اثر گرمای هوا بر بیماری کلیوی
مطالعات اخیر نشان می‌دهد ترکیب هوای گرم، مواد سمی و انواع عفونت؛ احتمال ابتلا به بیماری مزمن کلیه به ویژه در کارگران را افزایش می‌دهد.
با افزایش دیابت و فشار خون بالا در جهان، بیماری مزمن کلیه یا CKD، یک چالش مهم در بهداشت عمومی قلمداد می‌شود. این عارضه معمولا به کم خونی، ضعف استخوانی، آسیب‌های عصبی و در نهایت به نارسایی کلیه، بیماری های‌قلبی و مرگ زودرس منجر می‌شود.
مطالعات اخیر محققان دانشگاه کلرادو نشان می‌دهد شرایط جوی و گرمای هوا احتمال ابتلا به بیماری مزمن کلیه به ویژه در کارگران و کشاورزان که فعالیت زیادی در هوای آزاد دارند را، افزایش می‌دهد. در ادامه مطالعات آمده است، گرمای هوای ناشی از تغییرات اقلیمی در ترکیب با مواد سمی و شیمیایی از جمله گلیفوسات و فلزات سنگین از جمله سرب و کادمیم در افزایش شیوع بیماری مزمن کلیه نقش مهمی دارد. انواع عفونت‌ها و عوامل ژنتیکی نیز از جمله مهمترین دلایل بروز این عارضه هستند.
با توجه به گسترش بیماری مزمن کلیه در سراسر جهان، محققان به دنبال دلایل این عارضه و کاهش عوامل خطر آن هستند.
کلیه اندامی لوبیا شکل و تقریبا به اندازه مشت بسته انسان است و درست زیر قفسه سینه قرار دارد. عملکرد کلیه به زبان ساده، دفع زباله‌های بدن است. این عضو روزانه حدود 200 لیتر خون تصفیه می‌کند و از آن حدود 2 لیتر آب اضافی و مواد زائد غربال می‌کند که از طریق مجاری ادارای دفع می‌شود.
تنظیم فشار خون، تعادل الکترولیتی و تولید سلول‌های قرمز خون به عهده کلیه هاست. چنانچه کلیه‌ها یک روز وظایف خود را به درستی انجام ندهند، عملکرد اکثر ارگان‌های بدن، به ویژه قلب مختل می‌شود.
شایع‌ترین علایم نارسایی کلیه تهوع و استفراغ، کاهش میزان ادرار، تورم به خصوص در ناحیه مچ پا و دور چشم، طعم نامطبوع در دهان و احساس بویی شبیه به ادرار در بازدم، خستگی مزمن، کاهش حافظه، ایجاد ضایعات پوستی، مشاهده کف در ادرار، مشاهده خون در ادرار، تنگی نفس و کاهش اشتها است.