ساعت های هوشمند بیماری روانی را هم تشخیص می دهند؟

گجت‌های پوشیدنی می‌توانند سلامت روان را ارزیابی کنند و دسترسی به مراقبت را افزایش دهند. همه ما می‌دانیم که دستگاه‌های پوشیدنی می‌توانند داده‌های مرتبط با سلامتی را جمع‌آوری کنند: تعداد قدم‌های برداشته شده، تعدادطبقات بالا رفته، میزان کالری سوزانده شده، زمان خواب و ضربان قلب. اما در مورد ارزیابی سلامت روان یک فرد چطور؟ یک مطالعه جدید نشان داده است که ابزارهای پوشیدنی می‌توانند این کار را هم انجام دهند.

حسگرهای حرکتی در گجت‌های پوشیدنی یا تعبیه‌شده در لباس، یک عکس فوری از فعالیت‌های روزانه یک فرد می‌گیرند و آن‌ها را با دستگاه‌های تلفن همراه یا رایانه همگام‌سازی می‌کنند. پیشرفت‌ها در شبکه‌های تلفن همراه، انتقال داده با سرعت بالا و ریزپردازنده‌های کوچک کمک کرده‌اند تا دستگاه‌های پوشیدنی به بخشی ضروری از زندگی روزمره برای بسیاری تبدیل شوند.

تاب‌آوری، توانایی فرد برای «بازگشت» یا بهبود سریع پس از مواجهه مشکلات است. این چیزی است که به افراد قدرت عاطفی می‌دهد تا با آسیب‌ها، ناملایمات و سختی‌ها کنار بیایند و سلامت روانی خود را حفظ کنند. در سال ۲۰۱۹، یک نفر از هر هشت نفر -  ۹۷۰ میلیون نفر - در سراسر جهان با یک اختلال روانی زندگی می‌کردند.

محققان دانشکده پزشکی آیکان در مانت ساینای در نیویورک، مدل‌های یادگیری ماشینی را روی داده‌های جمع‌آوری‌شده غیرفعال توسط ابزارهای پوشیدنی مانند اپل واچ برای سنجش انعطاف‌پذیری و رفاه ذهنی افراد اعمال کردند. تا جایی که آنها می‌دانند، این اولین مطالعه‌ای است که این کار را انجام می‌دهد.

رابرت هیرتن، نویسنده اصلی مقاله گفت: «گجت‌های پوشیدنی وسیله‌ای برای جمع‌آوری مداوم اطلاعات در مورد وضعیت فیزیکی افراد هستند. نتایج ما بینشی در مورد امکان‌سنجی ارزیابی ویژگی‌های روان‌شناختی از داده‌های جمع‌آوری‌شده منفعلانه ارائه می‌کند.»

همه به خدمات مهم سلامت روان دسترسی ندارند، به همین دلیل است که محققان می گویند مطالعه آنها بسیار مهم است.

زاهی فیاد، یکی از نویسندگان این مطالعه گفت: «تفاوت‌های گسترده‌ای در دسترسی در جغرافیا و وضعیت اجتماعی اقتصادی وجود دارد و نیاز به ارزیابی حضوری یا تکمیل بررسی‌های معتبر سلامت روان محدودتر است. بنابراین شناخت بهتر از افرادی که در معرض خطر اختلال روانی قرار دارند و ابزار بهبود یافته‌ای برای ردیابی تاثیر مداخلات روانی مورد نیاز است. رشد فناوری دیجیتال فرصتی برای بهبود دسترسی به خدمات سلامت روان برای همه مردم است.»

افراد مورد آزمایش در طول مطالعه از اپل واچ سری ۴ یا ۵ استفاده کردند که تغییرات ضربان قلب (زمان بین ضربان قلب) و ضربان قلب در حالت استراحت را اندازه‌گیری می‌کرد. تغییرات ضربان قلب نشان‌دهنده پاسخ فیزیکی بدن به استرس است. نظرسنجی‌های پایه برای ارزیابی تاب‌آوری، خوش‌بینی، و میزان حمایت عاطفی ارائه شده توسط دیگران انجام شد.

با استفاده از الگوریتم‌های یادگیری ماشینی برای تجزیه و تحلیل داده‌ها، محققان دریافتند که می‌توانند انعطاف‌پذیری فرد و ترکیبی از انعطاف‌پذیری، خوش‌بینی و حمایت عاطفی را بر اساس تغییرات ضربان قلب تعیین کنند. محققان می‌گویند که یافته‌های آنها نیاز به مطالعات بیشتر برای ارزیابی سلامت روانی بر اساس داده‌های پوشیدنی جمع‌آوری‌شده غیرفعال را نشان می‌دهد. آن‌ها قصد دارند به تحقیقات خود ادامه دهند و از داده‌های گجت‌های پوشیدنی برای بررسی طیف وسیعی از اختلالات جسمی و روانی استفاده کنند.