مصرف سرکه برای چه کسانی مفید و چه کسانی مضر است؟ از اختلال نعوذ تا علائم ناخوشایند در دوران قاعدگی!

از انواع میوه های شیرین همچون انگور (مویز)، سیب، خرما، عسل، شیره نیشکر و شیره انگور می توان سرکه تهیه کرد که دارای دو پایه مزاجی مختلف است.

یک پایه مزاجی گرم به دلیل ماده اولیه شیرینی که از آن تهیه شده پدید می‌آید و پایه دیگری سرد است که به دلیل طعم ترش و تیزی آن متفاوت از پایه دیگر به نظر می‌رسد.

 طبع سرد سرکه غالب است و این مایع به دلیل نفوذ زیادی که دارد، براحتی در اعضایی مثل اعصاب مرکزی و ریه نفوذ کرده و مصرف بی رویه آن مخصوصا توسط افراد با مزاج سرد و مبتلایان به افسردگی، اختلال حافظه، بی حسی اندام ها، آسم و سرفه های مزمن می تواند عارضه ایجاد کند و اگر در مصرف آن زیاده روی شود، می‌تواند منجر به ضعف بینایی، نحیف شدن بدن، اختلال در نعوظ و کاهش مایعات جنسی شود.

مصرف روزانه سرکه برای افراد گرم مزاج در اقلیم های گرمسیری مفید است چون تیزی و شدت گرمی صفرا و داغی خون و مواد زاید تجمع یافته در بدن را مخصوصا در فصول گرم از بین می برد و در کودکان بی اشتها با حرارت بالا و اشخاص گرمازده، باعث باز شدن اشتها شده و به هضم غذاهای سنگین کمک شایانی می کند.

مصرف سرکه در دوران قاعدگی در مزاج های گرم و تر مشکلی ایجاد نمی کند چون به تعدیل مزاج و دفع بهتر و بیشتر مواد زاید بدن کمک می کند. ولی در مقابل افراد با مزاج سرد و خشک در اثر مصرف سرکه در دوران قاعدگی دچار علایم ناخوشایندی همچون دردهای شدید قاعدگی، اسپاسم عضلات پا و حلق و گلو، غم و اندوه و ضعف شدید بدن به خصوص در فصول پاییز و بیشتر در اقلیم های سرد و خشک کوهستانی می شوند.

بخور دادن سر و صورت با بخارات سرکه باعث رقیق شدن ترشحات و باز شدن انسدادهای تشکیل شده در مجاری بینی، گوش و سینوس ها شده و منجر به پیشگیری و درمان انواعی از گوش درد، کیپی گوش و بینی، سینوزیت و اختلالات بویایی می شود. علاوه بر این، به شکل موضعی هم می‌توان از مزایای سرکه بهره برد؛ قرار دادن پارچه آغشته به سرکه بر پیشانی به رفع سردرد های ناشی از گرمی کمک می کند مخصوصا اگر همراه با روغن گل باشد. همچنین دهانشویه، مزه‌مزه کردن و غرغره کردن سرکه بویژه اگر با کمی نمک مخلوط شود، باعث استحکام لثه ها و منجر به رفع ترشحات و توده های سفید رنگ و بدبوی موجود در حفره‌های لوزه ها می شود.