چگونه استراحت در حین آموزش موجب تقویت حافظه میشود
در اواخر قرن نوزدهم یک روان شناس آلمانی کتاب تأثیرگذاری را در زمینه کاوش حافظه و یادگیری منتشر کرد.«هرمان ابینگهاوس» اولین فردی بود که وقایع یادگیری را شرح داد که به "اثر فاصلهگذاری" معروف شد.
به نقل از پایگاه اینترنتی نیواطلس، اثر فاصلهگذاری نشان میدهد، زمانیکه جلسات یادگیری با وقفههای بزرگ همراه باشد، اطلاعات به طور موثرتری در حافظه طولانی مدت رمزگذاری میشوند. بیش از ۱۰۰ سال تحقیق از این مشاهدات پشتیبانی کرده است، اما هنوز دقیقاً مشخص نیست که چگونه حافظه با فاصله گرفتن از جلسات یادگیری تقویت میشود.
محققان برای درک بهتر نحوه کارکرد فاصلهگذاری، در مطالعه جدیدی مغز موشهای آزمایش شده با یک وظیفه روزمره حافظه را مورد بررسی قرار دادند. این حیوانات مجبور بودند یک قطعه شکلات را در یک مسیر پر پیچ و خم پیدا کنند. آنها سه فرصت برای شکار این جایزه داشتند و شکلات هر بار در همان مکان قرار داشت.
محققان بازههای زمانی مختلف را میان هر سه شکار شکلات آزمایش کردند. جالب اینجاست که به نظر میرسد در کوتاه مدت، وقفههای طولانی مدت بین شکارهای جایزه مانع توانایی حیوانات در به خاطر آوردن محل شکلات میشد.
«آنت گلاس»، یک متخصص مغز و اعصاب از موسسه «ماکس پلانک» که روی این مطالعه کار میکند، میگوید: موشهایی که به نحوی آموزش دیدند که فواصل میان مراحل آموزش آنها طولانیتر بود ، قادر به یادآوری سریع موقعیت شکلات نبودند. اما روز بعد، هرچه مکث طولانیتر میشد، حافظه موشها نیز بهتر میشد.
محققان انتظار داشتند که با بزرگنمایی فعالیت نورون در قشر خلفی جانبی پیشپیشانی مغز، منطقهای از مغز که نقش اساسی برای فرایندهای یادگیری دارد، شاهد مراحل یادگیری متوالی باشند که همان مسیرهای عصبی را فعال می کند.
«پیتر گولتشتاین»، محقق دیگری که روی این پروژه کار میکند، می گوید: اگر سه مرحله یادگیری خیلی سریع یکدیگر را دنبال کنند ، به طور شهودی انتظار داریم که همان سلول های عصبی فعال شوند. اما پس از یک وقفه طولانی، می توان تصور کرد که مغز این مرحله یادگیری را به عنوان یک رویداد جدید تفسیر و آن را با نورون های مختلف پردازش کند.
اما دقیقا برعکس این واقعه حادث شد. تنها با وقفههای طولانیتر میان مراحل یادگیری ، الگوی فعالیتهای عصبی مشابه مشاهده شد. به نظر می رسد مراحل کوتاه یادگیری متوالی با خوشههای مختلف فعالیت نورون ارائه می شوند.
گولتشتاین می گوید به نظر می رسد این موضوع نشان می دهد که بروز وقفه میان مراحل یادگیری می تواند مسیرهای حافظه طولانی مدت را تقویت کند و این مکانیسم در اثر فاصله گذاری مشاهده شده نقش دارد.
در موشها، فاصله مطلوب میان مراحل یادگیری ۳۰ یا ۶۰ دقیقه مشخص شد. تنها این فواصل بازیابی حافظه طولانی مدت را در روز بعد بهبود می بخشند. بازه های زمانی کوتاه یا طولانیتر میان مراحل یادگیری هیچ مزیت خاصی برای حفظ حافظه در روز بعد ندارد.
محققان در نتیجهگیری این مطالعه که به تازگی منتشر شده است، اعلام کردند: به طور کلی، دادههای ما نشان میدهد که فاصلهگذاری در میان مراحل آموزش، قدرت اتصال را در میان نورونها افزایش میدهد که ظاهرا باعث تقویت حافظه و بازیابی حافظه میشود.
مطالعه جدید در مجله Current Biology منتشر شده است.