پرخوابی این بلاها را سر شما می‌آورد!
پرخوابی، وضعیتی است که در آن فرد به طور مداوم بیش از نیاز بدنش خواب می‌کند.
بر اساس مقاله‌ای که در وب‌سایت WebMD منتشر شد، پرخوابی به‌خودی‌خود خطرناک نیست، اما اگر به‌طور مداوم تکرار شود، می‌تواند تأثیراتی روی جسم و روان فرد داشته باشد.
یکی از عوارض پرخوابی ، احساس کسالت و خستگی در روز بعد است. زیرا زمان بیشتری را به خواب بگذرانید و بدنتان فرصت کافی برای بازیابی و ترمیم نیافته است. همچنین، پرخوابی می‌تواند خطر ابتلا به افسردگی و چاقی را افزایش دهد.
پرخوابی بستگی به سن شما دارد و نیاز به خواب در هر سنی متفاوت است. به طور کلی، نوزادان و کودکان نیاز به خواب بیشتری دارند. مثلاً نوزادان تازه متولدشده تا ۱۷ ساعت، شیرخواران بین ۱۲ تا ۱۵ ساعت و کودکان نوپا بین ۱۱ تا ۱۴ ساعت خواب می‌کنند. در مقابل، بزرگسالان به طور معمول ۷ تا ۹ ساعت خواب در روز نیاز دارند.
علت پرخوابی می‌تواند متنوع باشد. مشکلات در چرخه خواب می‌تواند باعث پرخوابی شود، مانند سروصدا، روشن بودن محیط، مصرف کافئین قبل از خواب، درد، سندروم پاهای بی‌قرار و دندان قروچه. برخی از بیماری‌ها مانند نارکولپسی (حمله خواب) و آپنه انسدادی خواب نیز می‌توانند علت پرخوابی باشند. همچنین، عوامل دیگری مانند کم‌کاری تیروئید و مصرف برخی از داروها نیز می‌توانند به پرخوابی منجر شوند.
عوارض پرخوابی شامل سردرد، مشکل در تمرکز، کاهش انرژی، افزایش التهاب، مشکلات حافظه، پف کردن صورت و چشم‌ها، اضطراب، افسردگی، چاقی، دیابت و بیماری قلبی می‌شوند.
با توجه به عوارض محتمل پرخوابی، مهم است که اگر با این مشکل مواجه هستید، با پزشک خود مشورت کنید.
در برخی موارد، تغییر در روش‌های زندگی می‌تواند بهبود بخشی نسبی در پرخوابی داشته باشد. برخی از راهکارهایی که ممکن است مورد توصیه قرار بگیرند عبارتند از:
-
رعایت یک روال خواب منظم: سعی کنید هر شب در ساعت مشخصی بخوابید و صبح در ساعت یکسان بیدار شوید. این کمک می‌کند تا چرخه خواب شما تنظیم شود و بدنتان به خواب در موقعیتی که نیاز دارد عادت کند.
-
ایجاد یک محیط خواب مناسب: مطمئن شوید اتاق خواب شما را به طور کامل تاریک کنید و از درهای و پنجره‌ها برای کاهش نور و صدا استفاده کنید. همچنین، مطمئن شوید که تخت خواب و محیط خواب شما راحت و مطبوع است.
-
مدیریت استرس: استرس می‌تواند یک عامل موثر در پرخوابی باشد. از روش‌های مدیریت استرس مانند تمرینات آرامش بخش، ماساژ، نوشیدن چای گیاهان آرامش‌بخش مثل نعناع و زعفران، و تکنیک‌های تنفس عمیق استفاده کنید.
-
محدود کردن مصرف کافئین و الکل: مصرف بیش از حد کافئین و الکل می‌تواند به کاهش کیفیت خواب و ایجاد مشکلات خوابی منجر شود. سعی کنید مصرف این مواد را در ساعات بعد از ظهر و شب محدود کنید.
-
ترغیب به فعالیت‌های ورزشی: ورزش منظم می‌تواند بهبود کیفیت خواب را تسهیل کند. سعی کنید روزانه به فعالیت‌های ورزشی منظم از قبیل پیاده‌روی، دوچرخه سواری یا شنا بپردازید.