درخششی تماشایی در آسمان برلین: شهاب سنگ یا چیزی دیگر؟ | فیلم
دقایقی پس از نیمه شب یکشنبه، یک درخششی تماشایی در آسمان برلین دیده شد. این درخشش، که در فیلمهای دوربینهای مداربسته نیز ثبت شده است، مردم را غافلگیر کرد.
دقایقی پس از نیمه شب یکشنبه، یک سیارک با نام «۲۰۲۴ BXI» وارد اتمسفر شد و در نزدیکی برلین پایتخت آلمان سقوط کرد.
معمولا چنین اتفاقاتی همیشه رخ میدهد اما این مورد منحصر به فرد بود زیرا اولین بار بود که دانشمندان سه ساعت قبل از برخورد، آن را شناسایی کردند و این هشتمین باری است که محققان یکی از این سنگهای فضایی را قبل از برخورد به زمین مشاهده کردند.
در ساعات اولیه روز یکشنبه یکم بهمن توجه کریستیان شارنتسکی، اخترشناس مشهور مجاری به یک سیارک جلب شد. او این سنگ کیهانی را با استفاده از تلسکوپ اشمیت ۶۰ سانتی متری در رصدخانه شناسایی کرد. اندکی پس از کشف این سنگ فضایی، ناسا پیشبینی دقیقی از محل و زمان برخورد شهاب سنگ را در توئیتر اعلام کرد.
یک دوربین در شهر لایپزیگ در شمال آلمان فیلمی از این شهاب سنگ فوقالعاده درخشان که به سرعت ظاهر و ناپدید شد ثبت کرد. این سیارک که قبل از برخورد حدود ۱ متر عرض داشت و احتمالا در حدود ۵۰ کیلومتری غرب برلین شروع به متلاشی شدن کرده و تعدادی شهاب سنگ را در طول مسیر به زمین انداخته است.
شارنتسکی در سالهای اخیر صدها سیارک را کشف کرده است و اولین سیارک ۲۰۲۲ EB۵ بود که حدود دو ساعت قبل از برخورد با جو زمین، سیارک را شناسایی کرد. مشاهده او فوق العاده غیرعادی است. بر اساس گزارش آژانس فضایی اروپا، ۹۹ درصد از سیارکهای نزدیک به زمین با قطر کمتر از ۳۰ متر هنوز کشف نشدهاند.
هرچه یک سیارک کوچکتر باشد پیشبینی برخورد آن سختتر است و چنین سیارکی قطعا به زمین نزدیکتر است، حتی گاهی اوقات سیارکهای نزدیک به زمین در نور خورشید پنهان میشوند؛ درست مانند شهاب سنگی که از جهت طلوع خورشید به شهر چلیابینسک روسیه برخورد کرد. این سنگ فضایی غافلگیرکننده پنجره ها را شکست، عابران پیاده را کور کرد، باعث سوختگی آنی اشعه ماوراء بنفش شد و در کل بیش از ۱۶۰۰ نفر را مجروح کرد.
آژانسهای فضایی اکنون در تلاشند که فناوری را توسعه دهند که شهاب سنگها و اجرام آسمانی را قبل از برخورد با زمین شناسایی میکند و در واقع توانایی اسکن آسمان را دارد. برای مثال ماهواره NEO Surveyor ناسا که در حال حاضر برای پرتاب در سال ۲۰۲۷ برنامه ریزی شده است، از جمله تلاشهایی است که در جهت اسکن آسمان صورت گرفته است. با این که ۲۰۰ سال طول کشید تا تمام سیارکهایی را که تا به امروز میشناسیم، یعنی حدود ۱.۲ میلیون سیارک کشف شود، اما پیش بینی میشود که با پیشرفت فناوریهایی از این قبیل، میزان کشف سیارات به دوبرابر خواهد رسید.