چای،
آشنایی با چای سبز و چای پوئر از منظر طب سنتی
«چای»، کلمه‌ای است که برای توصیف بسیاری از دم‌نوش‌ها استفاده می‌شود، اما منظور طرفداران واقعی چای از کلمه «چای» فقط چای سبز، چای سیاه، چای سفید، چای اولانگ و چای پوئر است.
«چای»، کلمه‌ای است که برای توصیف بسیاری از دم‌نوش‌ها استفاده می‌شود، اما منظور طرفداران واقعی چای از کلمه «چای» فقط چای سبز، چای سیاه، چای سفید، چای اولانگ و چای پوئر است. همه این چای‌ها حاوی آنتی‌اکسیدان‌های خاص و مهمی به‌نام فلاونوئیدها هستند. قوی‌ترین نوع از فلاونوئیدهای موجود در چای، ECGC نام دارد که می‌تواند با رادیکال‌های آزاد مقابله کند. در ادامه با مهم‌ترین یافته‌های علمی درباره انواع چای آشنا می‌شویم.
چای سبز
این چای که با دم کردن برگ‌های چای سبز تهیه می‌شود، غلظت بالایی از EGCG را برای بدن فراهم می‌کند و شدیدا مورد توجه محققان بوده است. مطالعات علمی نشان می‌دهند که آنتی‌اکسیدان‌های موجود در چای سبز می‌توانند با رشد سرطان‌های مثانه، پستان، ریه، معده، پانکراس و کولورکتال، تداخل ایجاد کنند. علاوه بر این، همین عناصر از گرفتگی رگ‌های خونی جلوگیری می‌کنند و چربی‌ها را می‌سوزانند. فواید دیگر چای سبز شامل این موارد می‌شوند: مقابله با اثرات استرس اکسیداتیو بر مغز، کاهش خطر ابتلا به اختلالات عصب‌شناختی مانند بیماری آلزایمر و بیماری پارکینسون، کاهش خطر بروز سکته مغزی و بهبود وضعیت کلسترول خون.
چای پوئر
این چای از برگ‌های چای تخمیرشده و قدیمی تهیه می‌شود. مطالعات علمی روی نمونه‌های حیوانی نشان می‌دهند که استفاده از چای پوئر با کاهش وزن و کاهش سطح کلسترول بد خون (LDL) همراه است.