چند زبانی، درمانی برای سکته مغزی

محققین بریتانیایی و هندی با بررسی و تحلیل اطلاعات ۶۰۸ بیمار با سابقه سکته مغزی، دریافتند افرادی که قادر به صحبت به بیش از یک زبان هستند، شانس بیشتری برای ریکاوری از سکته مغزی نسبت به آن هایی که تنها یک زبان را می دانند، دارا می باشند.

به نظر می‌رسد که حتی با وجود عوامل دیگری مانند استعمال دخانیات، فشار خون بالا، دیابت و کهولت سن، افرادی که قادر به صحبت به دو زبان یا بیشتر هستند نسبت به افراد دیگر از شانس بالاتری برای بازگشت عملکردهای ادراکی به حالت نرمال پس از سکته ها‌ی مغزی، برخوردار هستند.

بر اساس یافته های محققین چالش‌های ذهنی در افراد چند زبانه در طولانی مدت موجب افزایش ذخیره‌ی ادراکی آن‌ها می شود، این عامل در نهایت منجر به تقویت قابلیت مقابله با آسیب های مغزی ناشی از بیماری‌هایی مانند سکته مغزی می‌شود.

توماس باک، از محققین دانشگاه ادنبرگ انگلستان می‌گوید:

افراد چند زبانه، میبایستی به طور دائمی بین زبان ها سویچ کنند، آنها برای برقراری ارتباط در حین متوقف ساختن مکالمه به یک زبان، زبان دیگر را فعال می کنند. این فرایند انتقال بین زبان ها می تواند به عنوان تمرین ذهنی بمنظور بهبود بیماران سکته مغزی عمل می کند.افزایش ذخیره ادراکی سبب به تاخیر افتادن فرایند بیماری آلزایمر نیز می گردد.

همچنین پژوهش های صورت گرفته نشان می دهد، انجام فعالیت های فکری از سنین کم یا حتی میان سالی، می تواند آسیب های ناشی از سکته مغزی را کاهش دهد.