ناخن هایتان را می جوید؟ بیا تا یه حقایقی برات بگم!

چیدن یا کشیدن، به سادگی پوست خود را به آرامی لمس کنید، مانند مالش ملایم نوک انگشتان، کف دست یا پشت بازو، حداقل دو بار در روز.

یک مطالعه جدید نشان می دهد که این استراتژی که «جایگزینی عادت» نامیده می شود، به 53 درصد از شرکت کنندگان در یک مطالعه شش هفته ای جدید کمک کرد تا رفتار ناخواسته خود را کاهش دهند.

استفن موریتز ، سرپرست گروه کاری عصب روانشناسی بالینی در مرکز پزشکی دانشگاه هامبورگ-اپندورف در آلمان، به ان بی سی نیوز گفت : «قانون این است که بدن خود را به آرامی لمس کنید . "اگر تحت استرس هستید، ممکن است حرکات را سریعتر انجام دهید، اما نه با فشار بیشتر ."

اعتقاد بر این است که این رفتارهای تکراری متمرکز بر بدن (BFRB) حدود 5٪ از مردم را در سراسر جهان تحت تأثیر قرار می دهند.

مطالعه روی 268 نفر انجام شد. آنها یا تریکوتیلومانیا داشتند، وضعیتی که در آن افراد به استرس پاسخ می‌دهند یا با کندن موهایشان خود را آرام می‌کنند، یا به طور مکرر ناخن‌ها را می‌جویدند.

به اعضای گروه کنترل گفته شد که در لیست انتظار برای درمان هستند (که پس از پایان مطالعه دریافت کردند). به سایر شرکت‌کنندگان آموزش داده شد که چگونه عادت جایگزینی را از طریق یک کتابچه راهنما و ویدئو شکل دهند.

به نظر می رسد کسانی که ناخن های خود را می جوند بیشترین سود را دارند. حدود 80 درصد از افراد گروه درمان گفتند که از آموزش راضی بودند و 86 درصد آن را توصیه کردند.

اگرچه تحقیقات بیشتری مورد نیاز است، این استراتژی می‌تواند به تکنیک‌های رفتاری موجود مانند آموزش جداسازی و تغییر عادت که برای کمک به افراد مبتلا به BFRB استفاده می‌شود، بپیوندد.

در جداسازی، فردی ممکن است رفتاری مانند جویدن ناخن را با چیزی جایگزین کند که به روشی مشابه شروع می شود، مانند بالا بردن دست به سمت صورت، اما با لمس لاله گوش به جای جویدن ناخن ها پایان می یابد.

در آموزش تغییر عادت، ممکن است فردی به طور مشابه رفتار متفاوتی داشته باشد.

ناتاشا بایلن ، روانشناس بالینی در مرکز OCD گفت: «بنابراین، زمانی که می‌خواهید موهایتان را بکشید یا پوستتان را بچینید، ممکن است مشت‌هایتان را خیلی محکم گره کنید. گاهی اوقات داروهایی مانند داروهای ضد افسردگی برای افراد دارای این رفتارها تجویز می شود و درمان شناختی رفتاری می تواند یکی دیگر از گزینه های درمانی باشد.

موریتز تخمین زد که یک سوم تا نیمی از بیماران از جداسازی سود می برند، اما بقیه خیر.بنابراین ایده این بود که تکنیک دیگری پیدا کنیم که شاید برای این افراد بدون پاسخ مناسب تر باشد.

جان پیاسنتینی، رئیس هیئت مدیره بنیاد TLC برای رفتارهای تکراری متمرکز بر بدن ، گفت که این مطالعه آگاهی را در مورد این شرایط افزایش می دهد. درمان‌های نسبتاً خوبی وجود دارد که اکثر پزشکان از آن‌ها آگاه نیستند یا انجام نمی‌دهند . در این جمعیت، ما واقعاً به دنبال درمان هایی هستیم که واقعاً بر شدت این علائم خاص تأثیر بگذارند یا واقعاً کاهش دهند."

تحقیقات "اثبات مفهوم" نیاز به تایید بیشتری دارد، اما کارشناسان با این یافته ها تشویق شدند.

این روزها دسترسی به خدمات سلامت روان می تواند یک چالش واقعی باشد و لیست انتظار می تواند فوق العاده طولانی باشد. "اما من فکر می کنم که هر چه تحقیقات بیشتری بتوانیم انجام دهیم و هر چه بیشتر بتوانیم این مواد خودیاری را توسعه دهیم، می توانیم به کاهش این شکاف درمانی کمک کنیم. و این قطعا مهم است."

یافته ها به صورت آنلاین در 19 جولای در مجله JAMA Dermatology منتشر شد .