درمان عجیب ضعیفی چشم و آستیگماتیسم: استفاده از ادرار به عنوان قطره چشمی!

این ادعا که توسط فردی به نام سوما فراله مطرح شده، واکنش‌های متفاوتی را در میان کاربران و متخصصان برانگیخته است.

فراله که خود را "مشاور کمکی متافیزیک" معرفی می‌کند، مدعی است که استفاده مداوم از قطره‌های ادرار باعث بهبود چشمگیر بینایی او شده و آستیگماتیسم و نزدیک‌بینی‌اش را از بین برده است.

او در ویدیوی خود، استفاده از ادرار را به عنوان یک درمان طبیعی توصیه کرده و داروهای معمولی را "مواد شیمیایی خطرناک" خوانده است.

این ادعا ریشه در "ادراردرمانی" دارد، روشی که در اوایل قرن بیستم توسط جان دبلیو آرمسترانگ، طبیعت‌درمانگر بریتانیایی، مطرح شد. طرفداران این روش، استفاده از ادرار را برای طیف وسیعی از کاربردهای پزشکی و زیبایی توصیه می‌کنند.

با این حال، متخصصان پزشکی نسبت به این ادعاها هشدار داده‌اند.

دکتر الیویا کیلین، استاد بالینی چشم‌پزشکی در دانشگاه میشیگان، در مصاحبه‌ای با یو‌اس‌ای تودی، نگرانی خود را از استفاده ادرار به عنوان شستشودهنده چشم ابراز کرده است.

او به مواردی اشاره کرده که افراد پس از استفاده از ادرار در چشم‌هایشان، دچار عفونت‌های شدید از جمله بیماری‌های مقاربتی مانند سوزاک یا کلامیدیا شده‌اند.

مرکز پزشکی دانشگاه پیتسبورگ نیز در مورد خطرات ادراردرمانی هشدار داده است. این مرکز اعلام کرده که مقادیر کم ویتامین‌ها و مواد معدنی موجود در ادرار برای ارائه هرگونه مزایای قابل توجه سلامتی کافی نیست.

مطالعه‌ای که در مجله پزشکی پان آفریکن منتشر شده، به استفاده تاریخی از ادرار در پزشکی در تمدن‌های باستانی مانند مصر، یونان و روم اشاره کرده است. این مطالعه همچنین نشان داده که در مناطق محروم اقتصادی که دسترسی به مراقبت‌های بهداشتی مدرن محدود است، ادراردرمانی در حال احیا است. با این حال، این احیا با افزایش عفونت‌های باکتریایی مقاوم به آنتی‌بیوتیک همراه بوده است.

متخصصان تأکید می‌کنند که هیچ شواهد علمی یا تحقیقاتی وجود ندارد که از ادعاهای مفید بودن استفاده از ادرار انسان برای بهبود بینایی حمایت کند. آنها به مردم توصیه می‌کنند که برای مشکلات چشمی خود به پزشکان متخصص مراجعه کنند و از روش‌های درمانی تأیید شده استفاده کنند.