بررسی گاز خنده در یک آزمایش بالینی برای درمان افسردگی

به نقل از نیواطلس،"مونوکسید دی نیتروژن" یا "نیتروز اکساید"(Nitrous oxide) که به "گاز خنده" نیز مشهور است، در گذشته به عنوان داروی بیهوشی مورد استفاده قرار می‌گرفت. این گاز هنوز هم به خاطر قیمت کم و کاربرد آسان، مورد استفاده قرار می‌گیرد. 

محققان در مقاله‌ای که به تازگی انتشار یافته است، به بررسی گاز خنده در کهنه سربازهای ارتش پرداخته اند که  از اختلال استرسی پس از آسیب روانی رنج می‌بردند.

اختلال استرسی پس از آسیب روانی سندرمی است که پس از مشاهده، تجربهٔ مستقیم یا شنیدن یک عامل استرس‌زا و آسیب‌زای شدید روی می‌دهد که می‌تواند به مرگ واقعی یا تهدید به مرگ یا وقوع یک سانحهٔ جدی منجر شود.

بیمار نسبت به این تجربه‌ها احساس ترس و درماندگی می‌کند، اغلب رفتارهای آشفته و حاکی از بیقراری بروز می‌دهد و مدام تلاش می‌کند از یادآوری رویداد و سانحه اجتناب کند. 

طی چند سال اخیر، مطالعات کوچکی راجع به استفاده‌های جدید داروهای بیهوشی استنشاقی صورت گرفته است.

حال آزمایشی بزرگتر برای بررسی این داروها در حال انجام است.

نیتروز اکساید در اواخر قرن ۱۸ میلادی کشف شد و نقشی مهم در تاریخ پزشکی در حوزه بیهوشی ایفا کرد.

در اواخر سال ۲۰۱۴ میلادی،"پیتر ناگل" و تیم تحقیقاتی‌اش از دانشگاه واشنگتن در مقاله مربوط به مطالعه خود منتشر کردند که نیتروز اکساید می‌تواند یک درمان بالقوه و موثر برای افسردگی مقاوم به درمان باشد.

آزمایش اثبات این فرضیه نشان داد که نیتروز اکساید می‌تواند به سرعت، علائم افسردگی را بهبود ببخشد.

پس از آن در سال ۲۰۱۶ میلادی، یک تیم تحقیقاتی از کالج دانشگاهی لندن به بررسی نیتروز اکساید روی افرادی پرداختند که به نظر می‌رسید خاطرات تلخ داشتند.

تیم تحقیقاتی محققان لندن متعاقبا به بررسی این موضوع پرداختند که آیا این ماده می‌تواند خاطره‌های قدیمی‌تر را هم هدف قرار یا خیر؟

تمامی این کارهای مقدماتی سبب شد ،"پیتر ناگل" و  یک تیم تحقیقاتی‌ از دانشگاه شیکاگو، دانشگاه استنفورد مطالعه جدیدی را آغاز کنند و به بررسی تاثیر  نیتروز اکساید در درمان کهنه سربازهای ارتش با اختلال استرسی پس از آسیب روانی بپردازند.

یک گزارش جدید منتشر شده در مجله "Clinical Psychiatry"، یک سری از سه مورد مطالعه‌ای را مورد بررسی قرار داد که راه را برای یک کارآزمایی بالینی بزرگتر که هم‌اکنون در حال انجام است، هموار می‌کند.

هر سه بیمار به مدت یک ساعت یک داروی بیهوشی را استنشاق کردند که ۵۰ درصد نیتروز اکساید و ۵۰ درصد اکسیژن بود.

دو مورد از این بیماران، چند ساعت پس از درمان، در علائم اختلال خود بهبود قابل توجهی داشتند.

البته این بهبودها در یکی از بیمارها به مدت یک هفته دوام داشت. در بیمار دیگر هم علائم بیماری پس از هفت روز به تدریج بازگشت.

در مورد سوم، تاثیر درمان کمتر شد و ساعاتی پس از درمان، بهبودی کوتاه مدت گزارش شد و علائم اختلال PTSD پس از ۲۴ ساعت بازگشت.

هم‌اکنون یک آزمایش بالینی بزرگتر مرحله دوم در حال انجام است و تاثیر نیتروز اکساید در سربازهای قدیمی را بررسی می‌کند.

"پیتر ناگل" اظهار کرد، فواید طولانی مدت این روش درمانی هنوز مشخص نیست اما فواید کوتاه مدت آن ممکن است به کمک به افرادی با علائم خودکشی منجر شود.

نتایج این پژوهش در مجله "The Journal of Clinical Psychiatry" انتشار یافت.