مثانه بیش فعال چیست و راه های درمان آن!
برخی‌از تحقیقات بیان می‌دارند که طب‌سوزنی برای افراد دارای نشانه‌های مثانه بیش‌فعال مفید است.
مثانه بیش فعال موجب ایجاد مشکلات اجتماعی، روحی ، فیزیکی و جنسی می گردد. مثانه بیش فعال یا اکتیو باعث تکرر ادرار و احساس نیاز به دفع مدام می شود که از لحاظ روحی تاثیر بسیار مخربی بر فرد می گذارد. در این مقاله بیشتر درباره مثانه بیش فعال و راه های درمان آن مطالعه کنید.
علل مثانه بیش فعال
شریفی اقدم اظهار داشت: خانم‌هایی که زایمان‌های متعددی را انجام داده‌اند و درگیر افتادی لگن و مثانه هستند به علت تضعیف دیواره‌ها و لایه‌ها، مثانه از آناتومی خود تغییر شکل پیدا کردند و فرد بدون خللی در مثانه به دلیل مشکلی در این لایه‌های محافظ به پرکاری مثانه مبتلا می‌شوند. همچنین هرچه به سن یائسگی نزدیک‌تر می‌شوند به علت تعییرات در بافت‌های دیواره مثانه، پایانه‌های عصبی، بافت‌های ماهیچه‌ای مثانه و کف لگن ایجاد می‌شود فرد را مستعد به بیش فعالی مثانه می‌کند.
به گفته وی، کمبود هورمون استروژن لایه‌های کف لگن نازک کرده و مثانه ضعیف شده و بیش فعالی رخ می‌دهد. همچنین مردانی که بیش از 50 سال سن دارند و درگیر بزرگی پروستات هستند نیز در معرض خطر این عارضه قرار دارند.
مشکلات دیگری چون دیابت، با تاثیراتی که روی حجم ادرار و عصب مثانه می‌گذارد فرد را مستعد بیش فعالی مثانه می‌کند. مثانه‌های پرکار به دنبال صدمه به نخاع یا بیماری‌های سیستم عصبی مانند ام اس، تومورهای سیستم عصبی، جراحی‌ها بر روی سیستم عصبی و در برخی بیماری‌ها مانند دیابت هم دیده می‌شود.
موادغذایی و نوشیدنی‌هایی که به‌عنوان دلیل بیماری مثانه بیش‌فعال و یا عاملی برای بدتر شدن نشانه‌های آن شناخته‌می‌شوند شامل موارد زیر هستند:
• الکل
• شیرین‌کننده‌های مصنوعی
• کافئین
• شکلات
• مرکبات و آب‌میوه
• شربت ذرت(Corn Syrup): شربت‌ذرت یک‌نوع شربت‌غذایی است که از نشاسته‌ذرت تهیه‌‌شده و بسته به نوع درجه‌بندی، حاوی مقادیر مختلفی از مالتوز و الیگوساکاریدهای بالاتر می‌باشد. شربت‌ذرت در غذاها به‌منظور نرم‌کردن بافت، حجیم‌کردن، جلوگیری‌از تبلور‌شکر و افزایش عطر و طعم اضافه می‌شود. محققان معتقدند که افزایش مصرف این ماده باعث شیوع دیابت نوع۲، سندرم متابولیک و بیماری کبد‌چرب در انسان می‌شود.
راه های درمان مثانه بیش فعال
مدیریت مصرف غذاها:
نوشیدن آب کافی برای سلامتی ضروری است. نوشیدن میزان کم آب می‌تواند منجر‌به غلظت ادرار شود که درنتیجه می‌تواند جدار مثانه را تحریک‌کرده و ضرورت به ادرار را افزایش‌دهد. البته ممکن‌است نوشیدن بیش‌از‌حد مایعات، نشانه‌های تکرر را بدتر‌کند. مصرف مایعات قبل‌از‌خواب می‌تواند موجب ادرار در‌طول شب شود.
نتایج یک‌تحقیق‌طـی یــکی‌از مقـــالات منتــشر‌شــده در Research And Reports In Urology در‌سال۲۰۱۶ توصیه‌می‌کند که مصرف مایعات به ۶تا۸ لیوان آب در روز محدود‌شده و از مصرف مایعات ۲ تا۳ ساعت قبل‌از‌خواب اجتناب گردد.
دفع ادرار برنامه‌ریزی شده:
فرد مبتلا به مثانه بیش‌فعال می‌تواند برنامه عادات ادراری خود ازجمله دفعات دستشویی رفتن، تراوشات و نشانه‌های ضرورت دفع ادرار را یادداشت کند. براساس الگوهای مشاهده‌شده برطبق این یادداشت‌ها، می‌توانند با افزودن ۱۵دقیقه به زمان‌های معمول دفع‌ادرار، شروع به برنامه‌ریزی برای دفعات سرویس‌بهداشتی رفتن، کنند. برای نمونه اگر دفع‌ادرار هر ۶۰دقیقه یک‌بار صورت‌می‌گیرد، آنها باید این فاصله را به ۷۵دقیقه برسانند. صرف‌نظر از‌اینکه دفع‌ادرار نیاز است یا خیر، مهم است که استفاده از دستشویی در زمان‌های برنامه‌ریزی‌شده صورت‌گیرد. سپس فرد می‌تواند طول مدت بین دستشویی رفتن‌های خود را بتدریج افزایش‌دهد.
دفع ادرار با تأخیر:
هربار که ضرورت به دفع ادرار رخ‌می‌دهد، فرد باید تلاش‌کند تا در‌صورت‌امکان، دفع‌ادرار را ۵ دقیقه به تأخیر بیاندازد. ممکن‌است روش‌های تمدد‌اعصاب همانند تنفس‌عمیق، کمک‌کننده باشند.
افراد باید زمان نگه‌داشتن ادرار را بتدریج افزایش‌دهند تا فاصله بین دستشویی‌رفتن‌ها به ۳ تا۴ ساعت برسد.
ویتامینD:
پژوهشی در‌سال ۲۰۱۰ به‌این نتیجه رسید که سطوح بالایی از ویتامینD، با خطر کمتر اختلالات عضلات کف‌لگن همانند تراوش از مثانه در زنان مرتبط می‌باشد. تحقیقی دیگر، ارتباط میان سطوح کم ویتامینD و وقوع مکرر تراوشات از مثانه در بزرگسالان را بیان می‌دارد.
درمان‌های جایگزین:
اگرچه تحقیقات محدود می‌باشند، اما ممکن‌است درمان‌های تکمیلی یا جایگزین زیر برای درمان مثانه بیش‌فعال سودمند باشند:
طب‌سوزنی:
برخی‌از تحقیقات بیان می‌دارند که طب‌سوزنی برای افراد دارای نشانه‌های مثانه بیش‌فعال مفید است. این مزایا شامل کاهش ضرورت و تکرر ادرار و بهبود کیفیت زندگی می‌باشند.