علل رواج ناخن جویدن در کودکان

جویدن ناخن در میان کودکان بیش از سایر گروه‌های سنی رواج دارد. به‌عنوان‌مثال ناخن جویدن کودک ۲ ساله بیش از ناخن جویدن در افراد بالای ۱۰ سال است.

در کودکان به‌ویژه آن‌هایی که هنوز به‌طور روان و کامل از توانایی صحبت‌کردن برخوردار نیستند، شرح و بازگو کردن حالات درونی مانند ترس و استرس بسیار مشکل است. این موضوع باعث می‌شود مشکلات روحی کودک سربسته باقی بمانند و به دلیل فشار زیادی که به کودک وارد می‌شود، جویدن ناخن به‌عنوان یک عامل کاهنده استرس عمل کند.

کودکان مشکلات و استرس‌ها را به‌خوبی درک می‌کنند اما از بیان درست آن‌ها برای دیگران عاجز هستند و نمی‌توانند با بیان فشار روحی خود از دیگران درخواست کمک کنند.

همچنین در مواردی نیز کودک اقدام به شرح علت ناراحتی و استرس خود در نزد یکی از اطرافیان می‌کند اما ممکن است طرف مقابل، مشکل کودک را به‌درستی درک نکند و به بهبود شرایط او کمکی نکند.

در این شرایط کودک تحت‌فشار مجبور است فشار روحی خود را به‌تنهایی تحمل کند و مقداری از اضطراب خود را از طریق جویدن ناخن کاهش دهد.