روماتیسم مفصلی
روماتیسم مفصلی درمانی دارد؟
روماتیسم مفصلی یک بیماری خودایمنی و مزمن است که معمولا دست، پا و مچها را درگیر میکند.
این عارضه ممکن است در هر سنی به سراغ افراد بیاید و زمانی رخ میدهد که سیستم ایمنی بدن از تعادل خارج میشود و به مفاصل حمله و آنها را ملتهب، متورم و دردناک میکند.
برخی از مبتلایان به روماتیسم مفصلی به مشکلاتی در سایر قسمتهای بدن یا نشانههای عمومیتری مانند خستگی و کاهش وزن دچار میشوند.
بنابر اعلام سازمان ملی خدمات سلامت انگلیس (NHS)، این بیماری اغلب در بازه سنی ۳۰ تا ۵۰ سال به سراغ افراد میآید و در زنان بیش از مردان رخ میدهد.
به گفته پزشکان در حال حاضر هیچ درمانی برای روماتیسم مفصلی وجود ندارد اما تشخیص زودهنگام بیماری و مراقبتهای ضروری و توصیهشده، باعث میشود که مبتلایان بتوانند فاصله بین موارد بروز درد را طولانیتر کنند.
سازمان ملی خدمات سلامت انگلیس میگوید که گزینههای اصلی در درمان شامل مصرف دارو برای تسکین عوارض، درمانهای حمایتی مانند فیزیوتراپی و جراحی برای اصلاح هر گونه مشکل مفصلی است.
در واقع درمان به موقع، خطر آسیب بلندمدت مفصل را کاهش میدهد. درمانهای فوری و ویژه برای متعادل کردن دوباره عملکرد سیستم ایمنی، موجب بهبود نشانهها میشود و خطر آسیب بلندمدت و ناتوانکننده مفصل را در اثر این التهاب، کاهش میدهد.
در عین حال، ادامه فعالیت جسمی برای مفاصل مهم است. فرقی نمیکند مبتلا به چه نوع روماتیسم مفصلی باشید. بهترین کار، انتخاب فعالیتی است که از انجام آن لذت میبرید چه پیادهروی باشد چه یوگا و چه شنا. همچنین به واکنشهای بدنتان توجه کنید تا مقداری را که برایتان مفید است، انجام دهید.
به گفته سازمان ملی خدمات سلامت انگلیس، مشخص نیست که چه عاملی دقیقا باعث ایجاد این مشکل در سیستم ایمنی بدن میشود اما زنان، سیگاریها و کسانی که سابقه خانوادگی ابتلا به روماتیسم مفصلی دارند، بیشتر در معرض خطر قرار دارند.
ابتلا به روماتیسم مفصلی گاهی اوقات به بیماریهای دیگری نظیر سندروم تونل کارپال (نشانگان مجرای مچ دست) یا التهاب سایر نواحی بدن میانجامد که عوارض بیشتری پدید میآورد.
سازمان ملی خدمات سلامت انگلیس میگوید که برخی از عوارض مانند افزایش خطر حمله قلبی و سکته، ممکن است جدیتر باشد اما توصیه میکند که مدیریت به موقع علائم بیماری برای کاهش عوارض آن مفید است.