مزاج زمستان در طب سنتی

از منظر اطباء تغییراتی که در فصول مختلف در طبیعت رخ می دهد، بر انسان نیز به عنوان جزئی از آن تأثیر می گذارد. توجه به این تغییرات و تدابیر خاص هر فصل در طب سنتی و آداب و رسوم ایرانی جایگاه خاصی داشته است.

تدابیر طب سنتی در فصل زمستان

1- استفاده بیشتر از نور آفتاب بخصوص در مناطق مرتفع.

2- استفاده از غذاهای معتدل و غلیظ. این مسأله با توجه به سردی هوا و شرایط افراد است. لذا این مسأله در مناطقی که سرد نیست و یا افراد در معرض سرما نیستند ، صدق نمی کند.

3- غذا و نوشیدنی ها، گرم مصرف شوند.

4-مصرف غذاهای حاوی سیر و پیاز و گردو مانند خورش فسنجان

5- پرهیز از غذاهای سرد و تر مانند آش دوغ، آش ماست و انواع غذاهایی که در تابستان توصیه می شود. ( بویژه در شب ها).

6-استفاده از سبزیجات با طبیعت گرم و خشک مانند کرفس، کلم، سیر و پیاز

7- اجتناب از فصد، حجامت ، قی و اسهال. البته امکان دارد به دلایلی نیاز به پاکسازی وجود داشته باشد. در اینصورت با نظر پزشک متخصص از مسهلات ضعیف و یا روش های دیگر استفاده می شود.

8-ورزش به عنوان مهمترین بخش تدابیر سلامتی، در زمستان اهمیت بیشتری دارد.با کمک ورزش در این فصل از تجمع مواد زائد جلوگیری می شود. تعیین زمان و مکان مناسب ورزش با معیار گرمی است. ( یعنی ورزش در مکان گرم و در ساعات گرم روز). در صورت انجام ورزش در زمستان ، افراد در بهار مشکلات کمتری خواهند داشت.

 9-پوشش مناسب مانند لباس های پشمی بخصوص پوشش سر .

10-امروزه میوه های متنوع در تمامی فصول وجود دارند. بنابر این از خوردن میوه های سرد و تر( مانند هندوانه،خیار و نارنگی) پرهیز کرده و بیشتر از خشکبار و میوه های گرم و خشک شده استفاده شود.

11- عدم مواجهه با هوای سرد بخصوص بعد از استحمام

12-خوابیدن در روز. خواب روز  سبب بروز کسالت و سستی بدن می شود.-

مزاج فصل زمستان در طب سنتی

زمستان دارای مزاج سرد و تر است، بخصوص اگر بارش برف زیاد باشد. این فصل موافق افراد با مزاج گرم و خشک  و جوانان است و برای افراد با مزاج سرد و تر و پیران مناسب نیست.

بیماری های شایع در فصل زمستان

در این فصل بیماری های بلغمی مانند درد های مفاصل از نوع بلغمی، بیماری های ریوی مثل ذات الریه و زکام بیشتر است و همچنین سکته های قلبی بیشتر دیده می شود.