یکی از علائم شایع عفونت لثه که باید بدانید

یک تجربه تلخ در مطب دندانپزشکی کافی است تا ما از رفتن به دندانپزشکی مادام العمر وحشت داشته باشیم. جدای از افکار ناخوشایند مانند ترس از تزریق داروی بی حسی یا صدای مته، یکی دیگر از عواملی که ما را از مراجعه به مطب دندان باز می دارد، عدم رسیدگی به وضعیت دندان ها و لثه ها است. اما هر چه مراجعه به دندانپزشک را بیشتر به تعویق بیندازیم، وضعیت بدتر می شود و یک حفره ساده می تواند منجر به درمان ریشه شود.

اگر حداقل چند بار در هفته بعد از مسواک زدن یا نخ دندان کشیدن بزاق شما صورتی رنگ می شود، ممکن است در مراحل اولیه بیماری لثه باشید. این بیماری هم علائم عجیبی دارد و هم می تواند بدون علامت باشد.

نیویورک تایمز به نقل از مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری های ایالات متحده گزارش می دهد که تقریباً نیمی از بزرگسالان آمریکایی بالای سن قانونی علائم بیماری لثه را دارند و 9 درصد از آنها عفونت لثه یا عفونت پریودنتال دارند.در صورت عدم درمان، بیماری لثه پیشرفت کرده و در برخی موارد منجر به از دست دادن دندان می شود. برخی از مطالعات ارتباط بین لثه و سایر بیماری ها مانند زوال عقل، دیابت و بیماری های قلبی را گزارش کرده اند.

بیماری اولیه لثه ژنژیویت نامیده می شود و به عنوان التهاب لثه شناخته می شود.

تجمع باکتری ها روی دندان ها یا پلاک های دندانی که موادی را تولید می کنند که باعث التهاب لثه ها می شوند، عامل این بیماری هستند.

برای پیشگیری از این بیماری رعایت بهداشت دهان و دندان ضروری است. زیرا این کار قبل از اینکه باکتری به لثه آسیب برساند، پلاک دندان را از بین می برد. اکثر افراد به دلیل عدم استفاده از مسواک و نخ دندان از التهاب لثه رنج می برند. گاهی اوقات فقط قسمت هایی از لثه آسیب می بیند. به خصوص لثه های پشت دندان که معمولاً به خوبی تمیز نمی شوند.

دندانپزشک با استفاده از ابزار خاصی که فاصله بین لثه و دندان را اندازه گیری می کند، التهاب لثه را تشخیص می دهد. هر چه این فضا بیشتر باشد، التهاب شدیدتر می شود.

اگر التهاب لثه درمان نشود، باکتری ها به بافت های زیر لثه حمله کرده و آنها را از بین می برند و به سمت دندان های اطراف حرکت می کنند که مرحله پیشرفته بیماری است.در این حالت استخوان نگهدارنده دندان شکسته می شود و در برخی موارد ریشه دندان نمایان و حساس می شود، بین دندان ها فاصله ایجاد می شود و دندان لق می شود.

افراد سیگاری، دیابتی یا کسانی که دندان قروچه می کنند بیشتر در معرض ابتلا به این بیماری هستند. برخی داروها مانند استروئیدها و داروهای صرع و سرطان نیز می توانند خطر ابتلا به این بیماری را افزایش دهند. ژنتیک نیز عاملی است که افراد را کم و بیش مستعد ابتلا به بیماری های لثه می کند.

ورم لثه اغلب نادیده گرفته می شود، زیرا درد ندارد. اما افراد مبتلا به ورم لثه ممکن است هنگام مسواک زدن یا نخ دندان کشیدن متوجه خونریزی لثه هایشان شوند. همچنین ممکن است بخشی از لثه مجاور دندان به جای صورتی قرمز باشد.

افراد سیگاری مبتلا به ژنژیویت ممکن است خونریزی لثه یا علائم دیگر نداشته باشند. در این صورت آنها فکر می کنند که لثه هایشان سالم است، اما این اشتباه است.

مسواک زدن منظم و نخ دندان کشیدن به پیشگیری از بیماری لثه کمک می کند، اما با شروع التهاب لثه، بهداشت خانه دیگر کافی نیست. زیرا ممکن است باکتری ها در زیر سطح لثه تجمع کرده باشند.در چنین مواردی، تمیز کردن حرفه ای و گاهی آنتی بیوتیک ها می توانند لثه را التیام بخشند.

علاوه بر این، زمانی که این بیماری پیشرفت می کند، لثه عقب می نشیند، دندان طولانی تر ظاهر می شود، حساسیت لثه افزایش می یابد و دندان ها هنگام گاز گرفتن روی هم قرار نمی گیرند، زیرا از موقعیت اصلی خود حرکت کرده اند و ممکن است دهان بوی بدی بدهد. در نهایت دندان می لرزد و حتی می افتد.

گاهی اوقات بیماری پیشرفته لثه ممکن است به درمان پاسخ ندهد. با این حال، دندانپزشک درمان هایی را توصیه می کند که پیشرفت بیماری را متوقف کرده و از تخریب بیشتر لثه جلوگیری می کند. در این شرایط ریشه دندان های آسیب دیده را عمیقا تمیز می کنند و حتی جراحی لثه را توصیه می کنند.

برای حفظ سلامت لثه ها، دندان های خود را دو بار در روز مسواک بزنید، یک بار در روز از نخ دندان استفاده کنید و حداقل هر شش ماه یک بار برای تمیز کردن دندان به دندانپزشک خود مراجعه کنید.

به گفته متخصصان، هر چه این بیماری زودتر تشخیص داده شود، اقدامات بیشتری برای درمان آن می توان انجام داد.