از خطرات سوراخ کردن گوش خبر دارید؟

در سوراخ کردن گوش یک تفاوت اساسی نهفته است: موارد نازک بین ۰/۶ تا ۰/۸ میلی متر و ضخیم تر بین ۱ تا ۱.۳ میلی متر.

لازم به ذکر است که هر دو نوع را می توان استفاده کرد.

۱. سوراخ کردن گوش Daith:

برای این نوع پیرسینگ، سبک شریپاتی یا هاراندرا در محدوده محکم پیشنهاد می شود. در طیف باریک، انواع aftan یا venkat توصیه می شود. این سوراخ در ناحیه ای واقع شده است که عملاً در مرکز گوش، در داخلی ترین غضروف قرار دارد.

۲. روک:

سبک های پیرسینگ که برای این نوع توصیه می کنیم عبارتند از : alak ، dristi و Shyama. دلیل این است که متخصصان گوشواره های نازکی را که برای این نوع پیرسینگ توصیه می کنند به محل آنها مربوط می شود. یک سوراخ ضخیم می تواند آزاردهنده باشد.

۳. تراگوس:

در حال حاضر ، آداگ ، دارما و واشانتا زیباترین گوشواره هایی هستند که می توانید در این ناحیه از گوش بیاویزید. سوراخ های نازک با اشکال ساده برای این نوع ایده آل است.

۴. ضد زخم:

همانطور که از نام آن پیداست ، سوراخ های ضد زخم در قسمت فوقانی لوب روی غضروف مقابل تراگوس انجام می شود. به همین دلیل ، پیرسینگ به سبک Sandip و yadu بهترین گزینه است.

سبک های پیرسینگ که برای این نوع توصیه می شود عبارتند از : alak ، dristi و Shyama.

۵. سوراخ کردن لاله گوش:

لوب شایع ترین ناحیه برای سوراخ کردن گوش است. این حفره های معمولی هستند که اغلب حتی در نوزادان و کودکان کوچک سوراخ می شوند. این نوع سوراخ شدن "گوشواره استارتر" نامیده می شود.

۶. لوب بالا:

با بالا رفتن از لوب، بالای سوراخ استارت، می توانید بین ۳ تا ۵ سوراخ مختلف انجام دهید. برای این ناحیه ، گوشواره های بسیار کوچک یا گوشواره هایی با منبت و سنگ مانند کانیرا ، چاد و کیشوری توصیه می شود.

۷. مخروطی:

بهترین نوع گوشواره برای این نوع پیرسینگ pratima وomana هستند. آنها گوشواره هایی هستند که به گوش می چسبند. به عبارت دیگر ، آنها دایره ای هستند و در اطراف غضروف تحتانی گوش وبالای ضد زخم قرار دارند.

۸. مسطح:

برای کسانی که می خواهند شیک پوش باشند و در عین حال سبک منحصر به فرد و ظریفی را به نمایش بگذارند ، این همان پیرسینگی است که شما به دنبال آن هستید. پیرسینگ های مسطح ، سوراخ هایی هستند که در داخل چین فوقانی گوش قرار می گیرند.

۹. مارپیچ:

وقتی نوبت به مارپیچ گوش می رسد ، می توانید به اندازه دلخواه سوراخ کنید. با این حال ، ما بین ۱ تا ۳ سوراخ را توصیه می کنیم.مناسب ترین گوشواره برای این نوع معمولاً انواع جیارام ، راتی و جیاشری است. این نوع سوراخ ها در غضروف خارجی در بالای گوش قرار می گیرند.

۱۰. مارپیچ متضاد:

کسانی که به دنبال آوانگارد نهایی هستند باید جایگزین مارپیچ مخالف را انتخاب کنند. در این حالت می توانید گوشواره های محکم و باریک را انتخاب کنید.

خطرات سوراخ کردن گوش:

پیرسینگ گوش بسیار زیبا است. با این حال ، مداخله گوش با این اجسام خارجی خطراتی را به همراه دارد که در زیر به آنها خواهیم گفت.

کلوئیدها:

برخی از افراد زخم بیش از حدی را تجربه می کنند ، که باعث ایجاد اسکار کلوئیدی می شود. بنابراین  پیرسینگ ایده خوبی برای کسانی که دارای این نوع پوست هستند نیست.اگر کسی مبتلا به این بیماری باشد و متوجه شود که این زخم ها پس از سوراخ شدن ایجاد می شوند ، باید فوراً به متخصص پوست مورد اعتماد مراجعه کند.

حساسیت پیرسینگ گوش به نیکل :

واکنش های آلرژیک به مواد یا ابزارهایی که برای سوراخ کردن گوش از آنها استفاده می شود ، وجود دارد. این یک منع مطلق است ، زیرا هیچ راهی برای کاهش تأثیر آن بر سیستم ایمنی بدن وجود ندارد.

التهابات پوستی ، عفونت ها و انتقال بیماری های حاد:

ما نمی توانیم انتقال بیماری های مسری مانند HIV یا هپاتیت B را رد کنیم. این به دلیل عدم رعایت بهداشت در زمان سوراخ کردن گوش و همچنین عدم مراقبت های کافی پس از آن رخ می دهد.

نکاتی در مورد نحوه مراقبت از پیرسینگ گوش:

گوش پس از سوراخ شدن دچار تحریک می شود. برای کنترل این وضعیت و جلوگیری از عفونت ها ، موارد زیر باید رعایت شود:

تمام زخم ها را مرطوب کرده و با دقت آنها را بردارید.

محل را با آب و صابون خنثی بشویید.

مقداری محلول فیزیولوژیکی روی ناحیه پخش کرده و مطمئن شوید که وارد سوراخ می شود.

در نهایت، اگر مشکوک به عفونت احتمالی هستید از نوعی محصول ضدعفونی کننده استفاده کنید. پراکسید هیدروژن و اتیل الکل توصیه نمی شود.

سوراخ کردن گوش با برخی خطرات همراه است

استفاده از گوشواره می تواند بسیار چشم نواز و شیک باشد ، اما پیرسینگ موضوعی نیست که به آن بی توجهی شود. بنابراین مهم است که قبل از تصمیم گیری از همه خطرات آگاه باشید.از جمله ناحیه هایی که انتخاب می شوند زیرا علاوه بر گوش ، حفره دهان را هم شامل می شود.

پیرسینگ دهان خطراتی را شامل می شود که شدیدتر است. جویدن ، بلعیدن و سلامت کلی دندان می تواند همراه با تجمع پلاک باکتریایی تغییر کند.

بنابراین قبل از تصمیم گیری برای پیرسینگ ، همه این اطلاعات را در نظر بگیرید. هر کسی که پیر سینگ می کند باید حرفه ای باشد و قوانین بهداشت را رعایت کند تا خطرات را کاهش دهد.