//
کد خبر: 454921

توصیه‌هایی برای کاهش خطر زمین‌ خوردن در دوران سالمندی

پیری به این معنی نیست که زمین خوردن اجتناب‌‌ناپذیر و حتمی است و برای جلوگیری از آن کارهای زیادی می‌‌توان انجام داد

با افزایش سن ، خطر زمین‌ خوردن هم بیشتر می‌شود. چنانکه دکتر پیتر دمارکو، پزشک دانشگاه کلمبیا، توضیح می‌دهد، با بالا رفتن سن تعادل و بینایی کاهش می‌یابد و مشکلات جسمی مانند فشار خون پایین یا حتی کند شدن واکنش‌ها، همگی می‌توانند در زمین خوردن نقش داشته باشند.

اگرچه زمین‌ خوردن‌های گاه‌وبیگاه ممکن است چندان مهم و خطرناک نباشد، برای افراد مسن‌ که استخوان‌‌هایشان آسیب‌پذیر‌تر و شکننده‌تر شده است، عواقب جدی در پی خواهد داشت. به گزارش مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌های ایالات متحده، در افراد ۶۵ سال و بالاتر زمین‌ خوردن عامل اصلی آسیب‌دیدگی و مرگ ناشی از جراحت است و به وقوع سالانه ۳۶۰ هزار مرگ، یک میلیون مورد بستری در بیمارستان و سه میلیون مراجعه‌کننده به اورژانس منجر می‌شود.

دکتر پراشانت نترو، متخصص مغز و اعصاب، به یاهولایف می‌گوید: «بسیاری از زمین‌خوردن‌ها موجب جراحت نمی‌شوند. اما از هر پنج مورد زمین‌ خوردن، یک مورد آسیب جدی مانند جراحت سر یا شکستگی استخوان مچ دست، بازو، مچ پا یا لگن را به دنبال دارد که آسیب‌های مغزی شدید می‌تواند باعث مرگ شود. این خطر در افرادی که رقیق‌کننده خون مصرف می‌کنند، بیشتر است.

سو ویلسون، فیزیوتراپ، می‌افزاید که زمین‌ خوردن می‌تواند تاثیر روانی هم داشته باشد. او توضیح می‌دهد: «وقتی فردی زمین می‌خورد، از افتادن می‌ترسد و همین او را وادار می‌کند در خانه بماند. این در حالی است که اگر این افراد محیط‌شان را تغییر ندهند و توانایی‌هایشان را به چالش نکشند، احتمال زمین‌ خوردنشان بیشتر می‌شود.»

با این حال پیری به این معنی نیست که زمین خوردن اجتناب‌‌ناپذیر و حتمی است. متخصصان معتقدند برای جلوگیری از آن کارهای زیادی است که می‌‌توان انجام داد؛ خواه ایجاد تغییراتی در محیط‌‌  یا قوی‌‌تر کردن بدن تا متعادل‌تر و پایدارتر روی پاها قرار بگیرد.

دکتر کارمن کواتمن، جراح متخصص ارتوپدی، خاطرنشان می‌کند که اگر می‌خواهید از زمین‌ خوردن‌های بعدی جلوگیری کنید، مهم است که هر‌چه زودتر تمرین‌های افزایش تعادل را شروع کنید؛ حتی حرکات ورزشی ساده‌ای مانند صعود پله‌ای از پهلو، ایستادن روی یک پا یا تمرین‌های تقویت عضلات ساق پا. 

ویلسون اشاره می‌کند که هنر رزمی چینی «تای‌چی» هم یکی دیگر از راه‌های بالا بردن تعادل است. یکی از مزایای تای‌چی این است که می‌توانید با تغییر مرکز ثقل بدن، سنگینی وزنتان را جابه‌جا کنید. اگر برای اجرای تمرین‌های این هنر رزمی هر روز به طور مرتب بدنتان را به چالش بکشید، می‌توانید به طور کلی تعادل و هماهنگی را بهبود ببخشید.

با افزایش سن علاوه بر تمرین‌های تعادلی، ورزش‌های قدرتی هم اهمیت دارند. ساخت و حفظ عضله تعادل و وضعیت بدنی را بهتر و به جلوگیری از زمین‌ خوردن کمک می‌کند. ممکن است فکر کنید تمرین قدرتی تنها وزنه‌ زدن است، اما خوب است بدانید که تنها با استفاده از وزن بدن از طریق تمرین‌های ساده مانند پلانک، فشار و کشش هم می‌توان ماهیچه‌ها را تقویت کرد.

ایجاد تغییراتی در فضای خانه هم می‌تواند به کاهش احتمال زمین‌ خوردن کمک کند. برخی از این تغییرات عبارت‌اند از نصب نوار‌های شب‌نما روی پله‌ها تا لبه‌های آن مشخص‌تر شود، حذف وان حمام و جایگزین کردن آن با کابین دوش، نصب صندلی موتوری متحرک برای بالا رفتن از پله‌ها، برداشتن فرش‌ها برای جلوگیری از سکندری‌ خوردن و اضافه کردن چراغ‌های ویژه شب برای دستشویی رفتن‌های شبانه.

ویلسون خاطرنشان می‌کند که خروج از خانه در نهایت می‌تواند خطر زمین خوردن را کاهش دهد چون ترک خانه روحیه را تقویت می‌کند و احساس سرزندگی و هدفمند بودن را بالا می‌برد. با این حال هنگام قدم زدن بیرون از خانه با لبه‌های جدول کنار خیابان، چاله‌ها، آدم‌ها و همچنین سطوح مختلف مانند سنگ‌ریزه، پیاده‌رو کاشی‌کاری‌شده یا چمن مواجه می‌شوید. بنابراین بهتر است در مواجهه با آن‌ها دقت لازم را داشته باشید.