۴ علت پف چشم در صبح که باید بدانید
بعضی روزها علی‌رغم این‌که مطمئن هستید به اندازه‌ی کافی خوابیده‌اید – یعنی می‌دانید حداقل ۸ ساعت خواب کامل کرده‌اید – وقتی از تخت‌خواب بلند می‌شوید و جلوی آینه می‌ایستید، با چشمانی پف کرده مواجه می‌شوید. و البته، صد در صد هم مطمئن هستید که هنگام خواب، گریه نکرده‌اید. در این مقاله ۴ علت پف چشم در صبح را برای شما می گوییم.
به گزارش فرتاک نیوز، پس علت پف چشم در صبح چیست؟ قطعا می‌خواهید دلیل این مسئله را بدانید، زیرا دل‌تان نمی‌خواهد دائما از کانسیلر (پوشاننده) استفاده کنید.
علت عمده‌ی پف زیر چشم حبس مایعات (یا ورم خفیف) است که معمولا در بسیاری از افراد مشاهده می‌شود و در غالب اوقات بی‌خطر است. با وجود این، گاهی اوقات پف زیر چشم می‌تواند دلایلی مهم‌تر و عمقی‌تر داشته باشد. البته نیاز نیست نگران باشید؛ نکته‌ی مثبت ماجرا این است که هر چه دقیق‌تر مراقب علائم جزئی در بدن‌مان باشیم، آسان‌تر و بهتر می‌توانیم از بروز برخی بیماری‌های جدی پیشگیری کنیم.
مطلب مرتبط: چگونه پف زیر چشم را برطرف کنیم
در ادامه به چند دلیل بروز پف چشم در صبح اشاره می‌کنیم:
۱. مصرف بیش از اندازه‌ی سدیم
به گزارش مدیکال نیوز تودی، وجود بیش از اندازه‌ی سدیم در بدن باعث ورم می‌شود. برای متعادل کردن سطح این ماده در بدن، باید به اندازه‌ی کافی آب بنوشیم و مصرف نمک را در رژیم غذایی‌مان محدود کنیم. اگر مقدار زیادی سدیم مصرف کنیم و به اندازه‌ی کافی آب ننوشیم، بدن‌مان برای پیشگیری از کم‌آبی اقدام به حبس مایعات اضافی در خود می‌کند، که همین مسئله می‌تواند به پف کردن چشم‌ها منجر شود. بسیاری از آدم‌ها در معرض ابتلا به پف زیر چشم ناشی از سدیم هستند، زیرا همواره مقادیر زیادی سدیم در دسترس‌مان قرار دارد. بخش زیادی از سدیم مصرفی‌مان ناشی از مصرف خوراکی‌های فرآوری‌شده نظیر غذاهای آماده، نان، سوسیس و کالباس، و نوشیدنی‌ها است.
هر قدر کم‌تر از خوراکی‌های فرآوری‌شده استفاده کنیم، میزان سدیم مصرفی‌مان نیز کاهش می‌یابد. به گفته‌ی مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ایالات متحده، سدیم در محصولات خوراکی نظیر پیتزا، انواع نان‌ها، گوشت مرغ، سوپ‌ها، پنیرها و غیره به وفور یافت می‌شود. بنابراین مراقب باشید و در رژیم غذایی‌تان از خوراکی‌های فرآوری‌نشده و کم سدیم استفاده کنید. پس، از این به بعد تصمیم بگیرید میزان سدیم مصرفی‌تان را کاهش دهید و همیشه آب زیاد بنوشید.
۲. کمبود پروتئین
طبق یافته‌های مدرسه‌ی پزشکی هاروارد، کمبود پروتئین در خون – که ممکن است ناشی از سوء تغذیه یا بیماری‌های کبدی یا کلیوی باشد – می‌تواند باعث ایجاد تورم در بدن شود.
به گزارش صندوق حمایت از بیماران کلیوی آمریکا، این وضعیت به دلیل کمبود آلبومین (نوعی پروتئین) در خون رخ می‌دهد. وظیفه‌ی آلبومین در بدن دفع مایعات اضافی است. بنابراین با انتخاب رژیم غذایی سالم و کامل از تولید آلبومین کافی در بدن‌تان اطمینان حاصل کنید.
مطلب مرتبط: ۹ راه درمان ساده و خانگی لکه‌های سیاه و پف زیر چشم
۳. اختلال در عملکرد کلیه
پف دور چشم، به ویژه هنگام صبح، ممکن است نشانه‌ی بیماری کلیوی باشد. به گزارش مدیکال نیوز تودی، این وضعیت به دلیل ناتوانی کلیه‌ها در دفع سدیم اضافه‌ی خون رخ می‌دهد. همان‌طور که پیش‌تر گفته شد، وجود بیش از اندازه‌ی سدیم در بدن باعث ایجاد تورم می‌شود. هم‌چنین ممکن است کلیه‌ها آلبومین مورد نیاز بدن را نیز دفع کنند، و از این طریق نیز مشکلات ناشی از وجود مایعات اضافی را در بدن افزایش دهند.
به گزارش بنیاد ملی کلیه در ایالات متحده، دیگر علائم بیماری مزمن کلیه عبارت هستند از تهوع، احساس خستگی، استفراغ، تورم در پاها و مچ پا، کاهش اشتها، خشکی و خارش پوست، کمردرد و احساس درد هنگام ادرار کردن. بنابراین، اگر علاوه بر پف چشم‌ها، برخی از این علائم یا کل این علائم را در خود مشاهده می‌کنید، لطفا برای انجام آزمایش‌های مورد نیاز برای تشخیص بیماری کلیوی به پزشک مراجعه کنید.
۴. مصرف زیاد کربوهیدرات‌ها
نتایج مطالعه‌ای در موسسه‌ی ملی سلامت ایالات متحده نشان داد، رژیم غذایی با کربوهیدرات بالا به ترشح بیش‌ترِ انسولین و باقی ماندن سدیم در بدن منجر می‌شود؛ و هر چه سدیم بیش‌تری در بدن بماند، آب بیش‌تری نیز در بدن حبس می‌شود. اجتناب از مصرف خوراکی‌های فرآوری‌شده و کربوهیدرات‌ها احتمال ابتلا به تورم را کاهش می‌دهد. انجمن قلب آمریکا توصیه می‌کند کربوهیدرات‌ها را به طبیعی‌ترین شکل ممکن آن مصرف کنید – مثلا به جای نان از کربوهیدرات موجود در سیب‌زمینی بهره‌مند شوید.
بدن‌مان از آن‌چه می‌خوریم تشکیل می‌شود، و هر آن‌چه می‌خوریم بر ظاهر و احساس‌مان تاثیر می‌گذارد. هر علامت کوچکی در ظاهرمان می‌تواند نشانه‌ای از کمبود یا افزایش ماده‌ای در بدن‌مان باشد. خوشبختانه، می‌توانیم بر خورد و خوراک‌مان کنترل کامل داشته باشیم. بنابراین، گوش به زنگ پیام‌ها و نشانه‌هایی باشیم که بدن برای‌مان ارسال می‌کند، زیرا این اولین گام در مراقبت از بدن‌مان است.