آنتی بیوتیک خانگی قوی
آنتی بیوتیگ خانگی شاید به اندازهی سرعت یک آنتی بیوتیک صنعتی نتواند عفونت باکتریایی یا ویروسی را درمان کند. اما خطرات کمتری برای بدن دارد.
وقتی برای درمان یک بیماری مثل سرماخوردگی انواع دارو و قرص آنتی بیوتیک را مصرف میکنید، سیستم ایمنی بدن به مرور زمان در برابر این داروها مقاوم میشود. به طوری که بعدها ممکن است در برابر بیماریهای کشندهای مثل کرونا نتواند مقاومت کند. بنابراین برای درمان برخی از بیماریهای عفونی مثل آنفلوآنزا و سرماخوردگی بهتر است مسکن گیاهی برای بدن درد مصرف کنید.
در ادامه به چندی نوع از این داروهای طبیعی میپردازیم.
عسل
عسل طبیعی یکی از قدیمیترین آنتی بیوتیکها شناخته شده است. به طوری که اگر به دوران باستان برویم، طبیبان آن زمان برای درمان زخمها و بیماریهای عفونی از عسل استفاده میکردند. مصریان باستان این مادهی خوراکی را به عنوان یک آنتیبیوتیک طبیعی و محافظ پوست میدانستند.
عسل با داشتن پراکسید هیدروژن، دارای خواص ضد باکتریایی است. همچنین به دلیل داشتن قند بالا از رشد برخی از باکتریهای مضر در بدن پیشگیری میکند.
علاوه بر این، عسل سطح pH پایینی دارد. این ویژگی باعث میشود تا رطوبت از باکتریها دور شود. در حالی که باکتریها در محیط مرطوب سریعتر رشد میکند. برای درمان زخمها بهتر است عسل طبیعی را روی ناحیهی مورد نظر بمانید. برای درمان سرماخوردگی و یا آنفلوآنزا هم میتوانید یک قاشق غذاخوری عسل را درون یک فنجان آب گرم و یا دمنوش آویشن ترکیب کنید.
عصارهی سیر
یکی دیگر از آنتی بیوتیک های خانگی سیر است که قطعاً با خاصیت ضدمیکروبی آن آشنایی دارید. یک مطالعه در سال ۲۰۱۱ بر روی سیر انجام شد که نشان داد مصرف عصارهی سیر بدن را در برابر عفونت مقاوم میکند. طرز تهیه آنتی بیوتیک خانگی به این صورت است که باید عصارهی این مادهی خوراکی را بکوبید و سپس شیرهی آن را بگیرید. این عصاره را با همان مقدار روغن زیتون ترکیب کنید.
البته در مصرف سیر نباید زیاده روی کنید. زیرا باعث خونریزی داخلی میشود. اگر داروهای رقیق کننده خون میکنید، قبل از استفاده از سیر به عنوان آنتی بیوتیک، با پزشک معالج خود مشورت کنید. مصرف زیاد سیر میتواند اثرات این دارو را از بین ببرد.
روغن آویشن
یک آنتی بیوتیک خانگی که میتواند برای درمان بیماریهای عفونی ساده استفاده شود، آویشن است. این گیاه قدرت فوقالعادهای در مقابله با عفونتهای باکتریایی و ویروسی دارد. جالب است بدانید در صنعت تولید شویندههای خانگی از اسانس آویشن استفاده میشود. حتی روغن این گیاه هم در برابر عوامل باکتریایی مقاوم است.
در مطالعاتی که بر روی اسانس آویشن صورت گرفت، مشخص شد که برای از بین بردن بیش از ۱۲۰ نوع باکتری مضر قابل استفاده است. حتی گفته میشود روغن این گیاه در کشتن باکتریها نسبت به اسانس اسطوخودوس قویتر عمل میکند.
البته نباید روغن اسانس این گیاه را به صورت خوراکی مصرف کنید. اسانس و روغن آویشن فقط برای استفاده خارجی است. شما نباید روغن آویشن را از طریق دهان مصرف کنید. برای تهیه آنتی بیوتیک خانگی باید روغن آویشن را با یک روغن دیگر (زیتون و نارگیل) به مقدار مساوی ترکیب کنید.
این کار در ابتدا باعث سوزش محل زخم میشود. سپس آن را بهبود میدهد و از بروز عفونت پیشگیری میکند. افرادی که فشارخون بالایی دارند و یا به پرکاری تیروئید مبتلا هستند، نباید از اسانس آویشن استفاده کنند.
زنجبیل
جامعهی علمی زنجبیل را به عنوان یک آنتیبیوتیک خانگی میشناسد. یک مطالعه در سال ۲۰۱۷ بر روی این گیاه صورت گرفت که نشان داد زنجبیل قدرت فوقالعادهای در مقابله با انواع باکتریها دارد. البته در کنار درمان عفونت، به کاهش قندخون، درمان تهوع و صرع هم کمک میکند.
عصارهی گل میخک
یکی دیگر از انواع آنتی بیوتیک های خانگی عصارهی گل میخک است. این گیاه در زمانهای گذشته نیز برای درمان عفونت و درمان درد دندان نیز استفاده میشده است. اکنون در دندانپزشکی از داروهایی استفاده میشود که حاوی عصارهی گل میخک هستند. عصارهی این گیاه در برابر انواع عفونتهای باکتریهایی از جمله E. coli مؤثر است.
برای تهیه آنتی بیوتیک مورد نظر باید عصارهی آن را روی زخم قرار دهید. با تکرار این کار، از عفونت زخم و التهاب روی پوست جلوگیری میشود.
پرتقال
بسیاری پرتقال را به عنوان یک آنتی بیوتیک خانگی به حساب میآورند. این میوه میتواند سیستم ایمنی بدن را تقویت کند. همچنین پرتقال خاصیت ضدالتهابی دارد. به دلیل وجود ویتامین C در این میوه، سیستم ایمنی بدن تقویت میشود.
نکتهی مهم
آنچه به عنوان آنتیبیوتیک خانگی به شما معرفی کردیم، باید به اندازه و درست مصرف شوند تا از عفونتهای باکتریایی و ویروسی پیشگیری کنند. زیادهروی در مصرف آنها خطرات دیگری را به دنبال دارد. پس به صرف طبیعی بودن زیادهروی نکنید.