نمی‌توانم شوهرم را درک کنم| من بچه می‌خواهم، همسرم نمی‌خواهد؛ چاره چیست؟
نمی‌توانم علت واقعی تصمیم شوهرم برای به تأخیر انداختن بچه دار شدن برای یک یا دو سال دیگر را درک کنم.
پیش از ازدواج و در روزهایی که نامزد بودیم تصمیم گرفتیم که سه سال پس از ازدواج صاحب فرزند شویم. اکنون بیش از سه سال از ازدواجمان می‌گذرد و تاکنون روزهای خوشی را در کنار هم سپری کرده ایم. همسرم روز به روز رشد و پیشرفت کرده و چیزی در زندگی برایم کم نگذاشته است. اما او از من می‌خواهد که همچنان صبر کنم. دلیلش این است که کار تازه‌ای را آغاز کرده است. نکته اینجاست که من آماده هستم و نمی‌توانم علت واقعی تصمیمش برای به تأخیر انداختن بچه دار شدن برای یک یا دو سال دیگر را درک کنم. ما از نظر مالی مشکلی نداریم. هر دو سر کار می‌رویم. راه چاره چیست؟
آنچه را که خواندید می‌تواند سرنوشت بسیاری از زوج‌های جوان در سال‌های نخست زندگی مشترک باشد که در صورت عدم توجه کافی می‌تواند تا سالیان طولانی موجب ناراحتی روحی و روانی دو طرف باشد. اینکه همسرتان بگوید برای ثبات یافتن در موقعیت کاری جدید باید بچه‌دار شدن را برای یک یا چند سال دیگر به تعویق انداخت تفکری به دور از منطق است. درحقیقت می‌توان گفت آنچه که وی مطرح می‌کند بیشتر از آنکه یک دلیل باشد نوعی ترس است. از آن گذشته شاید او فکر می‌کند که اقدام برای بچه‌دار شدن به معنای پایان دوران زناشویی و داشتن روابط گرم و صمیمانه میان او و شماست. همچنین شاید او (مرد جوان) نمی‌خواهد که تجربه پدر شدن را از نزدیک لمس کند.
تجربه نشان داده که بسیاری از مردان جوان متأهل بدین خاطر تمایلی به بچه دار شدن ندارند زیرا از آن بیم دارند که برنامه‌های مدون زندگی مشترکشان تحت تأثیر قرار گیرد. چنین مردانی به کار و کسب درآمد و در کل داشتن سرپناهی آرام و به دور از تنش برای خانواده (تا پیش از بچه‌دار شدن) اهمیت زیادی می‌دهند. با این حال این تمام آن چیزی نیست که یک مرد سخت کوش در زندگی به دنبال آن است.
در چنین مواردی شما به عنوان یک زن باید ناامیدی را به کنار گذاشته و برای ایجاد تغییر در طرز تفکر همسرتان وارد عمل شوید. برای چنین تغییری باید زمان مناسب و کافی اختصاص دهید اما توجه کنید که برای طرح آنچه که در ذهنتان می‌گذرد باید با آرامش و به دور از تنش و روحیه تهاجمی پا پیش بگذارد. او را به یاد دوران کودکی‌اش بیندازید. در این شرایط همسرتان چیزهایی به زبان می‌آورد که از روی آنها می توانید به ترس‌ها و نگرانی‌هایش درباره بچه‌دار شدن پی ببرید.
یادتان باشد در این صحبت‌ها به گونه‌ای رفتار کنید که موجب نزدیکی بیشتر شما شده و نه اینکه به یادش بیندازید که قولی را که پیشتر برای بچه‌دار شدن داده فراموش کرده است.