//
کد خبر: 427183

چه نوزادانی به بستری شدن در بخش مراقبت‌های ویژه نیاز دارند؟

NICU یا بخش مراقبت‌های ویژه برای نگهداری از نوزادانی است که در هنگام تولد با برخی از مشکلات مانند نارس بودن، وزن کم، مشکلات تنفسی، مشکلات قلبی، زردی بیش از حد و... روبه‌رو هستند، در این بخش پزشکان متخصص به صورت ویژه از سلامت نوزادان مراقبت می‌کنند.

 NICU مخفف جمله انگلیسی «بخش مراقبت‌های ویژه نوزادان» است و همان گونه که از این جمله مشخص است نوزادانی که به دلایل مختلف نیازمند مراقبت‌های ویژه و تخصصی هستند در این بخش بستری می‌شوند.

در بخش NICU ابزار پزشکی ویژه‌ای وجود دارد که با توجه به مشکل نوزادان مورد استفاده قرار می‌گیرد همچنین در این بخش نوزادان تا زمان برطرف شدن مشکلاتی که دارند توسط پزشکان متخصص تحت مراقبت قرار می‌گیرند.

در بخش NICU کدوم ابزار تخصصی پزشکی وجود دارد؟

در بخش مراقبت‌های ویژه نوزادان دستگاه‌ها و تجهیزاتی وجود دارد هرکدام به نحوی از نوزادان نارس یا دارای مشکلات مختلف مراقبت می‌کند برای مثال انکوباتور یکی از این ابزار محسوب می‌شود.

انکوباتور در واقع یک جعبه پلاستیکی شفاف است که نوزادان با قرار گرفتن درون آن از انتقال میکروب در امان خواهند بود.

مانیتور سنجش فشارخون یکی دیگر از ابزار مورد استفاده در بخش مراقبت‌های ویژه نوزادان است که به یک فشارسنج مچی کوچک متصل است؛ این فشارسنج کوچک دور مچ دست یا پا نوزاد پیچیده می‌شود و در زمان‌های معین فشارخون نوزاد را اندازه‌گیری می‌کند.

برخی نوزادان که در بخش مراقبت‌های ویژه بستری می‌شوند توانایی نفس کشیدن دارند اما هم چنان به کمی اکسیژن اضافی نیاز دارند برای این نوزادان از هود اکسیژن که در واقع یک جعبه پلاستیکی شفاف است استفاده می‌شود.

اکسیژن‌سنج خون یکی از تجهیزات مورد استفاده در بخش مراقبت‌های ویژه نوزادان است که برای اندازه‌گیری سطح اکسیژن در خون  استفاده می‌شود و با این کار به پزشکان کمک می‌کند از میزان نیاز کودک به اکسیژن اطلاع پیدا کنند.

موارد ذکر شده تنها بخشی از تجهیزاتی است که در بخش مراقبت‌های ویژه نوزادان مورد استفاده قرار می‌گیرد و گرم‌کننده تابشی، ونتیلاتور، کاتتر ناف، لوله تراشه و ... از دیگر تجهیزاتی است که در این بخش وجود دارد.

چه نوزادانی به بستری شدن در بخش مراقبت‌های ویژه نیاز دارند؟

نوزادانی که وزن آن‌ها در هنگام تولد پایین است، نوزادان نارس، نوزادانی که با مشکلات تنفسی متولد می‌شوند، نوزادان دارای مشکلات قلبی همچنین نوزادانی که به دلیل داشتن زردی بالا نیاز به تعویض خون دارند در بخش NICU یا بخش مراقبت‌های ویژه نوزادان بستری می‌شوند.

البته در مواردی نوزادان دوقلو یا چندقلو نیز به بستری شدن در بخش مراقبت‌های ویژه نوزادان نیاز دارند چراکه معمولا این نوزادان نارس هستند و یا وزن کمی دارند.

نکته قابل توجه این است که واکسیناسیون نوزادان بستری در بخش NICU براساس برنامه کشوری اجرا می‌شود اما واکسن‌هایی مانند فلج اطفال که بر پایه ویروس ضعیف شده هستند در زمان ترخیص نوزاد تزریق می‌شود.

نارس بودن نوزاد به چه معناست؟

دوره بارداری به صورت طبیعی ۴۰ هفته طول می‌کشد و روزهای نزدیک به این هفته زمانی است که مادر باید خود را برای تولد نوزاد آماده کند البته ممکن است زایمان دو هفته زودتر یا دیرتر از هفته چهلم نیز اتفاق بیفتد که امری طبیعی است و مشکلی برای نوزاد به همراه نخواهد داشت اما درصورتی که نوزاد سه هفته پیش از اتمام هفته چهلم بارداری متولد شد امری طبیعی نیست و در واقع نوزاد نارس است همچنین نوزادانی که پیش از ۲۶ هفتگی متولد می‌شوند دچار مشکلات جدی خواهند شد.

مشکلات تنفسی، ناتوانی در تغذیه از راه دهان، عدم برقراری تعادل دمایی و بروز معلولیت‌های ذهنی، فلج مغزی، ناشنوایی و نابینایی از جمله مشکلاتی است که نوزادان نارس ممکن است با آن‌ها روبه‌رو شوند.

بررسی مرگ و میر نوزادان بستری در بخش مراقبت‌های ویژه

میزان مرگ و میر نوزادان در جوامع اهمیت ویژه‌ای دارد چرا که این موضوع یکی از پارامترهای مهم در ارزیابی کیفیت زندگی در آن جامعه به شمار می‌آید.

بر همین اساس طی سال‌های مختلف تحقیقات متعددی جهت بررسی میزان و علل فوت نوزادان بستری در بخش NICU در ایران انجام شده است که نشان می‌دهد میزان مرگ و میر در نوزادان نارس فراوانی بیشتری دارد بنابراین لازم است در انجام اقدامات موثر جهت پیشگیری از زایمان زودرس در دستور کار قرار بگیرد.