بزرگ شدن پروستات چه نشانه هایی دارد؟
احتمال بزرگ شدن پروستات در مردان بالای ۵۰ سال بیشتر است.
به گفته سازمان خدمات سلامت بریتانیا (ان‌اچ‌اس)، بزرگ شدن خوش‌خیم پروستات یا بی‌پی‌ئی (BPE) «اصطلاحی پزشکی برای توصیف بزرگ شدن پروستات است؛ بیماری که می‌تواند بر نحوه دفع ادرار تاثیر بگذارد». پروستات غده‌ای کوچک در لگن است که بین اندام جنسی و مثانه قرار دارد.
سرطانی نیست و خطر ابتلا به سرطان پروستات را افزایش نمی‌دهد.
این بیماری در مردان بالای ۵۰ سال شایع است‌ــ ممکن است مردان جوان‌تر نیز به آن مبتلا شوند، اما بسیار نادر است.
دلایل آن چیست؟
دلایل بزرگی پروستات تا حد زیادی ناشناخته است، اما دو عامل خطر هست که احتمال [ابتلا به] آن را افزایش می‌دهد.
یکی سن ــ اگر بالای ۵۰ سال دارید احتمال اینکه که به این بیماری مبتلا شوید بیشتر است‌ــ و دیگر سطح هورمون است.
[موسسه خیریه] سرطان پروستات بریتانیا می‌گوید: «با افزایش سن، تعادل هورمون‌ها (استروژن و تستوسترون) در بدن تغییر می‌کند. این امر ممکن است موجب رشد پروستات شود.»
نشانه‌های آن چیست؟
شایع‌ترین نشانه‌های بزرگ شدن پروستات تغییر در نحوه ادرار کردن است. دلیل آن این است که بزرگ شدن پروستات به مثانه و مجرای ادراری فشار می‌آورد.
به گفته [خیریه] سرطان پروستات بریتانیا، نشانه‌های ادراری ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- جریان ضعیف هنگام ادرار کردن
- احساس تخلیه ناقص مثانه
- مشکل در شروع ادرار
- چکه کردن ادرار بعد از اتمام ادرار کردن
- نیاز به دفع بیشتر ادرار به‌ویژه در شب
- احساس ناگهانی ادرار داشتن‌ــ ممکن است گاهی اوقات پیش از رسیدن به توالت نشت کند
خیریه سرطان پروستات بریتانیا می‌گوید از هر سه مرد بالای ۵۰ سال، حدود یک نفر علائم ادراری دارد و شایع‌ترین علت آن بزرگ شدن پروستات است.
چنانچه هریک از نشانه‌های زیر را دارید یا به بزرگ شدن پروستاتتان مشکوک‌اید، به پزشک عمومی مراجعه کنید.
این موسسه خیریه می‌افزاید که با این حال، همه افراد مبتلا به بزرگ شدن پروستات علائم ندارند.
این بیماری چگونه تشخیص داده و درمان می‌شود؟
ممکن است پزشک عمومی با آزمایش‌هایی‌ــ مانند آزمایش ادرارــ متوجه بزرگی پروستات شود، اما ممکن است شما را نزد متخصص مجاری ادرار در بیمارستان نیز بفرستد.
به گفته ان‌اچ‌اس، ممکن است لازم باشد برای رد احتمال ابتلا به سایر بیماری‌ها با نشانه‌های مشابه، مانند سرطان پروستات، آزمایش‌هایی انجام شود.
درمان در سه دسته مختلف تغییر سبک زندگی، [تجویز] دارو و عمل جراحی قرار می‌گیرد و به شدت نشانه‌های بیماری بستگی دارد.
تغییرات پیشنهادی در سبک زندگی ممکن است شامل ورزش منظم یا کم کردن [مصرف] الکل و کافئین باشد.
به گفته ان‌اچ‌اس، ممکن است برای کسانی که نشانه‌های متوسط تا شدید دارند به منظور کاهش اندازه پروستات و شل کردن مثانه دارو تجویز شود. در مواردی که دارو بی‌اثر باشد، ممکن است گزینه‌های جراحی بررسی شود.
ان‌اچ‌اس می‌گوید برخی از عوارض بزرگ شدن خوش‌خیم پروستات عبارت‌اند از عفونت دستگاه ادراری (یوتی‌آی‌ها)، احتباس مزمن ادرار (زمانی که مثانه کامل تخلیه نمی‌شود)، یا احتباس ادراری حاد (زمانی که فرد اصلا نمی‌تواند ادرار کند).
اگر نشانه‌های جدی‌تری‌ــ از جمله ناتوانی ناگهانی در دفع ادرار یا درد شدید در ناحیه زیر شکم دارید، ممکن است نشان‌دهنده احتباس ادراری حاد باشد و باید به نزدیک‌ترین اورژانس بروید.