دردهای شکمی را بدون مسکن خاموش کنید
پژوهشگران استرالیایی در یک تلاش علمی جدید و ارزشمند، موفق به ابداع روشی برای جراحی اعصاب شده اند که می تواند دردهای احشایی بدن را از بین برده و بیماران را از مصرف درازمدت داروهای مسکن رها نماید.
تحقیقات جدید دانشگاه فلیندرز استرالیا نشان می دهد که با جراحی و از بین بردن بخش های خاصی از اعصاب حسی که بین اندام های داخلی مانند مثانه و روده با مغز ارتباط برقرار می کنند، می توان پاسخ های درد را خاموش کرده و درد این نواحی را بدون این که بر عملکردهای دیگر بدن تأثیر خاصی گذاشته شود، تسکین داد.
به گفته مجریان این تحقیق، فرآیند فوق که روی موشها آزمایش شده است، میتواند برای تسکین طولانیمدت درد استفاده شود و نیاز به مصرف منظم داروهای مسکن معمولی و بعضا بسیار اعتیادآور مشتق از مواد مخدر را که دارای تعداد زیادی عوارض جانبی هستند، از بین ببرد.
آن ها می گویند: بسیاری از مردم، دردهای مزمن احشایی را تجربه میکنند، اما گزینههای درمانی محدودی برای آن ها وجود دارد، زیرا اصولا درمان این گونه دردها بسیار دشوار است.
این محققان می افزایند: بر خلاف دردهای عضلانی و یا حتی تیرکشیدن استخوان ها، دردهای احشایی به اندام های داخلی ما مربوط می شوند و در پاسخ به بسیاری از شرایط مانند التهاب، سندرم روده تحریک پذیر، سیستیت مثانه، آندومتریوز یا سرطان های شکمی رخ می دهند.
در حال حاضر و به طور کلی، شکل اصلی درمان چنین دردهایی، استفاده از داروهای ضد درد ناشی از مواد افیونی از جمله کدئین و اکسی کدون است، اما این داروها بسیار اعتیادآور هستند و عوارض جانبی قابل توجهی بر بدن دارند.
اکنون، در مطالعه جدید، تیم تحقیقاتی دانشگاه فلیندرز استرالیا با استفاده از یک روش میکروجراحی جدید توانسته اند جمعیت خاصی از گانگلیون های ریشه پشتی (DRG) را بدون تداخل با سایر اعصاب حسی یا حرکتی از بدن موش جدا کنند.
به گفته آن ها، از آنجایی که DRG سیگنالهای حسی را از سیستم عصبی محیطی به سیستم عصبی مرکزی منتقل میکند، با استفاده از این رویکرد میکروجراحی، ما قادر به حذف پاسخهای درد از مناطق خاصی در روده بزرگ با حذف جمعیتهای خاصی از DRG ها هستیم.
این امر منجر به از بین رفتن انتخابی جمعیتهای متمایز پایانههای عصبی حسی در اندامهای احشایی شد که امکان خاموش شدن طولانیمدت سیگنالهای درد را فراهم می کند، در حالی که با سایر عملکردهای بدن، حتی ماهها پس از عمل جراحی تداخلی نداشته است.
محققان استرالیایی می گویند: تکنیک ذکر شده، یک مسیر اصلی و جدید را برای اکتشافات علمی نوین فراهم می کند و جزئیاتی را در مورد مسیر دقیق سیگنال های درد در بدن نشان می دهد.
این یافته ها در نشریه بین المللی Nature Communications Biology منتشر شده اند.