باکتری‌های حفاظت کننده از کودکان در برابر ناشنوایی
بررسی جدید پژوهشگران استرالیایی نشان می‌دهد که شاید برخی از باکتری‌های دستگاه تنفسی فوقانی کودکان بتوانند به پیشگیری از کاهش شنوایی یا ناشنوایی آنها کمک کنند.
و به نقل از ساینس‌دیلی، شاید باکتری‌های موجود در دستگاه تنفسی فوقانی کودکان بتوانند به مقابله با عفونت مزمن گوش میانی که عامل اصلی کاهش شنوایی و ناشنوایی قابل پیشگیری در بومیان جزیره استرالیا است، کمک کنند.
"سویرین بیالاسیویچ" (Seweryn Bialasiewicz)، پژوهشگر "دانشگاه کوئینزلند" (University of Queensland) استرالیا گفت: این کشف به ما در توضیح یک راز دیرینه و ارائه درمان‌های امیدبخش کمک کرد. ما سال‌هاست که با این راز رو به رو هستیم و سعی داریم بفهمیم که چرا برخی از کودکان با وجود این که در گروه پرخطر ابتلا به بیماری مزمن گوش قرار دارند، هرگز به آن مبتلا نمی‌شوند. ما با تمرکز بر میکروبیوم‌های دستگاه تنفسی فوقانی کودکان مقاوم به بیماری توانستیم شبکه‌های اکولوژیکی تعاملات باکتریایی را که به نظر می‌رسید برای محافظت در برابر این بیماری با هم کار می‌کنند، بررسی کنیم.
وی افزود: واضح بود که این دو گروه از باکتری‌ها نه تنها باید حضور داشته باشند، بلکه باید با یکدیگر در تعامل قرار بگیرند تا محافظت در برابر عفونت گوش میانی را فراهم کنند.
بیالاسیویچ و همکارانش امیدوار بودند که بتوانند از این اطلاعات برای کشف مکانیسم دقیق محافظت استفاده کنند و سپس آن را در کودکان به عنوان یک درمان یا اقدام پیشگیرانه به کار بگیرند.
بیالاسیویچ گفت: این مکانیسم می‌تواند به شکل یک مولکول باشد که به عنوان دارویی برای درمان یا یک باکتری پروبیوتیک محافظ استفاده شود. این باکتری‌های خوب را می‌توان آن قدر زود در بینی کاشت که بتوانند به محافظت در برابر باکتری‌های بد در حال ورود بپردازند.
"آندریا کلمن" (Andrea Coleman)، از پژوهشگران این پروژه گفت: این پژوهش، جنبه جدیدی از عفونت گوش میانی را ارائه می‌دهد که راه را برای درمان‌های جدید هموار می‌کند.
وی افزود: عفونت مزمن گوش میانی می‌تواند بین یک سوم تا نیمی از کودکان بومی جزیره استرالیا و "جزیره‌نشین تنگه تورس" (Torres Strait Islander children) را تحت تاثیر قرار دهد که بسیار بالاتر از آستانه چهار درصدی است که "سازمان جهانی بهداشت" (WHO) به عنوان یک بیماری نیازمند اقدامات فوری بهداشتی در نظر می‌گیرد.
کلمن ادامه داد: این بیماری می‌تواند به کاهش شنوایی منجر شود و اثرات مادام‌العمری را بر رشد گفتار و زبان، تحصیل و آینده شغلی داشته باشد. این بیماری در جمعیت بومی و جزیره‌نشین تنگه تورس، به بروز شکاف گسترده در نتایج تحصیلی و شغلی منجر می‌شود.
پژوهشگران در این پروژه، میکروبیوم ۱۰۳ کودک بین دو تا هفت سال ساکن شمال کوئینزلند را مورد بررسی قرار دادند.
بیالاسیویچ گفت: عفونت گوش میانی که به از دست دادن شنوایی منجر می‌شود، یک مشکل عمده برای بومیان و سایر ساکنان مناطق محروم در سطح جهان است. شاید بتوان این کشف را در سراسر جهان به کار گرفت تا به بهبود سلامتی مردم کمک کند و شکاف آسیب‌زایی را که میان طیف گسترده‌ای از مردم وجود دارد، از بین ببرد.
این پژوهش، در مجله "Microbiology Spectrum" به چاپ رسید.