار دیتین برسید. در نیمه ی اول سال، ساعت ۸:۳۰ صبح از ترمینال مسافربری لانگ دانگ ( longdong ) در ۵۰ متری مینزو دادائو ( Minzu dadao ) حداقل یک اتوبوس وجود دارد که مستقیما از ننینگ ( nanning ) به دیتین می رود. در نیمه ی دوم سال به صورت منظم اتوبوس ها از ننینگ به دکسین می روند و حدود ساعت ۱۱:۲۰ یک اتوبوس در دکسین وجود دارد که از ایستگاه اتوبوس به دیتین می رود.
در برخی روزها که اتوبوسی وجود ندارد آنها می توانند برای شما یک ون ۱۲ نفره قرار دهند. باید از راننده بخواهید که مستقیما به شاولنگ برود. سپس از آنجا به راحتی یک ون ۶ نفره پیدا می کنید که در تمام طول روز شما را به هر جایی که می خواهید خواهد برد.
رفتن با اتومبیل شخصی:
اگر ماشین شخصی دارید و از ویتنام عازم هستید، از بزرگراه QL3 که شرایط فوق العاده ای دارد استفاده کنید. برای رفتن از کائو بنگ به آبشار به بزرگراه QL3 شرقی در ( Quang Uyen ) بروید، سپس به جاده ی TL206 در چپ بپیچید. این جاده قبل از رسیدن به آبشار بن گیوک از شرق به شهر ترانگ خانح می رود.
هزینه:
برای رسیدن و بازدید از این آبشارها لازم است که بلیت تهیه نمایید، بدلیل اینکه فضای اطراف آبشار خیلی بزرگ نیست در ابتدای جاده منتهی به آبشارها باجه بلیط فروشی وجود دارد که می توانید از آن جا بلیت تهیه نمایید.
آدرس: ویتنام، کائو بنگ، Trùng Khánh، سد توی.
.Address: ĐT206, Đàm Thuỷ, Trùng Khánh, Cao Bằng, Vietnam
آبشار دیتین و بن گیوک را در نقشه کارناوال بیابید
توصیه کارناوال
در سفر برای دیدن آبشار های خواهران دورگه لازم است به چند نکته توجه کنید: بدلیل این که این آبشار در سمت غربی مرز چین قرار دارد بیشتر توریست های خارجی فکر می کنند که به مدارک شناسایی خاصی برای دیدن آبشار نیاز دارند اما نشان دادن پاسپورت به پلیس ها کافی ایست.
در حاشیه ی این آبشار، پوشش گیاهی انبوه تر می شود و شاخ و برگ درختان مانند قابی برای این آبشار شده و کوهستان در اطراف آن خود نمایی می کند، حتما کفش مناسب بپوشید تا بتوانید حسابی پیاده روی نمایید.
پیشنهاد می کنیم حتما برای تماشای دیدنی های اطراف آبشار هم زمان در نظر بگیرید، برای مثال:
مزارع برنج: اگر از اواسط شهریور تا اواسط آبان ماه زمانی که باران های سنگین در منطقه کمتر است به دیدن آبشار بروید، کشاورزان را درحال برداشت محصولات برنج خود در اطراف آبشار خواهید دید و حتما فناوری قرون وسطایی کشاورزان منطقه را خواهید دید.
بازار محلی: از دیگر جاهای دیدنی در ویتنام، بازاری محلی در کوه های شمال غربی در شهر ( Bắc Hà ) است این بازار چشم اندازی از فرهنگ و آداب و غذای سنتی در ویتنام است، اما حتما از کیفیت اشیایی که خریداری می کنید اطمینان حاصل فرمایید.
حال که با این دو آبشار زیبا آشنا شدید و دریافتید که چه منظره های فوق العاده ای در اطراف این آبشارها نهفته، جای دارد که اضافه کنیم برای حفظ این طبیعت شگفت انگیز هر دو کشور چین و ویتنام نیاز به حمایت های بین المللی دارند تا بتوانند بیشتر این منطقه را در نظر عموم بشناسانند.
